[click]
Op een zonovergoten dag met blauwe lucht en gele knoeper in de luccht
togen de vets met zoveel mogelijk auto’s naar het frivole St Michielsgestel.
Omdat whatsapp wat bruin uitsloeg druppelden we in kleine plukjes op het
achterste groene KG veld. Althans groen, dat was door de 5 ton zand heen
piepend, want kosten nog moeite waren gespaard om het sprankelende hockey van
de Wolkse vets te ontregelen.
Een hoge bal landt op dit veld alsof het het rulle deel van het strand
betreft waar we zo graag scandinavische deernes zien volleyen of korven. Zonder moeilijke technische besprekingen besloten we d’n Dommelers
niet te onderschatten en vooral lekker te hockeyen en over te spelen.
Al snel na aanvang werden we verrast door hun geheime wapen, de grijze
(of de gele, naar zijn opvallende schoenen). Deze sluwe vos (ook nog coach van
Tilburg 2) deed wat handige dingen, wij wat minder en zowaar 1-0 achter.
Omdat het als kampioen en fiere promovendus altijd lastig spelen is tegen de nummer
laatst besloten we in paniek maar met een tweemans voorhoede te gaan spelen.
Het schijnt dat van Gaal ook zoiets in gedachte heeft voor Brazilië, maar het
werkte in ieder geval, want na een aanval over meerdere schijven mocht scribent
van dit stukje de bal aannemen, na een korte schuinbeweging een klap op zijn
vinger krijgen (die is nu vetblauw, met kloppende trekjes...) en de toch
imposant ogende goalie verschalken. Nauwelijks bekomen wat onhandige passing,
balverlies en een strafcorner tegen. Die ging er zowaar in; 2-1 achter en we
zagen onderhand alle kleuren van de regenboog van ergernis. Na een rush van
onze dokter, Sander vrij voor het goal en zonder twijfel langs de keep gepushd.
Tijd voor de rust. IceT gooide zijn beste motivational speech in de
strijd en dat hielp. John begreep wat hij moest doen en ging verder met zijn
oeuvre. Vervolgens ook Frans met een doffe dreun en de wedstrijd leek gespeeld.
Gelukkig was er nog een roze (bonds) scheids die voor wat vermaak wilde zorgen.
Een skoop, die zoals eerder beschreven, toch echt soepel land op dit ZAND veld
werd door Nico die er toevallig onder holde uit de lucht gelepeld. Deze
dramatisch zware overtreding, ik heb het mijn kinderen uit schaamte niet durven
vertellen, werd meer dan terecht direct gevolgd door een gele kaart. Met 10 man
door. Omdat de Dommelers ook met 8 man verdedigden maakte dat overigens niet
zoveel uit. Uiteindelijk wist, en wie anders, John na een afgeslagen bal van
Folkert de keep nogmaals te verschalken en was de laatste goal in de eerste
klasse gemaakt. Met een 5-2 overwinning en een schalmend “we are the champions”
verlieten de vets het veld. Omdat tegen de vette regels de kaart nog werd
opgeschreven ook, het was dan ook wel een heftige overtreding, zijn de vets
snel naar hun thuishonk vertrokken. Het is daar nog lang onrustig geweest......
Ruud