“Psychologische
oorlogvoering is het uitvoeren
van acties om de vijand te ondermijnen zonder dat fysiek geweld gebruikt word Het
doel kan zijn het bang maken van de vijand zodat deze niet meer terugvecht, of het
beïnvloeden van de houding van een vijandige bevolking zodat die zich tegen de
eigen leiders keert” aldus wikipedia
21 september 2014, de vets van zwart-wit zitten na weer een
verlies partij, beteuterd om zich heen te kijken, net hadden ze klop gehad van
Were Di. Duidelijk was, dat ze een
aardig potje hockey kunnen spelen, niet fysiek, technisch best aardig, snel,
conditioneel goed met hier en daar een individuele uitschieter. Net toen ze het niet meer zagen zitten, stond een iets wat corpulente klein
uitgevallen laatste mannetje op met een lumineus idee: “weet
je wat we doen: we wenden ons tot de
Psychologische Oorlogsvoering”. Huh wat………..Nou zoek dat maar op via
Google.
De eerste actie
We
veranderen de tijden! Een beetje vet ligt toch niet voor 1 uur in bed, als we
dan de tijd vervroegen naar 9:30, dan zijn die jongens uit Waalwijk nog niet
wakker, sterker nog, ze zullen zich wel verslapen. Tja, voor de
meeste vest (die zonder hele jongen kinderen)
is het vroeg als op zondag om 7;00 uur de wekker gaat! Het voelt ook
onwennig als je op zondag om 7:15 je hond moet uitlaten.
Maar als dat
alles is: bring it on! Iedereen was op tijd of reed zelf direct naar Breda. Het
is altijd mooi om met veel auto’s aan te komen…………….
De tweede actie
We voorzien
het veld van 3mm zand, zodat het op sommige plaatsen leek alsof je in de duinen
aan het spelen was. De meeste Ww
vets, zijn nog van de gras generatie. Jaren lang op gras gespeeld, met cirkels
zo kaal als..….omdat iedereen wel een polletje meenam met het uithalen. Die
maak je niet gek met 3 mm zand.
De derde actie
We gaan
uitgebreid en zeer professioneel oefeningen doen en op goal afwerken.
Dat zag er
inderdaad professioneel uit, waar de Ww vets toch een iets meer
gedifferentieerde indruk maken! Overigens
toch goed dat er ook tijdens het warmspelen geoefend is met de strafcorner, dit
wapen hebben we de gehele wedstrijd NIET nodig gehad.
De vierde actie
We starten
met scheidsrechters die het helemaal niet
snappen!
Persoonlijk
doe ik niet zo vaak mee op zondag, echter die enkele keer dat ik mee doe
verbaast het me hoe goed de Ww vets op de hoogte zijn van de regels en het structureel beter zien als de dienstdoende scheids,
zowel uit als thuis. Sterker nog, ik ga er zelf aan mee doen! Deze keer niet onterecht; veel zaken werden
niet gezien, bewust of onbewust niet opgemerkt.
Saignant detail: halverwege de tweede helft vroeg de bebaarde scheids zelf een wissel aan.
We nemen een
heel vervelend irritante corpulente klein uitgevallen laatste mannetje!
De Ww vets
hebben, na de schrik van de eerste 2 minuten een perfect eerste kwartier
gespeeld. Het kommetje stond, uitverdedigen ging goed en de scherpte was
er. We vlogen over Zwart-Wit heen. Na 15
minuten was de stand 3-0 (2x Sir John en 1x Lart). Op aangeven van jawel, Mr. kommetje: Heino. Het was duidelijk
dat Zwart-Wit tijd nodig had om hier overheen te komen.
In de eerste
helft kregen we 2x een kans om verder uit te lopen naar 5-0. Duidelijk dat dit
de wedstrijd volledig op zijn kop had gezet.
Echter kreeg
Zwart-wit steeds meer grip op ons spel, en wist ons meer terug te dringen.
Hierdoor kregen we moeite met het tempo en het uitverdedigen. Na rust werd de
druk nog hoger, en lukte het sommige
Zwart-witters goed om ons uit de concentratie te krijgen, een keertje extra
vallen, een keertje zeiken. De laatste en 5de actie van Zwart-wit
werkte prima, het creëerde irritatie voornamelijk gedreven door een corpulente klein uitgevallen laatste
mannetje, die het nodig vond om in het geniep zijn frustraties op Heino te
botvieren. Jeroen, die een prima wedstrijd keepte, een keer geholpen
door Marcel en door zijn vriend de paal, werd helaas in een strafcorner
gepasseerd: 3-1. Het zal toch niet weer he………….. geen tweede Zevenbergen. De laatste 15 minuten, was er veel druk, de zo vaak
geoefende kom, was weg en we kregen de bal bijna niet weg, op de kans na die
Pulles senior kreeg en oog en oog met de keeper kwam te staan. Misschien dat
hij hiervan schrok, feit is dat het niet lukte nog een goal te maken. Al met al een vreemde pot, waarin we na 15 minuten niet meer
het niveau van de vorige wedstrijd gehaald hebben. Maar toch gewonnen, geluk dwing je soms ook
af.
Volgende week Goirle thuis (2x verloren, 1x gelijk) als we
ons blijven concentreren, iedereen bij
de les is, zouden we moeten kunnen winnen. Dat Psychologische
oorlogsvoering geen effect heeft op de Ww vets, moge nu duidelijk zijn.
Sjoerd
