afgepusht

Aan de voorbereiding kon het niet liggen, er werd zelfs een serieuze afwerkoefening gedaan tijdens de donderdagtraining. Nadien werd er nog tot diep in de nacht gediscussieerd over het te voeren strijdplan in het clubhuys, met een paar getapte rakkers werd er afgerond bij Auberge le Petit Clous. Een stevige midweekse basis.

De zondag dan; We waren nagenoeg compleet en het weer kon met onze jonge atletische lijven alleen maar in ons voordeel werken. Goed, het was koud, maar daar hebben oude knoken en gewrichten meer last van...

De ingrediënten voor een overheerlijk potje winnen lagen op de werkbank; We zouden ze wel eens eventjes, die mannen van Push.

Een flitsende start, met een dito corner zorgden in no time voor een comfortabele vroege voorsprong. Waalwijk controleerde en Push deelde zo nu en dan een speldenprikje uit. Tot veel kansen leidde het echter aan twee kanten niet, maar op slag van rust vormde er dan toch een beloning voor het overwicht van de boys in bordeaux, in de vorm van een strafcorner. De scheids floot prompt af en we kregen de gelegenheid om in een potje 10 tegen 5 de voorsprong te vergroten. Helaas, de keeper dook de bal uit zijn rechterhoek, waarmee de Wollukse Vets zich vergaten te belonen voor een gedomineerde eerste helft.

We moesten domineren, ons spelletje spelen, spraken we in de rust af. Met een kleine tactische aanpassing in de rust, waarmee we van een 4-4-2 veranderde naar een wat aanvallendere 4-3-3 variant, zouden we de wedstrijd naar ons toe kunnen trekken.

Push mazzelde, een (goedkoop gekregen) strafbal, een strafcorner en een (prachtig) eigen doelpunt, maakte een einde aan de illusie van een overwinning in Kielegat. De heren van Push hebben zegge en schrijve 3 slagen op goal kunnen fabriceren en zijn naar mijn mening redelijk goedkoop aan de overwinning gekomen. Maar goed, we krijgen ze nog een keer thuis, misschien kunnen we ze uit wraak laten promoveren.

KPR