Zeeuws-Vlaanderen, een uithoek in het uiterste zuidwesten van ons land maakte in het verleden deel uit van het graafschap Vlaanderen maar heeft nog altijd een stevige connectie met onze zuider buren. Ik heb altijd een zwak gehad voor België en voor Vlaanderen in het bijzonder.
Voetbalwedstrijden op de BRT met commentaar van Rik de Saedeleer waren in mijn jeugd vermaard.
Rik was een begenadigde aanvaller van Racing Club de Malinois, de club van stand in Mechelen en vervolgde na zijn actieve carrière zijn loopbaan in de sportjournalistiek. Zijn bekendste commentaar leverde hij waarschijnlijk tijdens de WK kwalificatiewedstrijd, op 20 november 1985, van de Rode Duivels tegen Oranje in de Rotterdamse Kuip. België had 1-0 thuis gewonnen door een goal van Franky Vercauteren (zwak gekeept door van Breukelen trouwens) maar stond in de terugwedstrijd 2-0 achter waardoor de Hollandse supporters al zongen 'Wij gaan naar Mexico'. Vijf minuten voor tijd vond dan het moment plaats dat voor veel Belgische voetballiefhebbers nog steeds de mooiste herinnering is: 'Ze gaan lopen, ze gaan lopen! 't Is niet te geloven! Volledig in paniek... DAAR IS EM! DAAR IS EM! Ik weet zelfs niet wie het is, maar we zijn alweer op weg naar Mexico! Is't Georges Grün? Dat zou kunnen. Geor-ges Grün! Oh! 't Is om er geel van te worden! Het kon niet blijven duren, het kon niet blijven duren.. Ja Georges. Danke Georges.' Georges Grün was in de 46e minuut ingevallen om de boomlange debuterende spits John van Loen, de vrees voor België, uit de wedstrijd te houden.
België ging vervolgens naar het WK in Mexico, werd daar pas in de halve finale uitgeschakeld door het Argentinië van Diego Maradonna en wij Nederlanders bleven weer eens thuis.
Dit weekend stond na de euforische overwinning van vorige week op DES B de verre verplaatsing naar Olympia in Terneuzen op het programma.
Onze tegenstanders hadden het op het verder verlaten, koude en winderig sportpark goed geregeld: koffie, thee, croissantjes en chocolade broodjes voor iedereen, top geregeld dus!
Vanaf het eerste fluitsignaal ontvouwde zich een wedstrijd met nogal wat gelijkenissen met die memorabele koude winteravond in Rotterdam. Wij kwamen al snel op voorsprong door een schitterende goal hard in het dak van het doel door Bart Jan, vervolgens namen onze Zeeuws-Vlaamse tegenstanders de regie over de wedstrijd volledig over en werden wij regelmatig onder de voet gelopen. Op het eind van de derde periode stond de stand 4-1 op het scorebord.
De meeste van deze goals kwamen tot stand via strafcorner situaties, regelmatig zelfs via een rebound via de deklat of staander.
In de vierde en laatste periode kwamen wij echter fantastisch terug. Via Adriaan (strafcorner) en wederom Bart Jan (tip-in) kwamen wij terug tot 4-3.
Vijf minuten voor tijd brak Adriaan plotseling door en werd onreglementair gestuit door de Zeeuwse goalie: strafcorner dus.
Ik dacht godver, gaat het toch nog gebeuren, vijf minuten voor tijd 4-4 via een strafcorner…..
Volstrekt onbegrijpelijk gaf de scheidsrechter na een hele discussie echter een lange corner en konden wij het vervolgens vergeten. In de laatste minuut maakte Olympia ook nog eens 5-3, wederom via een strafcorner variant en konden wij de boeken definitief sluiten.
Na de wedstrijd zijn we naar Café Driewegen vertrokken voor een welverdiende pint.
Geweldig gevonden trouwens van onze Tuur! Deze kroeg wordt uitgebaat door Jacqueline en wordt verder bemand door haar dochters achter de bar geassisteerd door een soort human trampoline van onbestemde leeftijd die pas komt opdraven als het écht druk wordt.
Helmut Lotti verzorgde trouwens ook nog een optreden! Helmut ging hierbij terug naar de tijd toen hij in de Soundmix Show van Henny Huisman voor het eerst werd opgemerkt als Elvis imitator.
In dit kader werd er ook een speciaal Elvis menu geserveerd waar wij helaas (nog) geen gebruik van hebben gemaakt. Het bleef dus nog lang gezellig!
Na afloop met Jacqueline afgesproken dat we bij de tweede verplaatsing dit seizoen richting Terneuzen nog eens aanleggen en dat we dan Gerrit ook zouden meenemen.
Rond half acht zat deze zondag mijn hockey dag erop.
Twee jaar later, in 1988 werd een uitblinkend Oranje trouwens Europees Kampioen in Duitsland en heeft België verder nooit een deftige prijs gewonnen, laten we ons daar maar aan vast houden!
Uw nummer 1
| 04-10-2020 | 14555 | Push H35C | DES H35B | 2-4 |
| 04-10-2020 | 14544 | Olympia H35A | Waalwijk/DES H35A | 5-3 |
| 04-10-2020 | 14888 | Breda H35E | Zwart-Wit H35C | 5-0 |
| 04-10-2020 | 14537 | Goirle H35A | Were Di H35B | 2-4 |
| 1 | Olympia H35A | 5 | 5 | 0 | 0 | 28 | 9 | 0 | 15 |
| 2 | Waalwijk/DES H35A | 5 | 4 | 0 | 1 | 16 | 8 | 0 | 12 |
| 3 | DES H35B | 5 | 3 | 0 | 2 | 20 | 13 | 0 | 9 |
| 4 | Breda H35E | 5 | 3 | 0 | 2 | 13 | 10 | 0 | 9 |
| 5 | Were Di H35B | 5 | 3 | 0 | 2 | 11 | 14 | 0 | 9 |
| 6 | Push H35C | 5 | 1 | 1 | 3 | 8 | 14 | 0 | 4 |
| 7 | Goirle H35A | 5 | 0 | 1 | 4 | 7 | 26 | 0 | 1 |
| 8 | Zwart-Wit H35C | 5 | 0 | 0 | 5 | 9 | 18 | 0 | 0 |
