Met een gevoelstemperatuur van -3 graden Celsius begonnen we aan de laatste wedstrijd voor de winterstop. Niet echt lekker voor de alsmaar strammer wordende lijven van de veteranen. Een aantal onder ons snakten echt naar de winterstop en liepen letterlijk op hun laatste benen. Mogelijk veroorzaakt door het hogere niveau van de overgangsklasseen de intensievere trainingen. De laatste wedstrijden is wel gebleken dat iedereen fysiek in orde moet zijn willen wij een kans maken om ons te handhaven in deze klasse. Nog eenmaal werden alle krachten verzameld in een poging de laatste wedstrijd te winnen. Het zou een mooie beloning zijn voor al het harde werken en de uitstekende trainingen die door Hein en Arno zijn verzorgd. Je sluit dan met een goed gevoel de 1eseizoenshelft af en kunt drie boordnodige punten bijschrijven.
Dan nu de realiteit.
Vanaf het begin werd direct duidelijk dat Etten-Leur geen makkelijke kluif zou worden. Toch kwamen we tegen de verhouding in, via een strafcorner ( “bananenschot“ van Lart),met 1–0 voor. Altijd lekker! Echt Lang konden we hier niet van genieten want al snel viel de gelijkmaker (1-1). Het valt op dat we erg kwetsbaar zijn bij strafcorners tegen. Hierbij moeten we helaas (te) vaak een doelpunt incasseren. Zo ook vandaag. Nog voor rust kwamen we door een individuele(loop)actie van John voor de 2e keer op voorsprong (2-1). Via de linkerkant trok hij naar binnen, passeerde daarbij kinderlijk eenvoudig een aantal tegenstanders om vervolgens, vanaf de kop van de cirkel, prachtig af te ronden.
Dan nu de realiteit.
Vanaf het begin werd direct duidelijk dat Etten-Leur geen makkelijke kluif zou worden. Toch kwamen we tegen de verhouding in, via een strafcorner ( “bananenschot“ van Lart),met 1–0 voor. Altijd lekker! Echt Lang konden we hier niet van genieten want al snel viel de gelijkmaker (1-1). Het valt op dat we erg kwetsbaar zijn bij strafcorners tegen. Hierbij moeten we helaas (te) vaak een doelpunt incasseren. Zo ook vandaag. Nog voor rust kwamen we door een individuele(loop)actie van John voor de 2e keer op voorsprong (2-1). Via de linkerkant trok hij naar binnen, passeerde daarbij kinderlijk eenvoudig een aantal tegenstanders om vervolgens, vanaf de kop van de cirkel, prachtig af te ronden.
Ondanks de lage temperatuur kon het toch gebeuren dat de gemoederen, voor rust maar zeker na de rust, soms behoorlijk verhit raakten. Vooral de arbitrage moest het daarbij ontgelden. Het moet gezegd worden dat overtredingen niet altijd werden gezien, vaak in ons nadeel uitpakte, en daardoor mede het wedstrijdverloop nadelig beïnvloedde. Helaas verkeren we niet in de luxe omstandigheid om veel tegenslagen op te vangen, alles moet een beetje meezitten. Maar goed, een waarschuwing geen commentaar meer te leveren was niet aan Hein besteed. Hij kreeg een tijdstraf omdat hij bij herhaling zijn ongezouten mening niet onder stoelen of banken stak. Zoals in de ongeschreven statuten van de vets staat beschreven betekent dit sowieso een “strafkrat”.
Inmiddels, na de theepauze, had Etten-Leur alweer gelijk gemaakt (2-2) en Ton, op aangeven van John, Waalwijk voor de 3e keer op voorsprong gezet (3-2). Etten-Leur ging nog meer druk zetten wat uiteindelijk ook resulteerde in de gelijkmaker (3-3). In de periode dat we met 10 man speelden ging het hard en moesten we helaas nog twee tegendoelpunten incasseren (3-5). Met nog 10 minuten te spelen was de wedstrijd eigenlijk gespeeld. Met de moed der wanhoop bleven we echter vechten voor een punt. Op het moment dat de klok nog een minuut of vijf aangaf (kunnen er ook zes zijn geweest) wordt een inzet van Folkert onreglementair voor dedoellijn gestopt wat een strafpush opleverde. Etten-Leur was hier op z’n zachts gezegd niet mee eens en de keeper liet zijn frustraties dan ook de vrije loop door twee, in witte wollen vingerhandschoentjes gestoken, middelvingertjes te tonen. Alle rumoer bracht John niet van zijn stuk, zonder problemen benutte hij dit buitenkansje (4-5). In de laatste hectische minuten, waarbij ons nog een zuivere strafcorner werd onthouden, bleef het helaas bij 4-5.
De balans na 11 wedstrijden in de overgangsklasse:
11 gespeeld
3 gewonnen (waaronder Drunen)
2 gelijk
6 verloren
26 doelpunten voor
31 doelpunten tegen
11 punten
11 gespeeld
3 gewonnen (waaronder Drunen)
2 gelijk
6 verloren
26 doelpunten voor
31 doelpunten tegen
11 punten
Het moge duidelijk zijn dat in de winterstop de nodige arbeid verzet zal moeten worden om in maart weer fris en fruitig het veld te kunnen betreden. Zaak is wel om zo snel mogelijk punten te gaan pakken. We kunnen aardig meekomen in deze klasse en waren maar 1x echt kansloos. Er zal een manier gevonden moeten worden om de makkelijk scorende tegenstanders het zo lastig mogelijk te maken en zelf zullen we moeten werken aan ons scorend vermogen.
Mark J.
