Een leuk of scherp verslag van de wedstrijd tegen Goirle
gaat het niet worden want daar kan ik geen serieus en/of zinnig verhaal van
maken. Het enige dat ik er hier over kwijt wil is dat we nodeloos verloren.
Maar waarom dan vroeg ik mij af. Een technische analyse
zoals Hein die goed kan maken wil ik niet geven. Voor mijn gevoel liggen de
problemen voor een groot deel op een ander terrein. Zo laten op dit moment te
veel teamgenoten het hoofd hangen al dan niet gecombineerd met blessure leed.
Waar we tijdens de ALV allemaal aangaven er vol voor te
willen gaan, ontkom ik niet aan de indruk dat er nu teamgenoten zijn die het al
op willen geven. Dat merk ik ook bijvoorbeeld op de training aan de opkomst,
die ronduit matig is, terwijl we het seizoen zo goed startte. Blessure of niet,
juist tijdens een training kun je werken aan verbetering van techniek en
tactiek en herstel van blessures. Ik mis bij veel mensen op dit moment de
passie, terwijl anderen die uit frustratie misschien te fanatiek uiten. Met dat
laatste kan ik wel leven maar met dat eerste niet!
Natuurlijk kan ik er naast zitten (en dat hoop ik van
harte), maar laat iedereen eens bij zichzelf te raden gaan of hij er nog wel
vol voor gaat want dat hebben we ten slotte allemaal toegezegd tijdens de ALV.
Als we er weer met zijn allen de schouders onder zetten
moet het toch lukken om nog een aantal wedstrijden te winnen. Of dat genoeg zal
zijn voor een jaar extra verblijf in de overgangsklasse weet ik niet. En of
daar voldoende draagvlak voor is lijkt mij stof voor de volgende ALV maar niet
voor het lopende seizoen.
Geen scherpe pen maar hopelijk wel weer iedereen op
scherp!
FHV
Geen opmerkingen:
Een reactie posten