dinsdag 18 september 2012

Hertog Jan en Bosschenaren


6 maart 2009



 
En ineens is het wachten voorbij. De Waalwijkse Vets ontwaakten uit hun winterslaap met de komst van enkele afgevaardigden van het Bossche Hertogdom. Dreekes wortels zijn gelukkig sterk genoeg om de banden met de Waalwijkse geboortegrond niet te verloochenen.

Tja wat gebeurt er dan zo’n donderdag avond? Eigenlijk niet zo gek veel. De Bosschenaren druppelden één voor één binnen in een, door Frans omgetoverd, feeëriek paviljoen. (Frans nog gefeliciteerd met je 7e decennium!) De Bosschenaar van geboorte keek liefdevol toe hoe stadsgenoten zijn paviljoen betrokken. Helaas geen herkenning en dus ook geen ouderwetse Bossche uitlatingen voor vleesvervangers. Dat is ons gelukkig bespaard gebleven.

Nog iets over de wedstrijd? Ach, een tactisch plan leidde tot een snelle 3-0 voorsprong en toch bleek het plan Kwalitatief Uitermate Teleurstellend volgens interim strateeg Hein. Dit omdat het bij rust alweer 3-2 was. Hein, toch Waalwijks best gekwalificeerde en gelouterde oefenmeester, ontvouwde een strategie gebaseerd op 4 verticale kwadranten, waarin de backs, de middens en de buitens moesten bewegen. Een soort van Lunapark-achtige beweging met dit verschil dat de ondergrond op veld A niet beweegt. Enfin, tweede helft iedereen in de tramrails en weer gaan. Specialisten wisten te vertellen dat deze helft de betere was. Er werd weliswaar minder gescoord maar ook Den Bosch wist Sjaak minder te vinden.

Verder was de partij een echte veteranenwedstrijd. Waalwijk begon wat te mopperen maar hield zich als gastheer nog wat in. Den Bosch nam met verve het gemauw over en onze eigen oefenmeester, Robbedoes, greep in. We zagen Rob driftig gebaren naar de zijlijn en een Bosschenaar vertwijfeld om zich heen kijken. Bosschenaar naar de kant. Nog één erachteraan uit vrije wil. Wat gebeurt er? Wat is er loos? Aha, het eindsignaal! Vriendschappelijke partij gestaakt! Niets aan de hand. Handenschuddend naar de zijlijn en naar het warme paviljoen. Hier waren we getuige hoe de Bosschenaren werden verenigd met de Hertog onder begeleiding van Waalwijkse Vets en ballen van de bitterkoning Rini. Al met al een gemoedelijke streekderby en met tranen in de ogen verlieten de Bosschenaren rond middernacht het Olympiapark, al roepende: “tot over een maand of zes bij ons!”

Geen opmerkingen:

Een reactie posten