Traditioneel
speelden de vets deze thuiswedstrijd op het tijdstip van 11.00 uur. Ook was Jos
Pulles weer aanwezig in de dug-out om ons mentaal te steunen.
In
en buiten het clubhuis lagen nog de schuimresten van de zeer geslaagde
schuimparty van de vorige avond.
De
majoor wilde alvast oefenen voor komende winter en begon met sneeuwschuiver het
overtollige schuim op het terras op te ruimen. Zo druk als het op het feest
was, met helaas wat weinig vets, zo rustig was het op deze zondagochtend. De
Vets waren namelijk het enige thuisspelende team. Een ambiance die niet past
bij het oogstrelende spel.
Rosmalen
stond voor deze ochtend op het menu. Het enige team waar we in de eerdere
ontmoeting in deze herfstcompetitie van verloren hebben als gevolg van een niet
compleet team, waterveld en onterecht afgekeurde strafcorner.
Dus
we hadden vandaag iets recht te zetten. Al snel bleek dat beide partijen goed
aan elkaar gewaagd waren, waarbij de Vets de betere kansen hadden.
Na
een geslaagde aanval wist Nico de bal met handen en voeten in het doel te
werken die door de zwak opererende scheidsrechters werd goedgekeurd, maar op
appel van nota bene de eigen VETs toch niet werd geteld. De beheerste goal die
John maakte na een prachtige pass van Hein werd gelukkig niet betwist.
Zo
konden we rusten met een comfortabele 1-0 voorsprong. De tactiek werd op
sommige details nog even aangescherpt, maar de mening was ‘dat het goed stond’,
maar dat de flanken meer benut moesten worden en de eindpass beter moest.
De
tweede helft liet een zelfde spelbeeld zien. Rosmalen wist ondanks dat het een
technisch goede en solide ploeg is toch weinig kansen te creëren, terwijl de
VETS de nodige strafcorners wisten te bemachtigen.
Na
een snelle omschakeling werd John opnieuw in stelling gebracht die na een
aantal mooie passeerbewegingen de tweede goal scoorde.
In
de loop van de tweede helft werden de krachten toch wat minder en wist Rosmalen
door een snelle omschakeling z’n spits te bereiken die met enig geluk de
tegentreffer scoorde.
Ook
de VETS kregen nog kansen waarbij in de slotminuten een speler zich op de lijn
voor de bal wierp om een goal te verhinderen. Een regelrechte strafbal, die
niet werd gehonoreerd en ons restte slechts een strafcorner.
Bij
het eindsignaal toch tevreden over de overwinning, maar ontevreden over de
arbitrage. Daar werd ondanks of juist door het ontbreken van andere teams en
wedstrijden nog lang over nagepraat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten