11 september 2011
Je mag tenslotte niet door de
mand vallen naar je kinderen toe dat er toch al wel weer heel veel veranderd is
de laatste jaren. Waar het bloggen 7 jaar geleden, toen de vets hun blog
openden, nog als avant gardistisch werd beschouwd is het nu alweer een hopeloos
verouderd medium. Voorzichtig wordt er al wat ge-social-networked via Facebook,
LinkedIn en zelfs Twitter, maar een goed veteraan drinkt liever een analoog
biertje met z’n teamgenoten om op die manier zijn sociale geneugten meer
voeding te geven. Communicatief viel het de laatste weken ook allemaal niet
mee. Na de papieren “Stick”, uit lang vervlogen tijden, bleek het blog een
betrouwbaar medium om teamgenoten te informeren over diverse zaken. Zin en
onzin. Zelfs werden de kleurrijke verslagen van Jacco van de afgelopen jaren
door menig tegenstander gebruikt als informatiebron om een toekomstig opponent
te slim af te zijn. Zelfs spelers uit “de gouwe stad” wisten te vertellen dat
het blog op z’n gat lag. Er was toch niets gebeurd? Webmeester vertrokken? Geen
abonnementsgeld betaald? Nee, niets van dat alles. De waarheid omtrent het blog
is simpel: we worden geporteerd. Voorheen heette dat nog gewoon verhuizen. Je
zou zeggen dat is een kwestie van een floppy overzetten, maar uitgeverij
Sanoma, eigenaar van het blog, is waarschijnlijk in zee gegaan met een malafide
partij die wat minder ter zake kundig blijkt dan gedacht. Een willekeurige
puisterige puber op een zolderkamertje had het al lang voor elkaar gekregen.
Neemt niet weg dat we als team nu al 4 weken zonder informatiebron zitten (ipv
24 uur…).
Natuurlijk is er in die tijd
geweldig veel gebeurd. Daarom neemt uw webmeester maar eens rustig de tijd om
een en ander de revue te laten passeren. (wat moet je anders op 10.000 M hoogte
met nog 9 uur te gaan?)
- Een belangrijk fenomeen waren
de trainingen van afgelopen zomer. Voor het eerst is er wat doorgetraind op de
donderdagen. Hoewel het spelniveau door de samenstelling wekelijks anders was,
was het toch verrekte leuk om lekker door te ballen in de zomer. Een mooi
initiatief om door te zetten in de zomer en waarschijnlijk ook wel in de
winter. Deo volente. Ook goed voor het analoge sociale netwerken.
- Heuglijke feiten waren er ook
tijdens het zomerreces. Iedereen viert wel eens zijn verjaardag en dat is
allemaal leuk en aardig, maar na Kees hebben we weer een nieuwe Abraham in ons
midden in de persoon van de Majoor. (de leeftijd geeft trouwens nog geen recht
op promotie naar overste). Ruimhartig als Majoor en Majorette zijn werd Jan en
alleman uitgenodigd bij “in den bockereyder” te Esbeek. De uitnodiging kwam een
beetje om 5 voor 12 maar voor degenen die het niet kennen; dit is echt een
fantastische plek. Lommerrijk als nergens anders, pils en uitgebakken spek,
ezelrijden en trektochten. Voor ieder wat wils. Dit bijzondere etablissement en
diens dito uitbater, staat in de top 10 van de beste Nederlandse kufeekes. Pak
aan. De Majoor werd 50 zoals ie nooit meer kan worden temeer dat ie wel een
beetje moe moet zijn geweest van de avond ervoor toen hij met 5 man van zijn
bed werd gelicht om middernacht. Gelukkig net te vroeg voor een odol opende hij
met dikke slaapogen en rode wangetjes de deur om de meegebrachte presenten, een
bak
tukkersbier en een rollator van Koenen uit de Kets, in ontvangst te nemen. Prompt werd alles in stelling gebracht om de meegebrachte versnaperingen te kunnen consumeren tot laat in de nacht. Mark, nogmaals van harte.
tukkersbier en een rollator van Koenen uit de Kets, in ontvangst te nemen. Prompt werd alles in stelling gebracht om de meegebrachte versnaperingen te kunnen consumeren tot laat in de nacht. Mark, nogmaals van harte.
- 10 september gooiden Nicole
en Bart de poorten los voor de jaarlijkse vette BBQ. Zij hadden hun hof
omgetoverd tot een waar BBQ-walhalla. Een mega pagoda-achtige fuifbunker van
Kootsj was geïnstalleerd en het schuurke gaf huis aan een uitpuilende frigo met
vele alcoholische versnaperingen. Tot groot plezier van enkele kinderen deed de
tap het ook prima zodat je moest maken dat niet de tapper maar de drinker het
tempo aangaf. De gastvrijheid van de van Lieren reikte tot grote hoogte gezien
de hoeveelheid speelgoed die er door het huis zwierf. Op dit soort avonden zie
je ook al snel wie er wat meer servicegericht zijn dan anderen. John, Ice-T
& de Majoor ontpopten zich direct als vakkundige Fleischmeisters. Met flair
werd de gasbron ontstoken en allerlei vleessoorten van biefstukken tot kip en
van speklap tot tamp werden vakkundig afgebakken. Over kip en tamp gesproken
dat doet eraan herinneren dat onze strateeg Heinino tussen twee lippen door zei
dat hij voor de lieftallige Marijke 16 weken zwangerschapsverlof had geregeld.
Fantastisch nieuws natuurlijk als je weet dat je bovenop je gebruikelijke 14
weken vakantie per jaar dit er nog even bij krijgt. Hein, Marijk, keigefeliciteerd!
Wel jammer dat je met dit nieuws komt op hetzelfde moment als Ewout die nooit
meer iets van dien aard zal vertellen. Bart & Nicole bedankt voor het
opvangen van al die hongerige vets en hun kroost. Trouwens, ook leuk dat de man
van glas weer opdook. Het begint te jeuken.
- 11 september is dan de
wellicht voor Maarten van Rossum en kornuiten een zwarte dag, ook de vets van
de Kets zullen deze dag niet in hun agenda markeren als een gloriemoment. Als
echte Wollukse heeft uw gelegenheidsverslaggever natuurlijk een cultuur
historisch superioriteitsgevoel ten opzichte van de Ketsheuvelse evenknie.
Overigens, wel met behoud van respect voor deze noeste strijders. En noest dat
zijn ze. Fantastisch om te zien hoe ze elke keer weer proberen hun Wollukse
tegenpolen te verschalken. Kets-Wolluk is en blijft een historische strijd. De
jeugd kent dit niet meer. Dat is jammer. Die denken zo van, he we zitten bij
elkaar op school dus waarom zullen we proberen om elkaar op zaterdag af te
zagen. Ze kennen de term niet eens. Veteranen daarentegen die hebben nog wel
dat elan. 70 minuten volle bak tegen de vijand en vervolgens samen een pilske
drinken. Zo hoort het en zo moet het blijven. Wij kenden ze vroeger ook al van
school, maar dat interesseerde niemand op de betreffende zaterdag of zondag.
Wederom bleek de Waalwijkse superioriteit (da’s altijd een mooi woord om te
schrijven als het in een wedstrijdverslag voorkomt waarvan je weet dat zij van
de Eikendijk meekijken…). Alles werd weer uit de kast gehaald vanuit de kant van
Des. Er werden een paar autoritaire arbiters opgesteld die de menigte wel onder
controle zouden houden en heel listig vanuit het kamp van familie van Heesch
werd er vrouwelijk schoon ingezet om onze onverschrokken gelegenheidskeeper
Sjaak Berini te verleiden. Wetende dat hij hiervoor heel gevoelig is wist hij
zijn rug te rechten om zich verder te focussen op de openingspot van het
seizoen dat eigenlijk de afsluiter had moeten zijn. Het spelverloop was
redelijk eenzijdig.
Hoewel de immer enthousiaste coach van DES, Theo, zijn pupillen aanspoorde tot niveaus die zij nog nooit hebben bereikt vloog onze Sjon frank en vrij door de cirkel en diens verdediging en scoorde er lustig op los. De eerste 5 goole kwamen van zijn stok ( dat zijn dus 3 hatricks! Of nie dan…) Ook de Bartjes wisten nog feilloos het doel te treffen. Tussendoor werd er ook wel eens gescoord door de Kets. Dat waren echter niet veel meer dan speldenprikken. Wat wel opviel deze ronde is dat er verdomd weinig Zelmaans, van den Hoven, Schellekens, Laros, en van Wanrooij was en relatief veel van Heesch, Duijn en de immer sjouwende Rigio. Adriaan Ploegmakers wilde nog een punt maken, waarschijnlijk was dat de avond tevoor wat in het 80 gelopen, en werd prompt met een gele kaart van het veld verwijderd. De kleur van de kaart was misschien wat discutabel maar met nog enkele minuten te spelen was het wel okay wat ons betreft. Echter het oranje legioen dacht daar echt anders over en de recidivist kreeg er uit eigen gelederen nog eens extra van langs. Hij zou geluk hebben gehad en een wat intensievere kleur hebben verdiend. Nadat de 7-4 op het scorebord was genoteerd en het laatste fluitsignaal had geklonken vond de Majoor het nog even nodig om verhaal te halen bij de arbitrage. Tot op de dag van vandaag zijn psychologen nog bezig om te achterhalen waarom dit nu was. Een man die zelf anderen kalmeert en nu zelf even de weg kwijt was. Ach, kan gebeuren, zal volgende keer wel weer anders zijn. De wedstrijd zelf was gewoon sportief. Ach, je loopt wel eens tegen iemand aan en dan klinkt het uit een keel van een van de Duijnen: “He! Het is geen dammen. Een bietje douwe mag.” En precies zo is het gewoon. We zullen de heren van Des, die ook meer en meer openlijk over fuseren tussen Waalwijk en Des in de nabije toekomst praten met de juiste egards in Waalwijk ontvangen op de laatste pot voor we weer de winter ingaan.
Hoewel de immer enthousiaste coach van DES, Theo, zijn pupillen aanspoorde tot niveaus die zij nog nooit hebben bereikt vloog onze Sjon frank en vrij door de cirkel en diens verdediging en scoorde er lustig op los. De eerste 5 goole kwamen van zijn stok ( dat zijn dus 3 hatricks! Of nie dan…) Ook de Bartjes wisten nog feilloos het doel te treffen. Tussendoor werd er ook wel eens gescoord door de Kets. Dat waren echter niet veel meer dan speldenprikken. Wat wel opviel deze ronde is dat er verdomd weinig Zelmaans, van den Hoven, Schellekens, Laros, en van Wanrooij was en relatief veel van Heesch, Duijn en de immer sjouwende Rigio. Adriaan Ploegmakers wilde nog een punt maken, waarschijnlijk was dat de avond tevoor wat in het 80 gelopen, en werd prompt met een gele kaart van het veld verwijderd. De kleur van de kaart was misschien wat discutabel maar met nog enkele minuten te spelen was het wel okay wat ons betreft. Echter het oranje legioen dacht daar echt anders over en de recidivist kreeg er uit eigen gelederen nog eens extra van langs. Hij zou geluk hebben gehad en een wat intensievere kleur hebben verdiend. Nadat de 7-4 op het scorebord was genoteerd en het laatste fluitsignaal had geklonken vond de Majoor het nog even nodig om verhaal te halen bij de arbitrage. Tot op de dag van vandaag zijn psychologen nog bezig om te achterhalen waarom dit nu was. Een man die zelf anderen kalmeert en nu zelf even de weg kwijt was. Ach, kan gebeuren, zal volgende keer wel weer anders zijn. De wedstrijd zelf was gewoon sportief. Ach, je loopt wel eens tegen iemand aan en dan klinkt het uit een keel van een van de Duijnen: “He! Het is geen dammen. Een bietje douwe mag.” En precies zo is het gewoon. We zullen de heren van Des, die ook meer en meer openlijk over fuseren tussen Waalwijk en Des in de nabije toekomst praten met de juiste egards in Waalwijk ontvangen op de laatste pot voor we weer de winter ingaan.
Groet
SL
PS De volgende pot wordt
gespeeld uit tegen Geel-Zwart B om 11.00. De plaats waar onze Ausputzer ooit
wat bruggen en kronen heeft gescoord. Het is dan ook aan hem om het volgende
verslag op te tekenen, zodat straks, als het log weer in de lucht is, alles
weer keurig digitaal gezet kan worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten