De eerste competitieronde is een feit voor de Waalwijkse vets.
In een poule van 8 heb je na 7 wedstrijden alle teams al eens bestreden. Hoewel
dit niet altijd even gemakkelijk is gegaan staan er nu toch mooi 21 punten op
de scorelijst. Er is ondertussen een duidelijk onderscheid tussen de eerste 3
teams in de ranglijst en de resterende 5. Waarbij vermeld dient te worden dat
het gat met de nummer 1 en 2 reeds 5 punten is. Kortom de Vets gaan weer lekker
dit seizoen. Met de grote verzoening met onze oranje broeders op het oog, wordt
voorzichtig al het K-woord uitgesproken. Laten we het maar weer eens proberen
en dan mag een nieuw veteranenteam van HC Crispijn volgend jaar de
overgangsklasse bestormen. Dat de Waalwijkse Vets dat zelf niet gaan doen moge
duidelijk zijn. Althans niet in de huidige samenstelling. Want van samenstelling
is eigenlijk nauwelijks nog sprake. Het blessureleed zorgt wekelijks voor
hoofdbrekens bij het teammanagement. Officieel staan er 16 heren opgesteld in
Vet A. Genoeg zou je zeggen, maar niets is minder waar. Twee van de 16 zijn er
gewoon nooit. Eén heeft aangegeven liever niet te vaak te spelen en er zijn er
altijd wel een stuk of 4 geblesseerd. Om over het ontbreken van een keeper nog
maar te zwijgen. Een eenvoudige rekensom leert dan ook dat er wekelijks zwaar
geronseld moet worden. Hoewel niet altijd eenvoudig lukt het tot nu toe steeds
om maar weer een team op de been te brengen. De vaste kern mag zich gelukkig
prijzen met een rijke schare invalgewilligen. Zonder deze, gelukkig, uitdijende
groep zou het spelen van een competitie schier onmogelijk zijn. Het is dan ook
tijd om deze heren maar eens met naam en toenaam te huldigen en vreselijk te
bedanken voor hun inzet tot nu toe. Een gemeend dankjewel en ook met de nodige vleierij
want zij zijn nog hard nodig de rest van het seizoen. Natuurlijk zijn ze
allemaal van harte welkom op het komende K-feest:
Allereerst de onverschrokken sluitposten die zo vaak de fouten
van de verdediging moeten goedmaken met hun lenigheid en katachtige sprongen:
·
Tim “de Acrobaat” van Deijnzen,
·
Jeroen “Pullo” Pulles,
·
Sjaak “Berini” Bergmans,
·
de nog baardeloze Casper “Henker” Visser.
Dankzij hen zijn er ook punten gepakt!
Behalve goalies kunnen we ons ook altijd verlaten op een grote
groep veldspelers. Zij zijn zelfs verantwoordelijk voor bijna een kwart van de góóleproductie!
We willen graag bedanken:
·
Ruud “Dummy” Gommers (veteraan van het eerste uur en
die zichzelf heeft uitgeroepen tot sporadisch spelend lid. Is scherper dan ooit
tevoren.).
·
Sjoerd ”um” Eekelaar (onze lieve heer met een
hockeystick staat bekend om zijn onberekenbare moves en sterke drift naar
voren),
·
Ton “de kleine Tarzan” van Hilst (positivist pur
sang met een neusje voor de góól. “verdedigen is niets voor mij. Wat moet ik
daar doen?”).
·
Rooje Rik de Rooij (de man die in mum van tijd veel
informatie kan verwerken en een feilloos veldinzicht heeft. Een heuse veldheer
die weet dat als je uitdeelt ook moet kunnen incasseren)
·
Joep “uit een dôske” van den Hoven (hij zou zo graag
alle potten meespelen en de tegenstanders verrassen met zijn duivelse acties)
·
Sander en Niels (na zoveel jaren een eeneiige tweeling
die altijd klaar staat als de nood het hoogst is)
·
En zij die ik nu schromelijk vergeet…
Oh, ja de wedstrijd van gisteren tegen de Dommel was een rare. Door
intensief geronsel zaten er naast de manager maar liefst 4 wissels op de bank. Nu
waren deze niet allemaal helemaal fit maar aanvankelijk moest er toch iemand
aangewezen worden om het wisselbeleid in de gaten te houden. Al na 10 minuten
stapte Kootsj gewillig uit en ook Meindert werd voor zichzelf beschermd en
mocht niet meer het veld betreden. Dit was het moment om een kersverse invaller
Aiko (?) in te laten vallen. Aiko is de zwager van Nico en heeft een
vergelijkbare speelstijl en dito conditie. Hoewel nog wat roestig is hij zeker
een aanwinst. Met wat meer speeltijd zal hij de gekregen kansen zeker benutten.
Op dat moment was het al 3-1 en werd er nog lekker doorgescoord. Met 5-1 gingen
we de rust in. De eerste helft verliep vlekkeloos. Spelers accepteerden het
wisselen en er werd niet noemenswaardig gemopperd. Natuurlijk pikten John en
Lart weer hun goaltjes mee en ook Marcel liet zich niet onbetuigd. Grote
verrassing deze week was toch wel Hein. Hij speelde met verve in dienst van het
team. Gaf passes en maakte geweldige goals. Doordat hij vergat te mauwen kwam
zijn eigen spel beter tot zijn recht en stelde hij een ander in staat ook het
maximale uit zichzelf te halen. De tweede acte verliep wat rommeliger. De
Wollukvets scoorden nog wel lekker door maar die Bolle van Dommel begon weer
met straffe passes counters te creëren. Al met al is Dommel 6 keer in onze
cirkel geweest met een rendement van 50%. Toch niet slecht. De grote ruimte die
ontstond op het middenveld kon alleen nog maar dichtgeroepen worden. Lopen was
teveel geworden. Enfin, al met al een mooie 3-punter binnengesleept. Normaal
ben je na de eerste competitiehelft dan al Herbstmeister, echter dit jaar is
alles anders…
SL
Heren,
