We zijn weer begonnen.
Na een lange niet te winnen strijd tegen degradatie zijn de Vets weer terug op een niveau waar vaker gewonnen zou moeten kunnen worden. Het team is meteen op enkel punten gewijzigd. Marcel heeft zijn stick vanwege blessures aan de wilgen gehangen. Sir John heeft zijn hockeyschoenen ingeruild voor hardloop- en golfschoenen of iets in die trant, in ieder geval als het maar geen DES schoenen zijn. Heel verrassend heeft Fraans een sabbitical ingelast, voor hoe lang het dan ook duurt, afgelopen zondag kriebelde het namelijk alweer bij hem.
Nieuw in het team is Sjoertum, na jarenlang reeds meetrainen, heeft hij zichzelf overtuigd dat hockey ook op zondag een mooi tijdverdrijf is. En de Majoor en Ice-T zijn terug van hun sabbatical. Of eigenlijk zijn ze nooit weggeweest, een situatie waar we Fraans ook wel in zien belanden.
Bij het doorlezen van het speelschema bleek dat we de eerste wedstrijd meteen tegen DES mochten. De eeuwige streekderby tegen de Zijlmansen en cohorten. Beetje jammer was het dat de wedstrijd tijdens het 80-weekend plaatsvond, maar uiteindelijk bleek dat Des meer afwezigen had dan de Wollukse Vets. De wedstrijd werd, na de jaarlijkse start bij Huize Mijn met heerlijke appeltaart en een rustig fietstochtje langs de manklopende wandelaars, gespeeld in een heerlijk nazomerzonnetje, je zou het bijna een Indian Summer-dag genoemd kunnen hebben.
De Vets startte fel in een redelijk tempo, dat waren we natuurlijk gewend vanuit de overgangsklasse. Ik hoorde van de Ketse kant al enig gepuf en gesteun. Vooral over onze rechterkant werd DES weggespeeld en werden er wat kansen gecreëerd, met wat meer zuiverheid en geluk hadden we met 0-2 voor moeten staan. Maar helaas de goal bleef uit en na een kwartier kwam het geheime wapen van DES in het veld. Hierdoor kwam er meer structuur in het spel van de turfstekers. Het spel golfde op en neer; Des met zijn bekende harde klappen en wij met wat beter combinatiespel. Uiteindelijk werd het verzorgde spel beloond in een doelpunt voor de Vets, Jr rondde een combinatie via volgens mij Ice-T, Hein en Folky keurig af. Ruststand 0-1, dus nu zouden we wat vrijer kunnen spelen.
Na wat tactische tip in de rust kabbelde de tweede helft een beetje door naar het eindsignaal. De wedstrijd was gelijkwaardig en speelde zich met name op het middenveld af. We kregen dan wel enkele corners, maar daar moeten we zeker nog wat aandacht aan gaan geven. Hoogtepunt was wel dat dat Mijn een nieuw kunstje had geleerd. Hij scoopt de ballen tegenwoordig met succes, jammer dat zijn medespelers te verbouwereerd waren om er iets mee te doen.
Naarmate de 0-1 op het bord bleef staan, gingen we wat behoudender spelen. Ik heb eigenlijk nooit het gevoel gehad dat DES zou scoren maar met die harde knallen van hullie de cirkel in weet je het nooit. Zo bloedde de wedstrijd eigenlijk dood en was de eerste overwinning sinds een jaar en maar meteen ook de nul achterin een feit.
Tevreden en in alle vriendschap met DES werd de eerste hockeydag afgesloten. Komende week hopelijk weer succes, dan thuis tegen Tempo.
Na een lange niet te winnen strijd tegen degradatie zijn de Vets weer terug op een niveau waar vaker gewonnen zou moeten kunnen worden. Het team is meteen op enkel punten gewijzigd. Marcel heeft zijn stick vanwege blessures aan de wilgen gehangen. Sir John heeft zijn hockeyschoenen ingeruild voor hardloop- en golfschoenen of iets in die trant, in ieder geval als het maar geen DES schoenen zijn. Heel verrassend heeft Fraans een sabbitical ingelast, voor hoe lang het dan ook duurt, afgelopen zondag kriebelde het namelijk alweer bij hem.
Nieuw in het team is Sjoertum, na jarenlang reeds meetrainen, heeft hij zichzelf overtuigd dat hockey ook op zondag een mooi tijdverdrijf is. En de Majoor en Ice-T zijn terug van hun sabbatical. Of eigenlijk zijn ze nooit weggeweest, een situatie waar we Fraans ook wel in zien belanden.
Bij het doorlezen van het speelschema bleek dat we de eerste wedstrijd meteen tegen DES mochten. De eeuwige streekderby tegen de Zijlmansen en cohorten. Beetje jammer was het dat de wedstrijd tijdens het 80-weekend plaatsvond, maar uiteindelijk bleek dat Des meer afwezigen had dan de Wollukse Vets. De wedstrijd werd, na de jaarlijkse start bij Huize Mijn met heerlijke appeltaart en een rustig fietstochtje langs de manklopende wandelaars, gespeeld in een heerlijk nazomerzonnetje, je zou het bijna een Indian Summer-dag genoemd kunnen hebben.
De Vets startte fel in een redelijk tempo, dat waren we natuurlijk gewend vanuit de overgangsklasse. Ik hoorde van de Ketse kant al enig gepuf en gesteun. Vooral over onze rechterkant werd DES weggespeeld en werden er wat kansen gecreëerd, met wat meer zuiverheid en geluk hadden we met 0-2 voor moeten staan. Maar helaas de goal bleef uit en na een kwartier kwam het geheime wapen van DES in het veld. Hierdoor kwam er meer structuur in het spel van de turfstekers. Het spel golfde op en neer; Des met zijn bekende harde klappen en wij met wat beter combinatiespel. Uiteindelijk werd het verzorgde spel beloond in een doelpunt voor de Vets, Jr rondde een combinatie via volgens mij Ice-T, Hein en Folky keurig af. Ruststand 0-1, dus nu zouden we wat vrijer kunnen spelen.
Na wat tactische tip in de rust kabbelde de tweede helft een beetje door naar het eindsignaal. De wedstrijd was gelijkwaardig en speelde zich met name op het middenveld af. We kregen dan wel enkele corners, maar daar moeten we zeker nog wat aandacht aan gaan geven. Hoogtepunt was wel dat dat Mijn een nieuw kunstje had geleerd. Hij scoopt de ballen tegenwoordig met succes, jammer dat zijn medespelers te verbouwereerd waren om er iets mee te doen.
Naarmate de 0-1 op het bord bleef staan, gingen we wat behoudender spelen. Ik heb eigenlijk nooit het gevoel gehad dat DES zou scoren maar met die harde knallen van hullie de cirkel in weet je het nooit. Zo bloedde de wedstrijd eigenlijk dood en was de eerste overwinning sinds een jaar en maar meteen ook de nul achterin een feit.
Tevreden en in alle vriendschap met DES werd de eerste hockeydag afgesloten. Komende week hopelijk weer succes, dan thuis tegen Tempo.
| 10-09-2017 | 6189 | Goirle HA | Push HD | 3-0 |
| 10-09-2017 | 6014 | DES HA | Waalwijk HA | 0-1 |
| 10-09-2017 | 6061 | Hilvarenbeek HA | HOCO HA | 2-3 |
| 10-09-2017 | 6229 | Tempo HA | Berkel-Enschot HB | 6-1 |
| 10-09-2017 | 6108 | Breda HE | Breda HF | 0-1 |
| 10-09-2017 | 6148 | Push HB | Push HC | 1-4 |
| 1 | Tempo HA | 1 | 1 | 0 | 0 | 6 | 1 | 0 | 3 |
| 2 | Push HC | 1 | 1 | 0 | 0 | 4 | 1 | 0 | 3 |
| 3 | Goirle HA | 1 | 1 | 0 | 0 | 3 | 0 | 0 | 3 |
| 4 | HOCO HA | 1 | 1 | 0 | 0 | 3 | 2 | 0 | 3 |
| 5 | Breda HF | 1 | 1 | 0 | 0 | 1 | 0 | 0 | 3 |
| 6 | Waalwijk HA | 1 | 1 | 0 | 0 | 1 | 0 | 0 | 3 |
| 7 | Hilvarenbeek HA | 1 | 0 | 0 | 1 | 2 | 3 | 0 | 0 |
| 8 | Breda HE | 1 | 0 | 0 | 1 | 0 | 1 | 0 | 0 |
| 9 | DES HA | 1 | 0 | 0 | 1 | 0 | 1 | 0 | 0 |
| 10 | Push HB | 1 | 0 | 0 | 1 | 1 | 4 | 0 | 0 |
| 11 | Push HD | 1 | 0 | 0 | 1 | 0 | 3 | 0 | 0 |
| 12 | Berkel-Enschot HB | 1 | 0 | 0 | 1 | 1 | 6 | 0 | 0 |
Mannen, welkom volgende week bij HOCO! We spelen op het nieuwe waterveld met hopelijk een zonnetje erbij. Tot zondag! Veteranen A MHC HOCO
BeantwoordenVerwijderen