28 maart 2011
Er was vandaag veel aangelegen om de lijn met twee overwinningen op rij lineair door te trekken. Overwinningen zijn namelijk goed voor de sfeer in het team, en zeker als het een Vetteam betreft.
Dré was er voor de (voorlopig) laatste keer bij, hij zal over vijf jaar zijn rentree maken, en bij het afscheid van een WWvet icoon past niets minder dan 3 punten.
Om het toch spannend te houden had Dré zijn afscheidsfeestje de avond voor de wedstrijd gehouden. Een besluit dat gerespecteerd kan worden, maar duidelijk zijn weerslag had op de WWvette gesteldheid in het eerste deel van de wedstrijd. Uw geliefde WWvetters speelden, zo leek, met een fust bier in den benen in een gezapig, maar vooral ongecontroleerde, WWvet onwaardig niveau. Zo ver van het normale niveau dat het zelfs leek alsof hullie uit Breda zo goed waren. De WWvette kansjes waren er wel, zo tellen wij de Cruijffiaanse aanname, schijnbeweging (keeper ligt als een gestrande walvis) ende stift van de H. Bladello die tot ieders ontzetting helaas op de paal eindigde. Aan de andere zijde viel d'n urste, na WWvet geklungel en nog meer WWvet geklooi werd er Bredanaar gescoort. Waarnaar er in de rust genoeg te vertellen was. RUSTSTAND: 0-1
Het zonnetje was doorgebroken en bleek de reddende engel voor uw geliefde WWvets. De lentewarmte bracht het zweetproces opgang waarmee stukje bij beetje de alcohol de WWvette lijven verliet.
Er was toch een straffe corner voor nodig om de 1-1 te forceren. Oman wat zou Dré zijn afscheid graag opgeluisterd zien met een goaltje. Ver in de tweede helft sji'iet hij zijn kans, hij sluipt naar voren krijgt zelfs de bal, maar het halve kansje kan niet gepromoveerd worden. De tweede WWvette sc van de dag werd uiteindelijk door Jotto gedrukt. Jotto had zelfs de GP Australia in de vroege ochtend langs zich heen laten gaan om maar zo fris, fruitig maar vooral scherp aan Dréesch afscheidswedstrijd te kunnen beginnen. Het Bredanare team dacht er nog wel een gelijkspelletje uit te slepen, en de Muur moest nog een enkele maal handeld optreden, maar uw geliefde WWvetters hadden vrijdag aandachtig naar Hongarije-NL zitten kijken en konden zo tegen het einde van de wedstrijd het geduld wél opbrengen om de bal rond te spelen. Nico scoort, maar er is al gefloten; sctje. Na twee-uit-twee zijn de verwachtingen hooggespannen, maar de Bredanare spelers weten de 3-1 te voorkomen. Soenniet dan toch, het is FHV alias Folkert die de Bredasche cirkel doorkruisd, de bal met zijn forehand onder contrôle brengt en in een beweging met zijn backhand over de keepert in de verre hoek legt. EINDSTAND: 3-1
Wij wensen Dré en zijn Annemarie heel veel succes ende plezier in het verre VAE. Alwaar Dré bij 50+ graden in zijn geairconditioneerde woning met zijn blote voetjes spelend op een van de vele aanwezige Perzen met weemoed terugdenkt aan die druilerige wedstrijden in november, december en bij aanvang van de 2e competitiehelft.
Een WWvet Aboe-Bye-Bye!
Heren Veteranen A
Geen opmerkingen:
Een reactie posten