Na het ontbijt voor Moederdag te
hebben afgeruimd verplaatsen de WW Vets zich op en in hun stalen rossen vanuit
verschillende delen van de stad richting het hockeycomplex. De zon schijnt
volop, maar op straat is behalve een vroege hardloper nog niemand te bekennen. Er
hangt een lege en mystieke sfeer. In het bijna instortende clubhuis met dito
tribune verzamelt traditiegetrouw de groene brigade, waar zij zich voorbereid op
de strijd. Niet vermoedend dat dit een regelrechte thriller zou worden. De
rituelen zijn bekend; sterke koffie, aanbrengen van lichaamsbescherming, en doornemen
van de laatste ontwikkelingen. Als plotseling de tegenstander binnenkomt, kijkt
iedereen strak en wordt er nauwelijks gegroet.
De spanning en de vastberadenheid
om deze strijd te winnen is voelbaar. Vlak voor het fluitsignaal komen de
mannen nog een keer bij elkaar voor het strijdplan, waarbij wordt afgesproken
ons niet uit de tent te laten lokken, maar vooral in de eerste fase het spel te
controleren. De aanvalskreet klinkt harder dan ooit, de slagwapens kletteren en
dan is het spel op de wagen. De tactiek werkt. Push heeft moeite om de bal rond
te laten gaan door de felheid van de Vets. De dekking is messcherp. In balbezit
wordt er geconcentreerd en de aanvallen van de Vets worden steeds dreigender.
Ondanks dat het doel niet wordt geraakt blijft er rust in het spel met af en
toe fenomenale combinaties. De verdediging van Push wankelt regelmatig, maar
blijft met kunst, vlieg- en goed keeperswerk overeind. Dan ineens na een
afgeslagen aanval neemt Push de bal over. De VET verdediging kraakt, maar net
als er weer controle lijkt te zijn, volgt er een onverwacht schot dat net niet
wordt gestopt en bij de Push spits beland. Deze heeft alle tijd om aan te
leggen en het oordeel te vellen.0-1, tegen alle verhoudingen in. De Vets zijn
totaal niet uit het veld geslagen en zetten de strijd voort. Bij Push heeft het
doelpunt echter geen rust gebracht; er wordt steeds meer gescholden op de
arbitrage en ook de duels worden gemener. Men grijpt steeds meer naar de
overtreding. De Vets blijven stoïcijns, terwijl menig speler inwendig kookt. De
harde fysieke en mentale trainingen van de afgelopen weken zijn niet voor niets
geweest. In de rust wordt het tactisch plan geëvalueerd met als conclusie dat
meer de flanken moeten worden gezocht. Gedisciplineerd wordt dit strijdplan
uitgevoerd.
Na weer een harde overtreding,
neemt Bart van L. de toegekende vrije slag meteen en sluipt door de defensie om
vervolgens verwoestend uit te halen, 1-1. De Push spelers koken van woede, gaan
helemaal door het lint, maar de arbitrage is onvermurwbaar. Vanaf nu is het
code rood voor de ervaren groene brigade, dat extra is verstrekt met een aantal
aanstormende talenten. Mentaal staat Push op breken. Dan volgt na weer een
grove overtreding een strafcorner voor de Vets. De strafcornersquad stelt zich
op, haalt diep adem en concentreert zich. Ze weten wat ervan afhangt. Nadat de
bal strak wordt aangespeeld wordt ineens een geheel nieuwe variant toepast, die
zelfs voor de medestrijders nog geheim was. Met een doffe dreun valt de 2-1
door Folkert HV. Push kan deze klap niet meer verwerken en probeert
scheidsrechters en directe tegenstanders te intimideren door nog meer geweld te
gebruiken. De Vets houden het hoofd koel, wetend dat de overwinning hen niet
meer zal ontgaan. Het eindsignaal klinkt en de spanning maakt plaats voor het
gevoel van gerechtigheid. We’ve beaten the bloody bastards. Weer een stap
dichter bij het zo begeerde kampioenschap, want dit eliteteam gaat voor het
allerhoogste. (In verband met
geheimhouding van deze operatie zijn de namen gefingeerd)
Een cruciale 3-punter voor het
kampioenschap is binnengesleept. De Vets hebben zich laten beschimpen en hebben
fysiek veel te incasseren gehad, maar ijzeren discipline heeft overwonnen van
onsportiviteit. Met het oog op het kampioenschap was het nog afwachten wat
nummer 2 in de competitie, MOP B, gedaan zou hebben tegen het zwakke PUSH F.
Normaal gesproken kat in het bakkie voor de Moppers. Later op de zondagavond
bleek alles anders. Terwijl alle veteranen al op een oor lagen was het de immer
oplettende Kootsj die ontdekte dat Push F MOP B de oren hat gewassen. Zo was
het dus in één weekend dat Push een cruciale rol speelde in het kampioenschap
van Waalwijk veteranen A. Push E liet zich verschalken door Waalwijk en Push F
hielp Mop van de kampioensaspiraties af, met als gevolg dat Waalwijk Heren A
zich weer eens kampioen der 1e klasse mag noemen.
Helaas hebben de Vets dit niet
kunnen vieren op de dag zelf, maar dit zal ruimschoots worden ingehaald op het
Snorrenfeest!
