Het tweede weekend van juni 2016 stond in het teken van de laatste seizoenswedstrijd van de Vets. Een week ervoor was duidelijk geworden dat we zouden degraderen vanuit de overgangsklasse, waar de vets een haat-liefdeverhouding mee hebben. Liefde omdat het hockeyen in deze klasse zoveel leuker is, haat omdat we realistisch gezien zowel tactisch als technisch tekort komen. Met strijd, passie en een gedegen taakuitvoering hebben we ons vorig seizoen weten te behouden voor deze klasse, maar in dit seizoen kwam er met name na de winterstop klad in de ultieme wil om te vechten voor weer een verlenging in deze klasse. Trainingen werden minder bezocht, in de wedstrijden leken de spelers steeds meer op los zand, ieder deed zijn eigen ding en jezelf wegcijferen voor een ander werd steeds minder onze gedachtegang. De nederlagen werden aan elkaar geregen. Verder leden de Vets aan het Calimero-syndroom: de tegenstanders verkochten wedstrijden aan onze concurrent of regelden een keur aan invallers van jonge leeftijd. Twee weken geleden ontstond er wel een kleine hoop na de overwinning op concurrent MOP. Met nog 2 wedstrijden te gaan was de achterstand op MOP 1 punt, met allebei de rode lantaarn nog op het program. Het doel was dus twee keer winnen en we halen het dus toch, maar helaas de nederlaag tegen Drunen ( ook al met drie invallers van Heren 2) gooide roet in het eten. Na wat gesim na de wedstrijd tegen Drunen en wat nagesim op de trainingsavond, konden we eigenlijk snel schakelen. Ondanks de aanstaande degradatie dan maar het seizoen, en een era overgangsklasse, afsluiten met een mooie overwinning. Dat dit niet onmogelijk was, was duidelijk gezien Zwart-Wit de tegenstander was. Wedstrijden tussen de Vets en Zwart-Witters zijn altijd spannend en leveren iedere keer een ander winnaar op.
De eerste teambuilding stond op vrijdag al in de agenda, bij het weergaloze feest van onze jongste Abraham Jotto. Met friet werd de opstelling op de grond tussen de hossende mensen al doorgesproken, omdat de stoelen spontaan van de muur afdonderden. We kwamen er achter dat Sir John eigenlijk een volkszanger is. En Ton kent nog steeds alle kutplaten. Kort gezegd genoeg hilariteit. Jot nogmaals bedankt voor een fijn fiske.
Op zondag waren we eindelijk een keer nagenoeg compleet, alleen Topsjefke was geblesseerd en d’n Duit was zijn dochter down-under aan het ophalen. Meintje was terug van zijn zeecapriolen en zelf de glazige Jr was weer hersteld. Vijf man op de bank dus, we konden er volle bak tegenaan. De ruime bezetting was gezien het benauwde weer zeer gewild. Alsof we door de aanstaande degradatie bevrijd waren van een juk, knalden we uit de startblokken. Binnen 20 minuten was het 3-0 voor de Vets. De Ginnikense keeper voelde zich net een kogelvanger, maar de kogels die Sir John vanuit allerlei standen op hem afvuurden waren toch echt te hard en/ of te zuiver. Een klein dompertje tien minuten voor rust toen er weer eens een tegencorner inging, maar twee minuten voor rust zorgde een splijtende pass van Jr op Sir John ( na gisteren mag hij deze naam weer dragen) weer voor een marge van drie.
In de rust werden wat kleine puntjes op de i gezet, mn blijf gefocust, want een voorsprong als deze hebben we al eerder verspeeld. Zwart-Wit ging wel wat meer druk zetten, scoorde nog wel een tweede treffer( weer een corner), maar door een wokkel van Jotto, enkele mooie saves van Pullz, de onpasseerbare Ice-T, de waggelende come back van Meintje en de niet aflatende strijdlust van het team konden we de overwinning binnen halen.
Na de wedstrijd was er de berusting met een goed gevoel van de degradatie totdat Pullz eens op zijn telefoon keek. Een spion van hem was aanwezig bij Mop- Drunen en gaf door dat Drunen voor stond. Nee dit kon niet, dit was een grap. Totdat Harry aka Hein ook meer eens zijn troef inzette in de vorm van Basje Schaap. Als deze snel zou reageren dan was het een grap, maar het antwoord bleef maar uit. Langzaam kwam er onder het genot van veel donder en bliksem maar ook veel meters bier het geloof dat we niet zouden degraderen. Een unieke Houdini-act was een feit, een unieke prestatie geleverd, voor het tweede jaar op rij op de laatste speeldag klassebehoud bereikt. De Vets houden blijkbaar van narrow escapes( misschien leuk om volgend jaar als teamuitje een escaperoom te ontcijferen, maar dan wel met de voorwaarde dat we ons dan eerder safe spelen). Natuurlijk moeten we de koppen binnenkort weer bij elkaar steken om een strijdplan voor volgend seizoen te maken. Er zal namelijk toch wel het een en ander moeten worden uitgevoerd om weer met hetzelfde spelplezier als 2 jaar geleden het seizoen in te gaan, zowel conditioneel, technisch als tactisch ( mn taakuitvoering).
Overgangsklasse wordt vervolgd!
Datum | W.nr. | Team - Team | Uitslag | ||
---|---|---|---|---|---|
09-06-16 | 21703 | Etten-Leur HA - Were Di HB | 4 | - | 1 |
12-06-16 | 21518 | Breda HB - Pelikaan HA | 3 | - | 3 |
12-06-16 | 22993 | Tilburg HB - Warande HA | 6 | - | 2 |
12-06-16 | 22531 | Waalwijk HA - Zwart-Wit HB | 4 | - | 2 |
12-06-16 | 22082 | MOP HB - Drunen HA | 1 | - | 2 |
12-06-16 | 22596 | Were Di HA - Breda HC | 1 | - | 3 |
Standen:
Pos. | Teamnaam | GS | GW | GL | VL | V | T | PIM | PT |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1 | Breda HC | 22 | 16 | 2 | 4 | 81 | 43 | 0 | 50 |
2 | Tilburg HB | 22 | 13 | 4 | 5 | 59 | 41 | 0 | 43 |
3 | Warande HA | 22 | 13 | 3 | 6 | 83 | 63 | 0 | 42 |
4 | Were Di HA | 22 | 10 | 7 | 5 | 79 | 60 | 0 | 37 |
5 | Etten-Leur HA | 22 | 10 | 5 | 7 | 75 | 51 | 0 | 35 |
6 | Breda HB | 22 | 9 | 8 | 5 | 68 | 62 | 0 | 35 |
7 | Pelikaan HA | 22 | 8 | 6 | 8 | 47 | 50 | 0 | 30 |
8 | Were Di HB | 22 | 5 | 6 | 11 | 44 | 58 | 0 | 21 |
9 | Zwart-Wit HB | 22 | 5 | 6 | 11 | 49 | 64 | 0 | 21 |
10 | Waalwijk HA | 22 | 5 | 4 | 13 | 42 | 75 | 0 | 19 |
11 | MOP HB | 22 | 4 | 6 | 12 | 32 | 50 | 0 | 18 |
12 | Drunen HA | 22 | 4 | 3 | 15 | 39 | 81 | 0 | 15 |