maandag 5 november 2018

kwekfestijn



Zaterdag 3 november. Mijn dochter moet spelen, dus ik langs de lijn. Als ik na de verloren wedstrijd met Chris (de broer van Gert) sta te praten, komen de gebroeders Zijlmans het terrein opgelopen. Ze moeten fluiten en bij voorkeur ieder op hun eigen helft. Jeroen baalt. Hij kan op zondag niet meedoen. Heeft last van zijn knie en wat bijwerkingen. "Daar moet eerst serieus naar gekeken worden", zegt hij. Bart-Jan is enthousiast. Hij heeft er zin in en is er klaar voor. Dat geldt ook voor mij. Toch ben ik niet helemaal zeker over mijn schaamstreek. Voelt wat stijfjes aan. Dat levert in de regel geen klachten op, maar in dit geval ben ik er niet zomaar in een wip vanaf gekomen. Zondag 4 november. We spelen thuis. Om 10 uur koffiedrinken. Na wat ruzie met de wekker sta ik op en ga naar beneden. Het normaal zwarte dak van het schuurtje van de buren is wit. De eerste klappen zullen wel zeer doen dan. Na twee koppen koffie is de rijp echter verdwenen en als ik naar buiten stap, voelt het gewoon lekker aan. Blauwe lucht, beetje fris. Ideaal weer om te ballen. Onderweg naar DES vraag ik me af of 'thuis' nou in Kaatsheuvel of in Waalwijk is. Al rijdend open ik de app en probeer tussen de pindasaus, erotisch getinte plaatjes, chagrijnige wijven en dansende orthodox-religieuzen de vooraankondiging te vinden. Ah, thuis is iets verder weg vandaag. Als ik uiteindelijk het clubhuis binnenkom, zie ik een toonbeeld van eenheid. De meesten hebben het nieuwe pak al aan. Strak! Perfect geregeld Ton. De timing is ook uitstekend, want even later verschijnen onze tegenstanders in oranje broeken. Dan het veld op. Wat warmdraaien, enkele ballen op goal en vervolgens de wedstrijdbespreking. Ik hoor dat Wilbert, nee Peter of toch...,whatever wisselt met Ton. Vandaag speel ik dus veelal in zone of vak 1. Ik krijg mee dat ik diep moet gaan en dan terug om voor de man de bal te kunnen ontvangen. Balverlies? Gelijk omdraaien en heroveren die handel. Gaan we doen! Eerst nog de yell. Er klinkt een stevig en eendrachtig 'hiep hoi', gevolgd door een wat nichterige uitvoering met sprongetje van LumberJoep. Hij komt net iets te laat aankakken. Dat is in de wedstrijd gelukkig wel anders. Het fluitsignaal klinkt. De strijd begint. En tja, wat zal ik zeggen... Het golft wat op en neer. Weinig bijzonderheden eigenlijk. Geen sprake van een echt bovenliggende partij. De eerste helft is het beste te omschrijven met de samenvatting van Adriaan. Een onterechte strafcorner voor ons en voor Push. Beiden zonder resultaat. Ton is de eerste 35 minuten onvermoeibaar. We wisselen elkaar dus af na de pauze. Dat vind ik wel lekker met die zwakke liesjes van me. De tweede helft heeft voor mijn gevoel wat meer te bieden. Mooi, want er staan warempel wat mensen te kijken. De meesten daarvan staan gewoon te wachten totdat ze het veld op kunnen, maar dat geldt natuurlijk niet voor Frans, Niels, Jeroen, Rigio, Gert-Jan, Bert en zo. Die sind einfach dabei en dat is prima. Er is even een moment dat ik denk te gaan scoren. Bart-Jan bereikt de achterlijn. Op hetzelfde moment weet ik voor mijn verdediger te komen. De voorzet blijft uiteindelijk achterwege. Jammer! Niet veel later een strafcorner. Geen rechtstreekse treffer. De bal komt via een omweg bij Arthur, naar het schijnt ook wel 'Schriftje' genoemd (niet te verwarren met weldoener 'De Schrift'), terecht. Ik sta op dat moment midden in de goal. Precies in de baan van een eventueel schot. Ik maak dat ik wegkom en dat is maar goed ook, want Tuur twijfelt geen moment en klapt de bal, nadat die ietwat opstuitert, genadeloos de touwen in. Prachtig doelpunt! En daar blijft het niet bij. De tweede treffer valt niet heel veel later. Het brengt me in een soort déjà-vu-toestand. Wederom een strafcorner. Ook nu geen directe score. Bart-Jan ontvangt uit een rebound en legt keurig af op Ad. Ik sta bij herhaling gevaarlijk tussen schutter en goal. Maak me wederom als de sodemieter uit de voeten en boem, doelpunt nummer twee. Da's lekker! Ondertussen lopen de hoeveelheid blessures en gemoederen op. Bij Nico slaan de kuiten vast en bij Hein even de stoppen door. Een voorhoedespeler uit Breda verrekt iets en loopt vloekend het veld af. Een andere Pushaanhanger wordt letterlijk op de vingers getikt. Dan toch nog een strafbal voor die gasten in het groen. Dat kan de marge zomaar ongemakkelijk verkleinen. Maarrrr...,Van Strien, Michel, Pluisje, Plaat doet waar hij goed in is. Hij gaat ervoor liggen! Einde wedstrijd. Uitslag 2-0. Een uur eerder nog stonden wij op plaats 6, zij op plaats 8 met 3 punten minder. En dat verschil is niet als sneeuw voor de zon verdwenen. Nee, gewoon verdubbeld. Goed werk, of nie dan! En over de zon gesproken, die schijnt volop. Een aangenaam decor voor een lange namiddag. Eerst nog wat gepruttel over de arbitrage, volgens velen de grootste tegenstander van de ochtend, aangevuld met enkele analyses over wat beter kan in de opbouw en verdediging. En dat is prettig discussiëren als je weet dat de buit binnen is. De rest van de middag? Bullshit, bier en bitterballen... Wat wil je nog meer.

Groeten, Peter


04-11-201815308Push HATempo HA1-0
04-11-201818301Hilvarenbeek HABreda HE2-2
04-11-201815522Waalwijk HA/ DES HAPush HC2-0
04-11-201815353Olympia HABreda HF1-2
04-11-201821617Zwart-Wit HBDES HB4-3
04-11-201815397Push HBGoirle HA2-1


1Push HA88003811024
2Zwart-Wit HB86023721018
3Breda HF85121613016
4Waalwijk HA/ DES HA84132718013
5Breda HE84131914013
6DES HB84042619012
7Goirle HA84042218012
8Push HB7304152509
9Tempo HA721481307
10Push HC8206132906
11Olympia HA8116183804
12Hilvarenbeek HA8116103004

Geen opmerkingen:

Een reactie posten