woensdag 26 september 2012

van Kootsj...


Verminderde trainingsarbeid oorzaak extra blessures?
Binnenkort is er een oriënterend gesprek met Ted Troost om de waarheid boven water te krijgen.

We komen krakend en in sterk wisselde samenstelling op stoom en voeren de lijst weer aan ! De mede-koplopers hebben afgelopen ronde punten gemorst.  Zondag rijden we naar MOP.

zondag 30 september

Kakkers zonder Lol HB  - Waalwijk HA
 

aanvang      13.00 uur
vertrek      11.30  Olympiaweg
koffie       op MOP
shurt        Blauw - Kootsj brengt nieuwe uitshurtjes mee
water        Hein
verhaal      Marcel “der Kaiser” Beckenbauer
ballen       Kootsj
op góól      Jeroen P
L-mand       Majoor, Bemmel, Meindert, Nico, Jotto, Kootsj ???
inleen       Rooje Rik en de zoektocht is weer begonnen.

Kootsj

 

dinsdag 25 september 2012

voor Kootsj...

Heren,

Spesjaal voor Kootsj vinden jullie rechts onder links Kootsj's App. Vul dit a.u.b. in zodat Kootsj een gemakkelijker leven kan leiden.

maandag 24 september 2012

MULTIFUNCTIONALITEIT EN FEXIBILITEIT ZORGEN VOOR EEN GEMAKKELIJKE OVERWINNING!

Na de eerste 2 wedstrijden vrij gemakkelijk gewonnen te hebben, mochten we nu aantreden tegen D’Bosch. Een team waar we de laatste jaren in competitie verband geen problemen tegen gekend hebben. Maar doordat zij ons een paar weken geleden de oortjes flink gewassen hadden tijdens een oefenwedstrijd, waren we toch wel wat gespannen. Zij zijn inmiddels ‘versterkt’ met enkele ‘jonge’ spelers van Berlicum en wij hadden weer her en der invallers moeten ritselen om aan genoeg spelers te kunnen komen. (De ziekenboeg loopt maar niet leeg.) Het resultaat was dat we met een creatieve opstelling aan de wedstrijd moesten begonnen.
Van de invallers ging Jeroen ervan uit dat hij als veldspeler aan de wedstrijd mocht beginnen. Maar doordat Jochem naar het ziekenhuis moest, heeft Jeroen de keeperspullen aan getrokken en het doel met verve verdedigd.  (Overigens wordt verwacht dat Jochem deze maandag vader zal worden!)
De wedstrijd:

Gelijk vanaf het begin domineerde de WW-Vets de wedstrijd. De bal was voornamelijk op de Bossche helft en er werden gelijk kansen gecreëerd. Het was dan ook niet lang wachten op een treffer. Het was Roderik die de bal vanaf links, kop cirkel in de korte hoek pushte. De keeper zag er wat knullig uit maar de stuit in het schot maakte het lastig. Vervolgens scoorde Frans een treffer op aangeven van John. Wat vorige week tegen Push ook een goud duo voorin is gebleken. Na circa 20 minuten zakte het niveau van de WW-Vets wat weg waardoor de Bossche enkele strafcorners wisten te veroveren. Uit een van deze corners werd de bal na een kluts van de lijn gehaald met het lichaam van een WW-Vet. Strafbal! Helaas dook Jeroen in de verkeerde hoek en werd het 2-1. Gelijk daarna namen de WW-Vets het heft in handen en domineerde de wedstrijd weer. En werd door Lart de marge weer vergroot. 3-1 was de ruststand. Na rust zijn de WW-Vets ook niet meer in problemen gekomen. Den Bosch kon geen vuist meer maken waardoor de wedstrijd uiteindelijk in 6-1 eindigde. Lart scoorde nog 2x en Roderik scoorde de mooiste treffer van de dag door de bal boven in het zij-netje te tippen.

Dankzij de flexibele inzetbaarheid van diverse invallers hebben we toch weer een goed resultaat behaald. Fijn te weten is dat Jotto een waardige rechtsback is geworden. Door zijn lange benen is hij veel tegenstanders op snelheid de baas en daardoor moeilijk te passeren. Marcel ‘Beckenbauer’ heeft zich de eerste helft laten gelden als ausputzer. En we wisten al dat Marcel ook als back, middenvelder en voorhoede speler uit de voeten kan. Ons geluk is dat de WW-Vets een beroep kunnen doen uit vele invallers. Dankzij het netwerk van Frans en Mathe. Naast kwaliteit en fysieke gesteldheid (snelheid en conditie) is de kracht dat iedereen zich flexibel opstelt ten gunste van het teamverband. En als dan blijkt dat spelers ook op andere plaatsen kunnen functioneren, dan maak je grote kans op een feestje aan het einde van het seizoen.

    

stats & figs #3 (2012/2013)

Dommel HA - MOP HB (0 - 5)
Push HF - HOCO HB 2 - 2
Bommelerwaard HA - Push HE 0 - 1
Waalwijk HA - Den Bosch HD 6 - 2

 

Pos. TeamnaamGSGWGLVLVTPIMPT
1Waalwijk HA330017409
2Push HE32105307
3MOP HB32018106
4Dommel HA320110706
5Den Bosch HD310281403
6HOCO HB30215802
7Push HF301251401
8Bommelerwaard HA30032900

woensdag 19 september 2012

van Kootsj...

Heren,

Hulde voor de overwinning van zondag op Push.
Ware titanen, die zwaar onderbezet en licht gehavend een dikke overwinning weggezet hebben. Het blessureleed houdt nog even aan; soms zit het mee......
Zondag krijgen we de Bossche Bollen op revanche; de oorwassing van de laatste oefenpot moet weggepoetst worden !

ZONDAG 23 sept

 
 Waalwijk HA - Den Bosch HD
aanvang          11.00 uur
koffie           vanaf 10 uur
shurt            wit
water            Hein
verhaal          Hein
ballen           Kootsj
op góól          Jochem
L-mand           Majoor, Bemmel, Meindert, Nico, FHV
inleen           ntb

tot zondag!
--
Kootsj

dinsdag 18 september 2012

Naar Breda met een goed gevulde lappenmand (citaat Kootsj)


Zoals Kootsj al aankondigde in zijn e-mail hadden we met een klein probleem in de bezetting te maken. Bemmel, Kootsj, Majoor en Meindert zijn geblesseerd of verhinderd en ook Lart zal maar een halve wedstrijd spelen vanwege de jarige Tess. Casper HV zal het doel gaan bemannen en daarmee komt de teller op elf spelers en tien in de tweede helft.
Bij Push aangekomen blijkt daar net DES HA gespeeld te hebben en er wordt dan ook snel een speler geronseld in de persoon van Adriaan die in de eerste helft mee kan rouleren en ons in de tweede helft op elf man moet houden als Lart ons heeft verlaten.
We starten in de eerste helft zoals gewoonlijk met sterk offensief spel waarbij er al direct wat kansen ontstaan die helaas niet verzilverd worden. Maar zoals ook gebruikelijk onderschatten we de tegenstander en weet een speler van Push te scoren, maar niet voordat Casper de bal al een keer of drie gekeerd heeft en de vierde poging aan zich voorbij ziet gaan!
De gelijkmaker volgt wederom zoals gebruikelijk redelijk snel maar het spel blijft wat moeizaam en we zijn duidelijk zoekende naar onze oude vorm. De op antibiotica lopende, en dus eigenlijk nog niet helemaal genezen verklaarde, Sir John oogt wat roestig en tot overmaat van ramp scheurt Nico halverwege de eerste helft definitief zijn hamstring.
De tweede helft starten we dus met tien man maar het zal tot kort voor het einde van de wedstrijd duren voordat Push daar achter komt. Dat geeft dus wel aan dat er door de resterende tien man hard gewerkt is om de gaten dicht te lopen!
Push laat het in de tweede helft duidelijk afweten of misschien vonden wij iets terug van onze oude vorm. In ieder geval zal de score voor ons vrij eenvoudig oplopen naar 8 doelpunten waarvan Sir John er op karakter in totaal vier weet te scoren en daarnaast weten Bart, Ewout, Frans en Hein er allemaal één binnen de palen te werken. Ook Casper word nog één keer gepasseerd door een snoeihard schot, maar hij heeft verder een zeer verdienstelijke pot staan keepen.
In de derde helft wordt gemeld dat er nu al rondgaat dat wij het “team to beat” zijn maar “in het verleden behaalde resultaten zijn geen garantie voor de toekomst” en al helmaal niet met onze huidige lappenmand!

Push HF – Waalwijk HA: 2-8

de leste van 2011/2012


10 juni 2012


Op 11 juni stond de laatste wedstrijd van de vets gepland uit tegen PUSH. Dit is erg laat in het jaar, vandaar dat de Pushenaren waarschijnlijk dachten laten we lekker vroeg spelen, om half tien!! Dit stuitte bij de Wolluksen op verzet, mede door een reünie van het Moller van een aanzienlijk aantal Vetters. Een enkele was wijs en ging niet naar de reünie óf meldde zich bij voorbaat al ziek voor de wedstrijd. De rest stond netjes, maar wel brak om half negen voor de gesloten poort aan de Olympiaweg.
Na een speurtocht richting Breda, de A59 was weer eens afgesloten, en hele smerige anti-kater oploskoffie begon de wedstrijd tussen de nummer twee en drie. Al snel bleek dat de wedstrijd nooit een wedstrijd zou worden, de Vets waren simpelweg veel te sterk voor de Bredaschen. Na tien minuten was het 0-2 door twee corners, een tip-in en rebound van Lart, inderdaad oud-Molleriaan. Vijf minuten later had Sir John zijn gebruikelijk goal ook alweer te pakken, een beheerst balletje in de lange hoek. De wedstrijd was toen allang gespeeld, maar de Vets hadden zichzelf nog een paar doelen gesteld. We wilden proberen de meeste goalen van alle teams in de competitie te maken en onszelf huldigen als minst gepasseerde verdediging. Met wat berekeningen zouden die beide doelen met de huidige score van 0-3 makkelijk gehaald gaan worden. Zeker nadat na ruim voor rust Heino via een strafcorner de 4-0 aantekende. Vlak voor rust mocht Push zijn eregoal via een strafcorner scoren, want zo sportief zijn we dan ook wel weer.
In het warme morgenzonnetje startten we de tweede helft ook weer voortvarend. Marcel, ook oud-Molleriaan scoorde twee bijna identieke goals, assist van Folkie en met een snelle flats beweging scoorde Marcel tweemaal, waarbij de tweede nog mooier was dan de eerste, hij stond namelijk bijna op de achterlijn. Als dank voor zijn schitterende assists mocht Folkert de 1-7 aantekenen na een mooie snelle combinatie over verschillende schijven. Bij deze stand gingen enkele spelers die dit seizoen nog niet gescoord hadden, op zoek naar het ultieme genot van het scoren. Vooral Meintje was op dreef, hij had blijkbaar nog energie over nadat hij drie dagen eerder ZES maal de Alp d’Huez al fietsend had beklommen. Voor deze prestatie alleen maar lof, maar de scherpte vóór de goal heeft daar wel wat bij geleden. Het team wilde Meintje graag aan zijn eerste goal helpen, maar als je té graag wil, lukt het juist niet. Eindstand 1-7 is met een half brak of geblesseerd team( Ice-T speelde minder dan een halve wedstrijd en Mathe en Marcel’s spieren trokken het niet meer) gewoon een goede prestatie.
Tot slot nog enkele statistieken:
Gescoorde goals: officieel 108, echter het zijn er eigenlijk 112 ( 108 minus 2 arbitrale giften minus vijf Bossche giften plus 11 inhaalgólen tegen Den Bosch)
Tegengoals: 31, eigenlijk 32, vanwege de tegengoal in de inhaalwedstrijd tegen de Bollen
Doelsaldo: plus 77 of plus 80, maar die GGG is echt van ons.
Topscorer: Sir John: 39 goals, dit is 36% van het totaal. Daarna hebben nog 14 spelers minimaal één goal gescoord, we hebben één collaborateur; Heino viel vanwege personele problemen bij Berlicum in en scoorde met veel tegenzin hun eretreffer.
Aantal keepers: 5 met als hoogtepunt Ice-T en één scorende namelijk Joggum
Favoriete tegenstander: het is maar hoe je het wil zien, maar Berlicum werd in totaal met 17-2 opgerold, echter over het algemeen was 2011/2012 een leuke en sportieve poule.
Minst populaire tegenstander: dat moet DDHC zijn, ondanks de aanwezigheid van ex-vetter Bart. Statisch is het Oss, die ons twee maal een nederlaag toebracht.
Eindstand: tweede achter terechte kampioen Oss. Groet Lart

Hoco thuis, gijs en GGG



HOCO kwam op bezoek. We wisten nog van een kouwe, mistige uitwedstrijd dat het een nogal “fysieke” ploeg was. Nu is dat allemaal niet zo erg maar thuis maken ze het nogal wat bonter. Veel zeuren en mauwen en maar haken en hakken. Intersport zal wel weer blij zijn binnenkort want er zijn heel wat sticks serieus beschadigd. HOCO is een van de lelijke eendjes in de competitie en de verwachting was zeker wel dat we er eens dik overheen zouden lopen. Toch waren zij het die de Waalwijkse vets wakker schudden door een snel eerste doelpunt. Zoals het een goed veteraan betaamt wordt er dan eens flink gevloekt en uitgescholden, worden de arbiters weer op scherp gezet en wordt er dan pas echt begonnen. De gelijkmaker was al snel gemaakt en, volgens het erop-en-erover-principe van een roemrucht wielrenner volgden de twee opeenvolgende goals in mum van tijd. Dit tot groot genoegen van de drommen Vet-natics in de tribune.

Nog een goaltje erbij en het staat 4-1 tijdens theetijd. In de rust wordt er weer eens verteld hoe het verder moet want er heerst nooit tevredenheid in de dug-out van de Vets. Het moet altijd beter en meer zijn. Het toverwoord heette deze keer rustig blijven en vooral maar buitenom spelen. Enfin, de voltallige equipe gaat met de nieuwste instructies het veld in, om er als te doen gebruikelijk niets mee te doen. Gewoon doen wat we goed kunnen: veelvuldig in de cirkel van de tegenstander penetreren, rotzooien en pielen en driftig met de handen omhoog naar de scheidsen gesticuleren. Dan regelmatig een cornertje scoren en voordat je het weet loop je met, de tegenwoordig bebaarde, manager het veld af met 9-2 in de tas. Droge oranje sjurtjes aandoen en opmaken voor de PréEK-fuif.

Seau, dat was ‘m weer; de laatste thuiswedstrijd van het seizoen. Een seizoen dat in alle eerlijkheid succesvol is geweest. Bij vlagen is er geniaal gehockeyd en bij gelegenheid ook geweldig gekrant. De blamerende verliespot tegen Dommel en het domme gelijkspel tegen Den Dunc Hercules zijn de enige echte smetten van dit seizoen. Voor aanvang van dit speeljaar was de doelstelling reeds gezet: 2e worden en vooral niet promoveren. We mogen stellen dat we dat met 2 vingers in de neus hebben volbracht. Oss was duidelijk beter en die mogen dan ook promoveren naar de overgangsklasse. Laat ze het daar maar eens een jaartje proberen. Seizoen 2011/2012 was toch ook wel een seizoen van blessures. Met regelmaat moest er naar invallers geronseld worden om voltallig ten strijde te gaan. Bijzonder was ook de voltallige opkomst van de Bosschenaren om op donderdavond even een potje in te halen. Sportief. Zelfs is er een keer in de zaal getraind om wat in beweging te blijven. Komende winter toch maar gaan balkenballen? Góóle zijn er ook voldoende gemaakt. Als je alles telt dan zijn het er nu al 106. 106? Jazeker. In de strijd om de GGG is alles geoorloofd en geen enkel middel wordt geschuwd, om het toch al schimmige karakter van de GGG-berekening, te beïnvloeden. Ook scheidsrechterlijke dwalingen, giften en input van buitenaf wordt meegenomen om de lastige GGG- quotiënt te bepalen. Enfin, het was dit jaar Gijs Hulskorte, rookie of the year, (niemand die zo mooi kan juichen als hij) die de beker met de grote oren mocht uitreiken. De Vets wonnen hun eigen beker, maar wie verdient het om ‘m in ontvangst te nemen? Het plan was om Sir John de bokaal aan te bieden. Hij maakt tenslotte de meeste góóle. Helaas John was thuis al weer een beetje aan ’t scoren en miste dus. Dan ligt het er natuurlijk metersdik bovenop dat Jotto hem mag ontvangen. Met zijn ontembaar hockeyenthousisasme is hij een groot voorbeeld voor iedereen. Gijs deed wat van hem verlangt werd en zette Jotto in het zonnetje door de GGG te overhandigen met de mededeling dat ie ‘m een heel jaar zelf mocht houden. Hij hoeft ‘m dus helemaal niet te delen met zijn teammaten. Jotto, veel plezier ermee!

De Vets spelen nog 1 potje. Nummer 3 moet nog over de knie gelegd worden daags na de Mollerreünie… Gelukkig een potje om ’s keizers baard. De seizoens afsluiter gaat plaatsvinden bij de dames Leenheers op 28 juni 20.00 uur. De dames hebben daar nog een heuse beeldbuis voor eventuele EK-tiffosi. Groet SL

kranig verweerd


20 mei 2012


 

Vandaag staat de wedstrijd tussen fusieclub Oss en onze eigen Vets op het programma. Koploper Oss wordt bij een overwinning definitief kampioen en promoveert in dat geval naar de overgangsklasse. Er zijn na vandaag nog twee wedstrijden te spelen. De waalwijkse Vets worden bij een gelijkspel of verlies gewoon tweede. Dit wat betreft de statistieken. Vol goede moed beginnen we de dag met een koffietje op het clubhuis. Daarna vertrekken we naar het voormalige Rapidity-complex voor de titanenstrijd. Eenmaal aangekomen in Oss ben je nog een minuutje of tien onderweg voordat je bij de club gearriveerd bent. Edoch beginnen de Vets goedlachs met inlopen, overtikken en overige rituelen. Het veld waarop gespeeld gaat worden blijkt een water(stuiter)veld te zijn. Na wat perikelen rond de shirts van de scheidsen en wat lummelen van enkele Vets beginnen we een minuutje of tien te laat aan de pot. Het is wat benauwd, zweterig weer. Dit heeft zijn effect op het prestatieniveau. De Vets zijn niet bij de les en ronduit sloom aan de wedstrijd begonnen. Voordat we het in de gaten hebben slaat een aanvaller van Oss de bal tegen het ranke lijf van de Majoor. Echter gebeurt dit op de doellijn, dus krijgen we een strafbal tegen. Deze wordt gelukkig professioneel gemist. Toch valt de 1-0 redelijk snel uit een strafcorner door een goed schot in de linkerhoek. De Vets gaan iets beter mandekking spelen en dat resulteert in een evenwichtige wedstrijd. De 1-1 laat dan ook niet lang op zich wachten. Laurens maakt een mooi doelpunt na een voorzet vanaf de cirkelrand. Helaas scoort de tegenstander niet lang daarna uit een goede combinatie, waardoor de stand naar 2-1 wordt getild. Er wordt op gezette tijden zeer mannelijk gehockeyd. Een geluk voor ons is dat één van de gevaarlijkste tegenstanders zichzelf uitschakelt (verdraaide knie). Het is rust en virtueel is Oss nu kampioen. In de eerste minuten verliezen de Vets Ice-Tea (hamstring). De wedstrijd is redelijk in evenwicht. Een onterechte strafcorner wordt echter hard in de hoek geslagen: 3-1. Daarna valt ook nog de 4-1. De meesten geloven niet meer in een overwinning van Waalwijk. Het enige wat dan nog overblijft is het scoren van 100 doelpunten in een seizoen. Sir John helpt nog een handje door de 4-2 te maken. Dit is ook de eindstand. Hulde aan de kampioen MHC Oss ! Alle Vets kunnen goed leven met een mooie 2e plaats in dit seizoen. De resterende 8 doelpunten moeten nu worden gemaakt tegen HOCO en / of Push. Dit is nog een mooie uitdaging. Net iets voor de Majoor. Groet Ewout

BERLICUM A LEGT DE RODE LOPER UIT


13 mei 2012


De rode loper lag voor ons klaar afgelopen zondag, niet alleen in letterlijke zin (voor de sponsoren), maar ook omdat Berlicum 4 wedstrijden voor het einde van de competitie de brui er al aan geeft. In Berlicum was het kennelijk vaderdag i.p.v. moederdag! Met slechts 8 spelers kwamen ze opdagen, een schande. En dat terwijl Vet A wat goed te maken had na de 3-3 tegen de hekkesluiter een paar weken terug, dat wilde we wel eens rechtzetten. Bij voorbaat was het dus al niet mogelijk genoegdoening te halen met een goed resultaat. Aan de andere kant was bij ons Lart afwezig door familieverplichtingen in het noorden des lands. En gebleken is dat Lart toch wel erg belangrijk is voor dit VET A team, gezien zijn loopvermogen op het middenveld, assists en toch ook doelpunten (11!).

De Berlicumspelers die wel waren komen opdraven wilde toch wel even ballen, er werd voorgesteld één helft te spelen en twee keer de derde helft te spelen. Aangezien wij, op Lart na, op volle oorlogsterkte waren wilde we toch gewoon 70 minuten in de benen voelen, ook tegenover ons publiek konden we het niet maken het (gedeeltelijk) administratief af te doen. Dus werd het uiteindelijk één helft 11 tegen 9 (Pul werd verhuurd voor een zacht prijsje) en de tweede helft 11 tegen 10 (met Ewout, Hein en Meindert als overlopers)

Je zou je dus kunnen voorstellen dat het de eerste helft één en al druk op de helft van Berlicum zou zijn, maar met de spits en Pul kwamen ze er toch een aantal keren gevaarlijk uit. De eerste kans was dan ook voor Berlicum. Maar daarna toch wel redelijk eenrichtingsverkeer richting het doel van Berlicum, wat resulteerde in 7 doelpunten voor rust. Marcel de eerste, ondergetekende middels 3 hattricks de nummers 2 tot en met 6 en Hein nummer 7. Hein wist dan eindelijk weer eens het doel te vinden sinds lange tijd, ik meen dat hij hem opgedragen heeft aan zijn pasgeboren zoon Bart. Gezien het aantal kansen had 15-0 met rust beter gestaan, maar we blijven met z’n allen toch teveel kansen missen.

De rust duurde wat langer dan gebruikelijk, aangezien Jochem zich verveelde in het doel en toch ook met wat zweet het veld af wilde. Ice tea had ooit geopperd om bij 5 doelpunten verschil in de rust te willen wisselen met Jochem en zo geschiedde. De Pul werd weer terug in het team opgenomen, aangezien we toch wel hele aardige dingen van hem zagen bij de tegenstander en zoals al eerder aangegeven stapten 3 van ons toch wel erg makkelijk over naar de tegenstander. Ik denk dat ook zij een keer wat tegenstand wilde. En dat kregen ze, met een nieuwe voorhoede werd de tweede helft verkort tot een minuut of 20 en wisten we nog 4 keer het doel te vinden, achterenvolgens Nico met een snoeihard schot in de korte hoek, Bemmel met een subtiele polsbeweging de bal over de keeper, wederom Marcel met een doelpunt die ik eigenlijk niet meer kan herinneren (sorry Marcel, wie het nog weet mag het zeggen) en tot slot weer Bemmel ook weer met een slimme inzet. Zijn torinstinct is hij niet kwijt, de conditie echter nog steeds. Ondertussen is hij gestegen naar de derde plaats op de topscorersranglijst.

Maar daarmee was het niet gedaan, het slotakkoord was voor Hein, die één op één op keeper Bart af mocht. Of hij het niet durfde of omdat hij een echte teamspeler is weet ik eigenlijk niet, maar met Ewout en die spits van Berlicum werd Bart met twee verdedigers dolgetikt en mocht Hein dan wel uiteindelijk afdrukken, eindstand 11-1. Goed voor het doelsaldo, met 90 doelpunten komen de 100 ruim in het vizier. A.s. zondag de kampioenswedstrijd, van Oss dan wel in Oss. Zo kunnen we toch een kampioensfeestje krijgen. Of gaan we het voor Oss nog een weekje uitstellen?

Hopelijk komt HOCO op 3 juni bij ons thuis op volle sterkte, dan kunnen we die 3-3 tegen DDHC alsnog wegpoetsen tegen een volwaardig team. Groet Sir John

dat doe je toch zelf!


 

22 april 2012


Met de moeilijke wedstrijd uit bij DDHC in het achterhoofd hadden Bart en Hein een tactiek bedacht die erg goed werkte tegen de hekkensluiter uit deze poule. Bij het uitverdedigen werd de tegenpartij zwaar onder druk gezet en dat leverde gedurende de eerste helft keer op keer balbezit op voor de Wollukse Vets. Als de bal al langs de voorste linie van WW kwam dan waren het de middenvelders en verdedigers die keurig voor hun mannetje kwamen om de passes (lange klappen) van DDHC op te vangen. Vreemd genoeg was het eerste kansje voor DDHC en zo mocht Jack laten zien dat hij het keepen zeker nog niet verleerd is. In het vervolg van de eerste helft waren er vooral kansen en corners voor de Waalwijkse Vets. De bal ging lekker rond, op het middenveld domineerde Waalwijk en verdedigend werd er niks meer weggegeven. In de afronding ging het echter wat minder. Er waren niet te missen kansen, slecht uitgevoerde strafcorners en wereldreddingen van de doelman van DDHC. Gelukkig viel uit één van de slechte uitgevoerde strafcorner de 1-0 (het enige zwakke momentje van de DDHC doelman), en later na een perfect uitgevoerde corner was het 2-0. Bart sloeg de bal geplaatst en hard op de plank. Na de 2-0 bleven de WW-vets op zoek naar doelpunten. Kansen waren er genoeg maar doelpunten kwamen er in de eerste helft niet meer. De tweede helft gaf een totaal ander beeld. Waalwijk bleef proberen druk te zetten voorin maar voerde dit in tegenstelling tot de eerst 35 minuten niet goed uit. Op het middenveld werd de slag keer op keer verloren en ook achterin leek de minst gepasseerde verdediging uit de competitie soms op gatenkaas. Op dat moment was het logisch geweest om te kiezen voor een wat meer verdedigende tactiek om de voorsprong vast te houden. De logica was bij Waalwijk echter ver te zoeken. Het veld werd groot gemaakt en bij balverlies waren er nog maar weinig Vetters die de energie hadden om op tijd weer de verdedigende stelling in te nemen. Het gevolg was dat de kansen nu aan twee kanten ontstonden. Waar Waalwijk bleef falen in de afronding maakte DDHC de goalen gemakkelijk. Na de 2-1 sloeg de onrust bij Waalwijk ook nog eens toe. De gelijkmaker hing in de lucht en kwam er dus ook. Bij een gelijke stand waren er plotseling twee teams die voor de drie punten vochten. Een schitterende combinatie werd om zeep geholpen door nog maar eens een prachtige redding van de DDHC keepert. Na een aanval over rechts was het Ewout die de wedstrijd leek te beslissen. Hij kreeg de bal op de kop van de cirkel en haalde zonder na te denken uit. 3-2 met nog 5 minuten op de klok. Dit mocht niet meer fout gaan. Toch ging het nog fout. Hoewel DDHC gewoon met 4 man achterin bleef spelen kregen wij het voor elkaar om bij een lange corner meerdere mensen vrij te laten in de cirkel. Met een beetje geluk wist DDHC te profiteren. Na deze 3-3 kregen de Wollukse Vets nog een enorme kans op de winnende goal, maar met wat geluk wist de doelman in vorm het punt voor de hekkensluiter te redden. De twee weken rust lijken dus hard nodig. Op 13-5 staat Berlicum op het programma. Groet Sonderstürmer Joggum

er viel niks te mopperen


15 april 2012


Na van een heerlijk bakse koffie in het vertrouwde WW clubhuis te hebben genoten, reisden de WW Vets op bijna volle oorlogssterkte naar MOP, gelegen in de Vughtse weilanden waar nog heuse koeien staan te grazen. Ook Hein de kersverse vader was met enige slaapachterstand van de partij. Via een merkwaardig fietspad waar auto’s te gast zijn bereikten we, na bijna de scheidrechter van de fiets te hebben gereden, het prachtige clubhuis met een menukaart waar menig etablissement jaloers op zou zijn. Het verschil met ons Waalwijkse onderkomen is ronduit schrijnend en het is te hopen dat de serieuze avances met DES succesvol verlopen en ook een nieuw clubhuis zal opleveren.

Afgelopen donderdag was met de 10-1 overwinning op de Bossche bollen een zeer goede generale. Maar dit doelpuntenfestijn had de nare smaak van de verliespot tegen Dommel nog steeds niet doen verdwijnen. De pijn van dit debakel zat diep. Vandaar dat de VETS geconcentreerd en fel aan de wedstrijd begonnen en al snel werden de bekende patronen op de mat gelegd. Er werd lekker rondgespeeld en we zochten de combinaties. De MOP spelers wisten geen enkel gevaar te creëren terwijl onze druk op het doel verder toenam. Na een minuut of tien werd door een mooi ingeschoten strafcorner vlak langs de linkerpaal de score door John geopend. MOP zette een tandje bij en wist via hun marathonloper op het middenveld wat meer combinaties te maken, maar werd niet echt gevaarlijk in de cirkel. Een snelle uitbraak van WW met een strakke pass op John leverde de 2-0. De derde goal leek wel een trainingsgoal van Bart die na een mooi steekpasje van Jotto genadeloos uithaalde en de bal hoog in de touwen joeg.

De wedstrijd was toen al gespeeld, maar na wat tactische aanscherpingen van Hein in de rust begonnen de WW Vets de 2e helft weer vol gas en had MOP weinig meer in te brengen. Al snel leverde dat de 4-0 op wederom gescoord door John. Via een mooie aanval over links liet Folkert vervolgens de 5-0 noteren met een prachtig schot in de verre hoek. Ook Frans deed van zich spreken met een strak schot in het kruis (van een mopperaar) en een slap backhandschot dat, alsof het vertraagde beelden waren, met nauwelijks snelheid wonderbaarlijk het doel in rolde. John zorgde voor het slotakkoord door opnieuw een strafcorner hard in te schieten en de eindstand van deze sportieve wedstrijd op 7-0 te bepalen. Dat zijn wel 17 goals in 2 wedstrijden mannen!!!. Daarmee is de Dommel slechts historie. Dus op naar de volgende pot tegen onze ‘Angstgegner’ DDHC die afgelopen weekend zowaar voor ons revanche heeft genomen door Dommel met 4-1 op te rollen. Dus we zijn gewaarschuwd!! Groet Nico

gauw, heel gauw vergeten!


1 april 2012


Dommel HA – Waalwijk HA (6-4)

Zoals de laatste wedstrijden eerder regel dan uitzondering gingen we met een kleine groep harde kern vetters op pad. Zieken, geblesseerden en anderszins afwezigen werden na veel inspanning van Mathé en Frans aangevuld met een gelegenheidskeeper Olaf en de “verdwaalde” Drunense spits Marc van Zutphen. Bij een eerste blik op het hoofdveld waar we mochten aantreden vroegen meerdere spelers zich af of er daar toevallig recent een beachparty was geweest. Zand, zand en nog eens zand. Ook bij het inspelen werd het al direct duidelijk, dit is niet ons soort veld. Waar ons snelle Waalwijkse hobbelveld onze tegenstanders vaak zwaar valt, zo zwaar hadden wij het met deze trage zandbak. Tijdens het inspelen verschijnt John toch nog op de mat maar wel met 10 kilometer in de benen. De eerste helft beginnen we een beetje loom en bezadigd te hockeyen. We lijken maar niet op gang te komen op dit moeizame veld. Ondanks onze druk op hun doel weet de Dommel toch handig gebruik te maken van de diverse counters en lange halen op hun man bij de paal. Al snel kijken we tegen een 2-0 achterstand aan. Maar geen man overboord want die wedstrijd trekken we wel naar ons toe zo is algemeen het gevoel. En inderdaad volgen als snel twee doelpunten aan de goede kant. Een door Frans binnen getikte nog nooit vertoonde strafcornervariant en een mooie tip-in van Marc van Zutphen (2-2). Helaas lukte het ons maar niet om voor rust nog even door te drukken en de wedstrijd te kantelen. Rust 2-2

Na rust is besloten meer de breedte te zoeken en meer rond te spelen want de Dommel zal er waarschijnlijk conditioneel wel snel “door zitten”. Maar ook nu lukt het de Dommel om gebruik te maken van de ruimte die we achterin laten ontstaan door erg ver doorgevoerd 1 op 1 spel. Weer scoren zij in korte tijd 2 doelpunten (4-2). Van achteruit wordt de druk naar voren nog verder opgevoerd wat resulteert in alweer 2 Waalwijkse doelpunten. Een mooi binnen de palen geslagen strafcorner van Frans en een nette strafcornerreboud van Marc van Zutphen (4-4). Er zou en moest natuurlijk door ons nog een keer gescoord worden en aan verdedigen werd niet of nauwelijks meer gedacht. Van 1 op 1 was achterin zelf geen sprake meer en het duurde dan ook niet lang voor de Dommel 2 keer weet te profiteren, de ontstane overtal situatie wordt door hun slim uitgespeeld (6-4).

We willen geen kampioen worden maar om bij zo’n tegenstander punten te laten liggen gaat toch wel erg ver. Paniek hockey vanuit het middenveld en achterhoede resulteert in lange halen hockey van onze kant. EN DAT KUNNEN WIJ NIET!!!! Wij moeten strategisch slim blijven rondspelen ook als het spannend wordt, want dan kantel je zo’n wedstrijd wel! Zeker tegen zo’n tegenstander en zelfs als er een paar belangrijke spelers niet zijn of al teveel kilometers in de benen hebben.

Al met al dus een wedstrijd om snel te vergeten maar niet voordat we er een paar wijze lessen uit hebben geleerd! Groet FHV

zwart-geel voor de ogen


18 maart 2012


 

Het was zover. De eerste uitwedstrijd van 2012. Prima dag en op de juiste tijd. Eest nog even een saucijzenbroodje halen bij Marcel. 11.00 waren we bij Marcel. Hij had inderdaad een lekker broodje wat goed zwaar op de maag lag. Terwijl we aan de koffie zaten bleek als snel dat we maar met een klein groepje waren. 10 fitte spelers een halve Frans. Echter werd de halve speler gecompenseerd door een bus vol jeugdige supporters. Na de eerste pep talk op weg naar Veghel. 10 auto’s voor 11 spelers! Iedereen wilde voorin zitten denk ik!

Na een lekker tochtje binnendoor waren we om 12.00 in Veghel. Lekker op het gemak nog een kopje koffie en voor sommige een glas Cola om het bekende Saucijzenbroodje weg te spoelen. Er heeste rust en ontspanning maar zaten vol zelfvertrouwen in hun mooie clubhuis. Toch klopte er iets niet. We waren toch met 11 spelers vertrokken? Er waren er nog maar 9 over! De bus met twee spelers en onze supporter waren naar de club van Heeswijk gereden en stonden daar op ons te wachten. Ook dat probleem werd snel opgelost en al snel waren we weer met 11. Na een goede warming up kwamen we voor het laatst bij elkaar om het strijdplan van A tot Z door te nemen. Frans werd nog even goed behandeld door Ice-T en iedereen werd op zijn plaats gezet met een goede taakomschrijving. Het moest gaan lukken! De bedoeling was rustig beginnen om krachten te sparen. We waren tenslotte maar met 11 man. Echter dat verhaal ging niet op. We sneden als een warm mes door hun verdediging. Ze hadden niets in te brengen! Doordat we zo fit begonnen bleef de goal ook niet lang uit. Via diverse schijven kwam de bal bij John en Lart, deze maakte een mooie combi van waaruit John de 1-0 maakte. Nog geen 10 minuten later werd het al 2-0. Het was een zelfde combi alleen nu wat het Lart die mocht scoren. Frans maakte nog gauw 3-0 of hij nergens last van had, de eerste helft zat er op. In de rust werd er weinig gesproken. Iedereen moest op adem komen. We hadden toch wel wat energie gebruikt. Alleen Jochem had praatjes. Hij was tenslotte ontzien en had nog geen bal gehad. Na een paar kleine tips gingen we weer. We moesten nog een helft! Ook nu ging het vrij makkelijk. Al vrij snel mocht Folkert scoren na een prachtige counter via diverse spelers. Ook nu gaf John de eindpass. Het ging gewoon allemaal te snel voor de geel zwarte. Een van hun betere middenvelders was er dan ook klaar mee en kompleet gefrustreerd pakte hij Lart hard van achteren !!! Heel onsportief! Dat vonden hun eigen spelers ook en stuurde hem dan ook direct van het veld. Na het incident merkten we toch dat het steeds moeizamer ging. We hadden toch wat energie verbruikt. Dat had de tegenstander ook in de gaten. Na een counter aan hun kant mochten ze toch nog scoren. Ze waren er blij mee, de schande was er af. De wedstrijd liep nu op het einde en we zagen onderhand zwart- geel voor de ogen maar we moesten toch nog 5 minuten. Met onze laatste energie haalden we er nog een strafcorner uit. Waaruit onze Ice-T fantastische rebound goal maakten. Hij kwam als een duveltje uit een doosje en was iedereen te snel af. Ook wij stonden versteld. Na dit geweldige slot kwam er een einde aan. Mooie uitslag die 5-1. We dronken nog een lekker pilske wat moeilijk op gang kwam omdat ze de Pot vergeten waren. Dit was een tegenvaller, zoiets vergeet je gewoon niet als je tegen Waalwijk speelt . Terwijl we nog wat aan het napraten waren kreeg onze Folkerd een ernstig telefoontje. Zijn schoonmoeder was terwijl we aan het hockeyen waren overleden. Het kwam niet geheel onverwachts maar zoiets komt altijd hard aan. Bij deze wil ik Nicole en Folkerd namens het team heel veel sterkte wensen in deze moeilijke periode. Groet Jotto.