1 april 2012
Zoals de laatste wedstrijden eerder regel
dan uitzondering gingen we met een kleine groep harde kern vetters op pad.
Zieken, geblesseerden en anderszins afwezigen werden na veel inspanning van
Mathé en Frans aangevuld met een gelegenheidskeeper Olaf en de “verdwaalde”
Drunense spits Marc van Zutphen. Bij een eerste blik op het hoofdveld waar we
mochten aantreden vroegen meerdere spelers zich af of er daar toevallig recent
een beachparty was geweest. Zand, zand en nog eens zand. Ook bij het inspelen
werd het al direct duidelijk, dit is niet ons soort veld. Waar ons snelle
Waalwijkse hobbelveld onze tegenstanders vaak zwaar valt, zo zwaar hadden wij
het met deze trage zandbak. Tijdens het inspelen verschijnt John toch nog op de
mat maar wel met 10 kilometer in de benen. De eerste helft beginnen we een
beetje loom en bezadigd te hockeyen. We lijken maar niet op gang te komen op
dit moeizame veld. Ondanks onze druk op hun doel weet de Dommel toch handig
gebruik te maken van de diverse counters en lange halen op hun man bij de paal.
Al snel kijken we tegen een 2-0 achterstand aan. Maar geen man overboord want
die wedstrijd trekken we wel naar ons toe zo is algemeen het gevoel. En
inderdaad volgen als snel twee doelpunten aan de goede kant. Een door Frans
binnen getikte nog nooit vertoonde strafcornervariant en een mooie tip-in van
Marc van Zutphen (2-2). Helaas lukte het ons maar niet om voor rust nog even
door te drukken en de wedstrijd te kantelen. Rust 2-2
Na rust is besloten meer de breedte te
zoeken en meer rond te spelen want de Dommel zal er waarschijnlijk conditioneel
wel snel “door zitten”. Maar ook nu lukt het de Dommel om gebruik te maken van
de ruimte die we achterin laten ontstaan door erg ver doorgevoerd 1 op 1 spel.
Weer scoren zij in korte tijd 2 doelpunten (4-2). Van achteruit wordt de druk
naar voren nog verder opgevoerd wat resulteert in alweer 2 Waalwijkse
doelpunten. Een mooi binnen de palen geslagen strafcorner van Frans en een
nette strafcornerreboud van Marc van Zutphen (4-4). Er zou en moest natuurlijk
door ons nog een keer gescoord worden en aan verdedigen werd niet of nauwelijks
meer gedacht. Van 1 op 1 was achterin zelf geen sprake meer en het duurde dan
ook niet lang voor de Dommel 2 keer weet te profiteren, de ontstane overtal
situatie wordt door hun slim uitgespeeld (6-4).
We willen geen kampioen worden maar om bij
zo’n tegenstander punten te laten liggen gaat toch wel erg ver. Paniek hockey
vanuit het middenveld en achterhoede resulteert in lange halen hockey van onze
kant. EN DAT KUNNEN WIJ NIET!!!! Wij moeten strategisch slim blijven rondspelen
ook als het spannend wordt, want dan kantel je zo’n wedstrijd wel! Zeker tegen
zo’n tegenstander en zelfs als er een paar belangrijke spelers niet zijn of al
teveel kilometers in de benen hebben.
Al
met al dus een wedstrijd om snel te vergeten maar niet voordat we er een paar
wijze lessen uit hebben geleerd! Groet FHV
Geen opmerkingen:
Een reactie posten