dinsdag 3 december 2013

Herbstmeister! (schon wieder!)


De laatste pot voor de winterstop is zonder enig probleem afgewerkt. Een gemoedelijke, zonnige zondag is weer voorbij. Deze keer werd de gebruikelijke opwarm routine anders ingevuld. We gingen op tijd naar Push om daar de koffie te nuttigen en om ons te vergapen aan een andere pot uit onze poule: Push E-Rosmalen B. De Waalwijkse veteranen koesterden stilletjes de hoop dat Rosmalen Push wel eens de oren zou wassen. Rosmalen had Waalwijk al eens 3 punten afgesnoept bij de uitpot aldaar en thuis aan de Olympiaweg bleek datzelfde Rosmalen een goed hockeyende ploeg. Bij Push was Rosmalen echter neergestreken met uitsluitend spelers van een lager kaliber. Zij konden geen enkele vuist maken tegen het oudere Push E. Bij rust stond het reeds 3-0 voor de thuisploeg. Reden genoeg om de Waalwijkse aanmoedigingen te staken en ons te concentreren op de eigen pot. In de wetenschap dat bij winst tegen Push F het “Herbstmeisterschaft” weer in de tas is, maar slechts met 1 punt verschil op de nummer 2, Push E.

Op naar veld 6. Zand. Beetje rennen, beetje balletje slaan en wachten op de acquit. Het strijdplan werd weer eens besproken door Hein, die aangaf tevreden te zijn met de uitvoering van de laatste weken. Iedereen kent zijn taak en de strategie wordt steeds beter uitgevoerd. De Majoor doet z’n yell en we gaan er tegenaan met als enige verrassing dat John niet in de basis stond. Die mocht echter al na 1 minuut het veld betreden om dat Hein tegen z’n sodemieter was gemept. Aanvankelijk ging het spel nog wat op en neer en Push kreeg zowaar nog wat kansjes. Jerom stond op tijd z’n mannetje en de volledige verdediging ging wat strakker in de strategie. Hierdoor ging de deur eigenlijk behoorlijk op slot. De verdediging van Push bestond uit een berg los zand. Op zich individueel prima stoppers, maar collectief ongeorganiseerd. Dit moest natuurlijk leiden naar doelpunten voor Waalwijk. De 1e goede pass kwam van de stok van van Bier die daarmee John, als een duveltje uit een doosje, in staat stelde om uit een lastige hoek in te tippen. 1-0, de ban was gebroken. Push had er sowieso bij voorbaat weinig fiducie in en zat gewoon op een 1e goal te wachten. De 2e treffer viel uit een strafcorner. Een fraaie, maar vooral harde, halfhoge push van John deed het net zzzzzzzzzzzzz. Het ging eigenlijk prima. Push kwam er in het tweede kwart niet aan te pas. De 3e goal was er een van zeldzame schoonheid. Het leek wel een trainingsoefening. Nico en van Bier stuiven samen naar voren. Bart brengt Nico in stelling om te scoren middels een 1-2-tje. Echter Nico besluit uit puur altruïsme om de bal nog eens terug te geven aan Bart die er inderdaad ineens veel beter voorstond omdat de keeper was uitgestapt. Bart kon ‘m er zo inpissen. 3-0 en nog 5 minuten te gaan in de eerste helft. In die tijd word er wat geëxperimenteerd met strafcorners wat niet echt lekker ging totdat John het beu was en gewoon maar eens beukte voor de 4-0.

Thee. Een mooi proces om aan te zien. Hein heeft het woord en de rest ook. Kleine aanpassinkjes in de aanval en lekker verder ballen het is tenslotte al 4-0 voor. Na de rust een geheel ander beeld van Push. Kennelijk waren er in de rust wat beloningen in het vooruitzicht gesteld want de heren bestormden constant het Waalwijkse doel. Niet dat er echt kansen uit voortkwamen maar de Majoor, Ice-T, Kootsj en Jotto moesten alle zeilen bijzetten. De continue druk van Push leidde zelfs tot paniek. Onnodig natuurlijk als je de bovenliggende partij bent, maar soms ben je gewoon even de controle kwijt. Af en toe kon er nog wel wat gecounterd worden hetgeen resulteerde in een strafcorner. Deze keer maar eens geen variant over rechts maar in de ruimte aan de linkerkant. Aangeven, stoppen, schuiven, meppen: 5-0. Simpel en droog. Met een nu definitief geknakt Push kreeg Hein nog de 6-0 op de stok. Hij speelde zichzelf mooi vrij en had me toch een spetter in gedachten. Hein haalt uit, slaat over de bal, maakt een pirouette en stort ter aarde. Push pakt de bal en scoort gauw aan de overkant de 5-1. Of eigenlijk de 1-5.

Met 12 wedstrijden gespeeld waarvan 10 gewonnen, 1 gelijk en 1 verloren mag Waalwijk veteranen A zich voor de zoveelste keer herfstkampioen noemen. En da’s toch ook wel weer gaaf!

GroF
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Extra binnengekomen verslag Don Sandro:


Deze zondag stond de wedstrijd tegen Push F op het programma. Het zonnetje scheen lekker toen we aankwamen bij Push. Eerst even kijken bij onze grootste concurrent Push E die tegen Rosmalen moesten spelen. Maar al snel wisten we dat we zelf onze wedstrijd moesten winnen om bovenaan de ranglijst te blijven staan want bij de rust stond het al 3-0 voor Push E.
 
We begonnen sterk aan de wedstrijd, zette de tegenstander gelijk onder druk met als gevolg een hele mooie tip-in van John. De 2-0 kwam op het scorebord door Lart na een assist van Nico. De 3-0 van  John kwam uit een strafcorner, en we weten allen dat de strafcorners van John meestal wel een doelpunt opleveren, dit in tegenstelling tot die van Push, zij kregen enkele corners maar deze werden niet verzilverd.
Ondanks dat we de 2de helft nog 2x scoorden uit strafcorners (1x John en 1x Frans), was het veldspel zeer slecht, niets meer ging zoals in de 1ste helft. Het 4-4-2 systeem werd 4-3-3 wat het veldspel niet ten goede kwam. Push rook zijn kansen, werd sterker en maakte in de dying seconds de ere treffer. 
Eindstand 1-5 voor Waalwijk en wederom een titel op de lange erelijst: HERBSTMEISTER 2013