Waalwijk HA – Gool HA

Feit: Mondiaal is het een janboel. Nog sterker het is een grote teringzooi. De politieke arena kent grote ego’s, om over de nationale voetbalequippe nog maar te zwijgen. Te ligt bevonden en dat geldt niet alleen voor die ene knul. Feit: Gelukkig gloort er af en toe nog een lichtpuntje aan de horizon: Waalwijk Heren Veteranen A. Een weerbaar en strijdvaardig stelletje hockeyers die op zondag voor een afgeladen volle tribune strijden voor punten in de Overgangsklasse. (precies de levensfase waarin de heren verkeren). Het is fantastisch! Zo ook weer afgelopen zondag. Goirle ging met maar liefst 17 man op bezoek in Waalwijk. Grote kerels, kleine handjes. Je had erbij moeten zijn. Je had het geweldig gevonden. De mannen van Waalwijk, stuk voor stuk ijzervreters. Die van Goirle, bange katjes. Ze probeerden nog wat te krabben maar Waalwijk had een enorme muur opgetrokken waar niets of niemand doorheen kwam. Totale mislukkelingen. Het was geweldig. Natuurlijk wint Waalwijk zo’n potje dan met 7-0. En zij die zeggen dat het anders was; laat ze maar kletsen. Nep!

Omdat de competitie zo gemakkelijk verloopt hebben de heren beraad gehouden. Noem het een buitengewone ledenvergadering. Deze keer niet in achteraf kamertjes in groezelige etablissementen maar gewoon in het paviljoen. De publieke tribune was ook hier weer afgeladen vol. De juichende menigte scandeerde de namen van de gelouterde spelers en vochten om een plek om vooraan te zitten. Gelukkig bracht de mobiele eenheid tijdig de menigte tot bedaren. De aanwezigen zullen zeker gehoord hebben dat de Waalwijkse veteranen de zeilen gaan bijzetten. Vriendschap en verbroedering blijft ongekend hoogtij vieren alleen vanaf volgend jaar wel in de Hoofdklasse. Gebleken is dat de huidige klasse het niveau van de spelers onwaardig is.  Het is dan ook louter een pragmatische beslissing om deze stap te gaan nemen. Om met de woorden van een oud-coryfee te eindigen: nie zeike, gewoon lekker hockeye!

-- 

Groet

Fr@ns

WEDSTRIJDVESLAG WERE-DI A versus WAALWIJK A: 

Zondag 19 maart. Om 8 uur werd er vertrokken om 9 uur aan te kunnen vangen bij en tegen Were–di. Een team dat al jaren in het linker rijtje eindigt maar het toch wel eens lastig heeft tegen Waalwijk. 

Maar een lastige wedstrijd werd deze editie niet voor Were-di. Door vroeg druk te zetten en een hoog tempo te spelen, werd Waalwijk overrompelt wat al snel leidde tot een 3-0 voorsprong voor Were-di. 

Toen Waalwijk uit een strafcorner de 3-1 wist te maken, deelde Were-di gelijk een tegenstoot uit door de 4-1 aan te tekenen. Voordat beide teams de rust ingingen, scoorde beiden nog 1 maal. 

Na rust leek Waalwijk zich enigszins te herstellen maar het was Were-di dat het betere van het spel had. Uiteindelijk werd het 8-3 voor Were-di in een wedstrijd die vrij sportief verliep. 

Na afloop (10.15u!) werd er lekkere koude pilsner geschonken uit glazen kannen. Frans kon zich herpakken waar hij die zaterdag nacht was gebleven. Zijn dikke, met rood doorlopen ogen verraadde hem. Voor bitterballen was het wel te vroeg vond Were-di, want die hebben we niet voorbij zien komen.  

Laten we hopen dat gaande de 2e seizoenshelft steeds meer spelers weer fit geraken (zoals Marcel, Ton en Frank) en dat Mark Beljaars en Gijs Wouters van vaste waarde mogen worden voor ons team. Buiten het feit dat Meindert dan geen invallers meer hoeft te regelen, is het leuk om gezamenlijk en met beter hockey de laatste wedstrijden in deze klasse goed af te sluiten. Laten we er een plezierig farewell tour van maken!  

Dankwoord

DANKWOORD

Al jaren is het een gewoonte voor de veteranen om wekelijks na de gespeelde potjes te verhalen over hun wel en wee. Dit is een uiting van de teamspirit en het spelplezier wat de vets beleven aan hun favoriete hobby. Reeds zo’n twaakf jaar proberen we twee maal per week gezamenlijk een lekker balletje te slaan met daarna gezellig een pilske. Hockey is voor ons een sociaal samenzijn en ontspanning  buiten ons drukke bestaan in het alledaagse leven.
Helaas zijn er teams die anders denken over hun zondagochtend, zo ook Breda C. Na een lange winterstop met weinig hockeymomenten zou je zeggen dat het plezier om eindelijk de wei weer te mogen voorop zou moeten staan. Helaas is het voor Koen, Anton en hun maten het sein om alles en iedereen af te zieken en een sneer te geven. De scheidsrechters krijgen niet eens de kans om een keer een verkeerde beslissing te nemen, het gemekker begint al vanaf minuut 1. Als dan ook nog eens zeer terecht  twee goals van ze worden afgekeurd  is het hek van de dam. De schaamte ten top hoe mannen van boven de 45jaar oud tekeer gaan tegen twee vrijwilligers. Natuurlijk kan je in de emotie van het spel wel eens iets te fel reageren op beslissingen of daden van een ander. Ik denk dat iedereen dat wel herkent. Maar wat de gasten van de zogenaamd nette club uit Breda presteren gaat ver buiten, in ieder geval, ons boekje. Zelfs nog na het eindsignaal  worden de scheidsrechters op persoonlijke titel gekwetst. Dit gebeurt niet eens recht in het gezicht als een echte vent , maar een meter achter de scheids en dan net iets te hard, zodat de scheids het toch hoort. Kortom dit gedrag is te laag voor woorden ( en dat zijn en nu al 300).
Het moge duidelijk zijn dat dit wangedrag ons ons spelplezier ontneemt. We hebben het al moeilijk in de overgangsklasse, maar als dan ons basisprincipe “gewoon lekker hockeyen” ook nog eens te niet gedaan wordt door een stel jammerende ouwe ballen, wordt het helemaal moeilijk om gemotiveerd te blijven.
Dus Breda C bedankt voor de hockeyles, tuurlijk zijn jullie veel beter, maar nog meer bedankt voor het verneuken van wat een leuk laatste half jaar in deze klasse had moeten worden.

Ps De jankers wonnen met 3-4