30 november 2009
Op een officieel semi waterveld werd er afgeslagen voor de laatste wedstrijd in de heenronde. Officieel semi waterveld, want met de houding van de weergoden van de afgelopen weken is ieder veld een semi waterveld geworden. Dit hadden uw geliefde WWvetters aan den lijve ondervonden tijdens de druk bezochte (14 man!) training van de donderdag voorafgaand aan de wedstrijd.
Jack B. alias de verslagzwijgerd, alias de balverdwijnerd genoot van een weekendjegeenhockey.nl, maar er was via het betere masseer-, kneed- en lobbywerk een meer dan waardig vervanger benaderd ende bereid gevonden de door Jack geworpen handschoen op te nemen.
Jochem "de Muur" stond in de goal, maar was toch ook steeds rap van zijn lijn af. "Die cirkel is van mij, gvd!" hij riep het niet zelf, maar straalde het wel uit. De Muur zat zo in de wedstrijd, want in de eerste tien minuten moest hij al enkele malen rücksichloss ingrijpen hetgeen ook geconcentreerd en adequaat gebeurde. Het was wel even wennen voor de WWvets dat dit deze keer niet gepaard ging met de vertrouwde oerkreten:"Laat ze niet komen!" of "Op z'n veter!".
Met 5 wissels en één blessé hebben de WWvets altijd voldoende publiek. Deze bank zag zich een wedstrijd onvouwen die gekenmerkt werd door hoge snelheid balverlies en een op en neer gaand spel. Het waren echter uw geliefde WWvets die het eerst het doel wisten te vinden. Eindelijk na 5 jaar oefenen en trainen is de ban gebroken: de WWvets scoren uit een strafcornervariant. Als laatste (en ook één-na-laatste) was het Lart die de bal tegen de plank wist te duwen: 0 -1.
Heel lang duurde de polonaise echter niet, want op de maat van "Sinterklaasje kom maar binnen met uw knecht" was het "Meneer van Breda loop maar rechtdoor naar de cirkel met de bal aan uw stick!". Met een bekeken hard schot was het 1-1.
RUSTSTAND: 1-1
Nadat het spel zonder bal even ter attentie was geworpen in de rust, kantelde de wedstrijd naar de WWvets. De Bredasche aanvallen werden ruim voor de WWvette cirkel gesmoord, en de WWvetters wisten elkaar goed te vinden. Meer dan in de eerste helft werd de keeper van hullie op de proef gesteld, maar deze wist, af en toe met kunst en vlieg werk, een doelpunt te voorkomen. Het was uiteindelijk Dré die met minder dan 10 minuten op de klok met een schijnpass (graag gedaan Dré ;-) ), waar Hans Klok jaloers op zou zijn, de geheel vrijstaande sir John wist te bereiken: 1-2.
1-2, loon naar werken en in menig hoofd waarde rond dat de hogere machten wel een handje zouden toesteken om deze drie punten naar Waalwijk mee terug te nemen. Uw geliefde WWvetters speelden op balbezit, Breda C stroopte nog eenmaal de mouwen op, maar tik-tik-tik werd het balletje rondgespeeld. Het mocht echter niet zo zijn...Nog één aanval over de flank, harde voorzet en als een zo vrij als een vogeltje mocht een Bredanaar de bal de goal in rammen: 2-2. Duurde de wedstrijd weereens net iets te lang...zo'n twee minuten om precies te zijn.
EINDSTAND: 2-2
Wederom de complimenten van de neutrale toeschouwer, maar niet de drie punten en dus een toch een kleine bittere nasmaak...
Naast het vertoonde spel, moeten er complimenten gegeven worden voor de teamspirit op deze zondag. In schril contrast met andere wedstrijden van de heenronde ontbrak het aan een stortvloed van negatieve kritiek op elkander tijdens de wedstrijd. Uw geliefde WWvetters zijn blijkbaar ook niet te oud om te leren.
Heren
Veteranen A
Geen opmerkingen:
Een reactie posten