Na de vorige wedstrijd gespeeld te hebben, bleek laat op die avond dat de Waalwijk Vets kampioen geworden zijn. MOP had namelijk verloren van Hoco waardoor de Vets, met nog 2 wedstrijden voor de boeg, niet meer te achterhalen zijn.
Het gehele seizoen hebben de Vets gebruik moeten maken van een flinke groep invallers. Dit keer bestond de samenstelling uit enkel officiële teamleden. Zelfs Kurt heeft zijn enige wedstrijd van het seizoen gespeeld. Het leek hem verstandig om eerst te trouwen met zijn Chinese schone, voordat zij hem op het hockeyveld in actie zou zien. Toch was er geen greintje spanning te bespeuren bij Kurt.
De enigen die gespannen waren, was ons tegenstander. Nadat de Bommelsche talentvolle jeugd hun skills hadden mogen tonen voor een cijfer, was het veld vrij voor de wedstrijd van de Vets. Na een vriendelijke en sympathieke felicitatie van de Bommelsche, leek het al snel duidelijk dat zij voor lijfsbehoud speelden.
Zo fel als de Bommelers van start gingen, zo gezapig waren de Vets. De Vets speelden slordig, te traag en kon aanvallend niet veel gevaar stichten. Het was dan ook Bommelerwaard dat na circa een kwartier de leiding nam. Tijd om in te grijpen door de all-time topscorer (lees John) van de bank te sturen. Het waren voornamelijk John's individuele acties die tot veel gevaar zorgden. Niet veel later maakte Folkert dan ook de gelijkmaker.
Het leek dan toch wel weer goed te komen maar deze gedachte was onterecht. Nadat de spits van Bommelerwaard miste voor een leeg doel, bleef de 2-1 voor Bommelerwaard niet lang uit.
Inmiddels had Kurt zijn intreden binnen de lijn gedaan en liet hij zijn vrouw zien dat scoren heel makkelijk kan zijn. Door: je goed op te stellen, je teamgenoten al het voorbereidende werk te laten doen, fantasie gebruiken en overtuigingskracht.
Zo tikte Kurt de bal tegen de plank die er waarschijnlijk toch al wel in de goal was beland. Maar hij stond daar toch...T2-2
Tijdens de rust werd er nog wat geschoven met posities. De tweede helft ging dan ook iets beter met het spel van de Vets maar een geoliede machine werd het nooit. Doordat Waalwijk meer individuele kwaliteit heeft rondlopen dan Bommelerwaard, werd de wedstrijd uiteindelijk moeizaam met 5-4 gewonnen. Kort na rust scoorde John de 3-2 uit de rebound van de strafcorner. Kurt overtuigde de scheidsrechter ervan een van buiten de cirkel ingeslagen bal verlengd te hebben (4-2). En Folkert tekende ook zijn tweede die middag aan, door vanaf kop cirkel de bal droog in de rechter benedenhoek te slaan (5-3).
Bommelsche scoorde nog uit een strafcorner de 5-4 die maar slapjes werd ingepushed, maar de overwinning kwam niet meer in gevaar.
Thuisgekomen van een gezellig snorrenfeest, bleek Dommel (1 na laatste) gewonnen te hebben van Hoco (die de vorige wedstrijd nog wisten te winnen van Mop). Dit betekent dat Bommelerwaard definitief laatste is geworden.
Volgende week de laatste wedstrijd tegen Dommel en gaan we proberen de 100 doelpunten te halen. Zal lastig zijn zonder Kurt want die is dan alweer in China om te solliciteren bij de Chinese Hockeybond.
En de GGG ging naar de pupillen van Rosévicé en de Majoor. JD1 ging er met de beker met de grote oren vandoor.
Gr. Hein
Geen opmerkingen:
Een reactie posten