16 oktober 2011
En bijna verrichtte Hercules in de vorm van
de veteranen van DDHC weer een machtige daad. Wat hebben we het moeilijk gehad
met de hekkensluiter. Vooraf wisten we dat ze alle wedstrijden tot nu toe (5)
verloren hadden, maar wisten we ook dat dat allemaal kleine nederlagen waren.
Een gewaarschuwd team telt voor twee zou je denken! Wederom met een invaller
gingen we de wedstrijd in en alweer was het Marcel de Rooij die meespeelde.
Ondertussen kun je niet meer van invallen spreken, er wordt namelijk nu elke
week van hem verwacht dat hij aanwezig is. En daarom zal hij binnenkort ook in
het nieuwe trainingspak van het team te bewonderen zijn. Welkom Marcel. En
langs de kant in Raamsdonkveer begroette we een oud vet A coryfee. Uit lang
vervlogen tijden, toen we nog regelmatig met dubbele cijfers winnend het veld
verlieten was hij de man die met magnifieke loopacties en onwaarschijnlijke
doelpunten een stevige bijdrage leverde aan de goede prestaties van vet A: Bart
de Bont. Goed om hem weer eens te zien, alleen jammer niet met stick en bal.
Bart werd langs de kant geflankeerd door Frans en Jos Pulles, Frans mogen we in
november weer binnen de lijnen begroeten en Jos heeft ons nu weer eens uit zien
acteren. Niet zo’n beste beurt deze keer, excuses Jos namens het hele team.
De wedstrijd dan, al snel werd duidelijk
dat wij hockeyend de bovenliggende partij waren en in dit soort wedstrijden is
het dan gewoon een kwestie van geduld voordat de doelpunten vallen. Echter dit
keer vielen de doelpunten niet en niet doordat we de kansen
niet afmaakten. Nee, de kansen bleven deze keer zeer schaars. Tot de 23 meter werd er aardig opgebouwd en gecombineerd, maar wat moet je dan tegen een muur van verdedigers en een stroef veld waarop snelle combinaties of individuele acties moeilijk uitvoerbaar zijn. Tactisch ingrijpen in de rust door Bart, Hein en Frans bracht een betere tweede helft van onze zijde, maar niet meer doelpunten. En reken daarbij nog twee dramatische scheidsrechters, die gelukkig voor beide partijen slecht floten. Alleen hadden wij daar meer last van, aangezien balbezit 80-20% in ons voordeel was. Ook de fysieke tegenstand, toch weer die Hercules, werd gaandeweg de wedstrijd erger, wat resulteerde in een opstootje aan het einde van de tweede helft. Op enige slimheid, waarom Hercules werd geroemd, heb ik DDHC niet kunnen betrappen. Of het moet de strategie zijn geweest om permanent 4 Ã 5 man achter de 23 meterlijn te houden. Maar of dat leuk hockeyen is betwijfel ik. Het fysieke spel van de tegenstander deed trouwens weer denken aan ons eerste jaar samen in vet A in de tweede klasse, de klasse waaruit DDHC vorig jaar is gepromoveerd. Van die klasse blijven we gelukkig voorlopig gespaard, integendeel zoals de competitie tot nu toe verloopt, moeten we wellicht onze doelstelling (bovenste drie) bijstellen en weer eens een kampioenschap vieren. Volgens de ranglijst is vooral Oss, maar ook Push, een geduchte tegenstander voor de eerste plaats. Het verschil dat genoemd wordt is dat Oss erg graag wil promoveren en wij niet.
niet afmaakten. Nee, de kansen bleven deze keer zeer schaars. Tot de 23 meter werd er aardig opgebouwd en gecombineerd, maar wat moet je dan tegen een muur van verdedigers en een stroef veld waarop snelle combinaties of individuele acties moeilijk uitvoerbaar zijn. Tactisch ingrijpen in de rust door Bart, Hein en Frans bracht een betere tweede helft van onze zijde, maar niet meer doelpunten. En reken daarbij nog twee dramatische scheidsrechters, die gelukkig voor beide partijen slecht floten. Alleen hadden wij daar meer last van, aangezien balbezit 80-20% in ons voordeel was. Ook de fysieke tegenstand, toch weer die Hercules, werd gaandeweg de wedstrijd erger, wat resulteerde in een opstootje aan het einde van de tweede helft. Op enige slimheid, waarom Hercules werd geroemd, heb ik DDHC niet kunnen betrappen. Of het moet de strategie zijn geweest om permanent 4 Ã 5 man achter de 23 meterlijn te houden. Maar of dat leuk hockeyen is betwijfel ik. Het fysieke spel van de tegenstander deed trouwens weer denken aan ons eerste jaar samen in vet A in de tweede klasse, de klasse waaruit DDHC vorig jaar is gepromoveerd. Van die klasse blijven we gelukkig voorlopig gespaard, integendeel zoals de competitie tot nu toe verloopt, moeten we wellicht onze doelstelling (bovenste drie) bijstellen en weer eens een kampioenschap vieren. Volgens de ranglijst is vooral Oss, maar ook Push, een geduchte tegenstander voor de eerste plaats. Het verschil dat genoemd wordt is dat Oss erg graag wil promoveren en wij niet.
Tot slot, hoe liep de wedstrijd
uiteindelijk af. Verdeeld over de beide helften vielen er twee velddoelpunten
voor ons, afgedwongen door het afstraffen van twee individuele
verdedigingsfouten bij DDHC. En wederom de nul voor Jochum. En een kampioen
wint ook slechte wedstrijden, toch?
De
komende twee weekenden hockeyvrij voor ons, daarna een opwarmertje uit bij
Berlicum voordat het echte werk komt met Oss thuis op 13 november. Gr. John
Geen opmerkingen:
Een reactie posten