dinsdag 30 september 2014

De kunst van de Psychologische oorlogvoering

“Psychologische oorlogvoering is het uitvoeren van acties om de vijand te ondermijnen zonder dat fysiek geweld gebruikt word Het doel kan zijn het bang maken van de vijand zodat deze niet meer terugvecht, of het beïnvloeden van de houding van een vijandige bevolking zodat die zich tegen de eigen leiders keert” aldus wikipedia

21 september 2014, de vets van zwart-wit zitten na weer een verlies partij, beteuterd om zich heen te kijken, net hadden ze klop gehad van Were Di.  Duidelijk was, dat ze een aardig potje hockey kunnen spelen, niet fysiek, technisch best aardig, snel, conditioneel goed met hier en daar een individuele uitschieter. Net toen ze het niet meer zagen zitten,  stond een iets wat corpulente klein uitgevallen laatste mannetje op met een lumineus idee:  “weet je wat we doen:  we wenden ons tot de Psychologische Oorlogsvoering”. Huh wat………..Nou zoek dat maar op via Google.

De eerste actie
We veranderen de tijden! Een beetje vet ligt toch niet voor 1 uur in bed, als we dan de tijd vervroegen naar 9:30, dan zijn die jongens uit Waalwijk nog niet wakker, sterker nog, ze zullen zich wel verslapen. Tja, voor de meeste vest (die zonder hele jongen kinderen)  is het vroeg als op zondag om 7;00 uur de wekker gaat! Het voelt ook onwennig als je op zondag om 7:15 je hond moet uitlaten.
Maar als dat alles is: bring it on! Iedereen was op tijd of reed zelf direct naar Breda. Het is altijd mooi om met veel auto’s aan te komen…………….

De tweede actie
We voorzien het veld van 3mm zand, zodat het op sommige plaatsen leek alsof je in de duinen aan het spelen was. De meeste Ww vets, zijn nog van de gras generatie. Jaren lang op gras gespeeld, met cirkels zo kaal als..….omdat iedereen wel een polletje meenam met het uithalen. Die maak je niet gek met 3 mm zand.

De derde actie
We gaan uitgebreid en zeer professioneel oefeningen doen en op goal afwerken.
Dat zag er inderdaad professioneel uit, waar de Ww vets toch een iets meer gedifferentieerde indruk maken!  Overigens toch goed dat er ook tijdens het warmspelen geoefend is met de strafcorner, dit wapen hebben we de gehele wedstrijd NIET nodig gehad.

De vierde actie
We starten met scheidsrechters die het helemaal niet  snappen!
Persoonlijk doe ik niet zo vaak mee op zondag, echter die enkele keer dat ik mee doe verbaast het me hoe goed de Ww vets op de hoogte zijn van de regels en het  structureel beter zien als de dienstdoende scheids, zowel uit als thuis. Sterker nog, ik ga er zelf aan mee doen!  Deze keer niet onterecht; veel zaken werden niet gezien, bewust of onbewust niet opgemerkt.  Saignant detail: halverwege de tweede helft  vroeg de bebaarde scheids zelf een wissel aan.


 De laatste en vijfde actie
We nemen een heel vervelend irritante corpulente klein uitgevallen laatste mannetje!
De Ww vets hebben, na de schrik van de eerste 2 minuten een perfect eerste kwartier gespeeld. Het kommetje stond, uitverdedigen ging goed en de scherpte was er.  We vlogen over Zwart-Wit heen. Na 15 minuten was de stand 3-0 (2x Sir John en 1x Lart). Op aangeven van  jawel, Mr. kommetje: Heino. Het was duidelijk dat Zwart-Wit tijd nodig had om hier overheen te komen.
In de eerste helft kregen we 2x een kans om verder uit te lopen naar 5-0. Duidelijk dat dit de wedstrijd volledig op zijn kop had gezet.

Echter kreeg Zwart-wit steeds meer grip op ons spel, en wist ons meer terug te dringen. Hierdoor kregen we moeite met het tempo en het uitverdedigen. Na rust werd de druk nog hoger, en  lukte het sommige Zwart-witters goed om ons uit de concentratie te krijgen, een keertje extra vallen, een keertje zeiken. De laatste en 5de actie van Zwart-wit werkte prima, het creëerde irritatie voornamelijk gedreven door  een corpulente klein uitgevallen laatste mannetje, die het nodig vond om in het geniep zijn frustraties op Heino te botvieren. Jeroen, die een prima wedstrijd keepte, een keer geholpen door Marcel en door zijn vriend de paal, werd helaas in een strafcorner gepasseerd: 3-1. Het zal toch niet weer he………….. geen tweede Zevenbergen. De laatste 15 minuten, was er veel druk, de zo vaak geoefende kom, was weg en we kregen de bal bijna niet weg, op de kans na die Pulles senior kreeg en oog en oog met de keeper kwam te staan. Misschien dat hij hiervan schrok, feit is dat het niet lukte nog een goal te maken. Al met al een vreemde pot, waarin we na 15 minuten niet meer het niveau van de vorige wedstrijd gehaald hebben.  Maar toch gewonnen, geluk dwing je soms ook af.
Volgende week Goirle thuis (2x verloren, 1x gelijk) als we ons blijven concentreren,  iedereen bij de les is, zouden we moeten kunnen winnen.  Dat Psychologische oorlogsvoering geen effect heeft op de Ww vets, moge nu duidelijk zijn.

Sjoerd





Geen opmerkingen:

Een reactie posten