Schon Herbstmeister...?

De eerste competitieronde is een feit voor de Waalwijkse vets. In een poule van 8 heb je na 7 wedstrijden alle teams al eens bestreden. Hoewel dit niet altijd even gemakkelijk is gegaan staan er nu toch mooi 21 punten op de scorelijst. Er is ondertussen een duidelijk onderscheid tussen de eerste 3 teams in de ranglijst en de resterende 5. Waarbij vermeld dient te worden dat het gat met de nummer 1 en 2 reeds 5 punten is. Kortom de Vets gaan weer lekker dit seizoen. Met de grote verzoening met onze oranje broeders op het oog, wordt voorzichtig al het K-woord uitgesproken. Laten we het maar weer eens proberen en dan mag een nieuw veteranenteam van HC Crispijn volgend jaar de overgangsklasse bestormen. Dat de Waalwijkse Vets dat zelf niet gaan doen moge duidelijk zijn. Althans niet in de huidige samenstelling. Want van samenstelling is eigenlijk nauwelijks nog sprake. Het blessureleed zorgt wekelijks voor hoofdbrekens bij het teammanagement. Officieel staan er 16 heren opgesteld in Vet A. Genoeg zou je zeggen, maar niets is minder waar. Twee van de 16 zijn er gewoon nooit. Eén heeft aangegeven liever niet te vaak te spelen en er zijn er altijd wel een stuk of 4 geblesseerd. Om over het ontbreken van een keeper nog maar te zwijgen. Een eenvoudige rekensom leert dan ook dat er wekelijks zwaar geronseld moet worden. Hoewel niet altijd eenvoudig lukt het tot nu toe steeds om maar weer een team op de been te brengen. De vaste kern mag zich gelukkig prijzen met een rijke schare invalgewilligen. Zonder deze, gelukkig, uitdijende groep zou het spelen van een competitie schier onmogelijk zijn. Het is dan ook tijd om deze heren maar eens met naam en toenaam te huldigen en vreselijk te bedanken voor hun inzet tot nu toe. Een gemeend dankjewel en ook met de nodige vleierij want zij zijn nog hard nodig de rest van het seizoen. Natuurlijk zijn ze allemaal van harte welkom op het komende K-feest:

Allereerst de onverschrokken sluitposten die zo vaak de fouten van de verdediging moeten goedmaken met hun lenigheid en katachtige sprongen:

·         Tim “de Acrobaat” van Deijnzen,
·         Jeroen “Pullo” Pulles,
·         Sjaak “Berini” Bergmans,
·         de nog baardeloze Casper “Henker” Visser.

Dankzij hen zijn er ook punten gepakt!

Behalve goalies kunnen we ons ook altijd verlaten op een grote groep veldspelers. Zij zijn zelfs verantwoordelijk voor bijna een kwart van de góóleproductie!  We willen graag bedanken:

·         Ruud “Dummy” Gommers (veteraan van het eerste uur en die zichzelf heeft uitgeroepen tot sporadisch spelend lid. Is scherper dan ooit tevoren.).
·         Sjoerd ”um” Eekelaar (onze lieve heer met een hockeystick staat bekend om zijn onberekenbare moves en sterke drift naar voren),
·         Ton “de kleine Tarzan” van Hilst (positivist pur sang met een neusje voor de góól. “verdedigen is niets voor mij. Wat moet ik daar doen?”).
·         Rooje Rik de Rooij (de man die in mum van tijd veel informatie kan verwerken en een feilloos veldinzicht heeft. Een heuse veldheer die weet dat als je uitdeelt ook moet kunnen incasseren)
·         Joep “uit een dôske” van den Hoven (hij zou zo graag alle potten meespelen en de tegenstanders verrassen met zijn duivelse acties)
·         Sander en Niels (na zoveel jaren een eeneiige tweeling die altijd klaar staat als de nood het hoogst is)
·         En zij die ik nu schromelijk vergeet…

Oh, ja de wedstrijd van gisteren tegen de Dommel was een rare. Door intensief geronsel zaten er naast de manager maar liefst 4 wissels op de bank. Nu waren deze niet allemaal helemaal fit maar aanvankelijk moest er toch iemand aangewezen worden om het wisselbeleid in de gaten te houden. Al na 10 minuten stapte Kootsj gewillig uit en ook Meindert werd voor zichzelf beschermd en mocht niet meer het veld betreden. Dit was het moment om een kersverse invaller Aiko (?) in te laten vallen. Aiko is de zwager van Nico en heeft een vergelijkbare speelstijl en dito conditie. Hoewel nog wat roestig is hij zeker een aanwinst. Met wat meer speeltijd zal hij de gekregen kansen zeker benutten. Op dat moment was het al 3-1 en werd er nog lekker doorgescoord. Met 5-1 gingen we de rust in. De eerste helft verliep vlekkeloos. Spelers accepteerden het wisselen en er werd niet noemenswaardig gemopperd. Natuurlijk pikten John en Lart weer hun goaltjes mee en ook Marcel liet zich niet onbetuigd. Grote verrassing deze week was toch wel Hein. Hij speelde met verve in dienst van het team. Gaf passes en maakte geweldige goals. Doordat hij vergat te mauwen kwam zijn eigen spel beter tot zijn recht en stelde hij een ander in staat ook het maximale uit zichzelf te halen. De tweede acte verliep wat rommeliger. De Wollukvets scoorden nog wel lekker door maar die Bolle van Dommel begon weer met straffe passes counters te creëren. Al met al is Dommel 6 keer in onze cirkel geweest met een rendement van 50%. Toch niet slecht. De grote ruimte die ontstond op het middenveld kon alleen nog maar dichtgeroepen worden. Lopen was teveel geworden. Enfin, al met al een mooie 3-punter binnengesleept. Normaal ben je na de eerste competitiehelft dan al Herbstmeister, echter dit jaar is alles anders…

SL