Zondag 23 maart, alles speelt thuis. Heerlijk na de trieste sfeer rondom
de wedstrijd vorige week waarin de Vets alleen thuis speelden. MOP dit keer als
tegenstander, een tegenstander waar we altijd moeite mee hebben, maar wel altijd
winnen.
Een volle bank, ondanks twee afmeldingen. Nico was er
daar één van. Na een voorzichtige rentree vorige week toch weer een terugslag
deze week. Sterkte Nico.
Bij tegenstander MOP viel op dat ze in
een gewijzigde samenstelling op kwamen draven, op rechts met een wel erg fitte,
jonge en handige pinda. Vooraf natuurlijk weer de wedstrijd/tactiek bespreking,
hoe langer we nu met elkaar samen spelen, hoe meer er vertelt moet worden. Waar
zijn die tijden gebleven van: "kom op mannen, lekker hockeyen, de opstelling is
als volgt: ..".
De eerste 15 minuten waren we
sterker en er ontstonden enkele mogelijkheden, na een aantal strafcorners viel
de 1-0 uit de rebound van een strafcorner na goed rond spelen, Sander gaf het
laatste tikje. Langzaam werd de grip op de wedstrijd verloren, zoals nu ook weer
heeft MOP altijd een goede veldbezetting met veel loopvermogen en erg aanvallend
spel. Tot de 23 meter, daarna is gokken op de tip-in. Ik zou echter mijn geld
niet op hun linksbuiten zetten, die had "man of the match" kunnen worden met
zijn vele tip-in kansen. Van onze zijde een enorme kans op de 2-0 door Meindert,
deed alles goed in een aanval over meerdere schijven, maar vergat het juiste
laatste tikje te geven. Meindert, je had eens moeten weten hoeveel tijd je had
om die bal te controleren en in te tikken. Iedereen telde het doelpunt immers
al. Gelukkig viel dan uiteindelijk de 2-0, een knap diepte passje van Hein werd
met een verrassend backhandje van John tot doelpunt gepromoveerd. Wedstrijd in
de tas zou je zeggen, de stand consolideren en waar mogelijk rustig uitbouwen.
Niets is minder waard, MOP werd sterker en verzilverde nog in de eerste helft
een strafcorner met een mooi bananenschot over Jeroen. De rust volgt met de
welbekende tactische aanwijzingen.
MOP speelde sterk in de
tweede helft, maar de Vets hadden de beste kansen. MOP speelt goed aanvallen tot
onze 23 meter, dan vervallen ze in een soort van DES-vet instinct en rammen de
ballen naar de tweede paal. Enig verschil is dat DES de ballen al vanaf de eigen
helft op de tweede paal slaat. Uiteindelijk gaan we billen knijpend naar het
einde, worden heen en weer wat kansen gemist en blijft het 2-1. Folkert krijgt
nog een gele kaart, maar ook deze man meer situatie wordt door MOP niet
uitgebuit.
Dus weer een overwinning op MOP,
volgende week uit naar Rosmalen. Revanche op het 4-3 verlies van het begin van
de competitie en de druk houden op Push E.
Sjon
Ruim baan dus voor het onbevangen spel
waar onze stille kracht uit het verre oosten al een staaltje van gaf door de
bal in de tweede helft alsnog strak in’t dak te janken. Ja, de tijger van
Maleisië, onze Sanderkan, was niet voor de Push en gaf het besmette blazoen nog
enig kleur. Guerrilla! Dat wordt de nieuwe tactiek; de strategie die door Hein von
Clausewitz voor aanvang van de wedstrijd al ‘ontvouwd’ werd, maar helaas (nog)
niet begrepen. 
