11 mei 2009
|
|
Breda E - Waalwijk Vet A, 10 mei 2009
Ook aan de slag in Breda, was de nummer 2 van onze poule die
voor onze wedstrijd hun 3 punten naar huis hadden geslagen en daarom zich
toch voor in ieder geval zo'n anderhalf uur weer koploper mochten noemen. Aan
uw WWvets de nobele taak deze euforie meteen weer de kop in te drukken!
In schril contrast met
de heenwedstrijd, waarbij de nachtvorst veld A in een harde ijspiste had
veranderd en later op de dag zo'n
|
Door
een "culturele" vertraging arriveerde uw razende
reporter pas halverwege de eerste helft en had al wat hoogtepunten gemist. Zo
was de wedstrijd al later begonnen, omdat er een welles-nietes spelletje gaande
was met het Semi-waterveld waarbij de sproeiers wel-niet-wel-niet-wel en
uiteindelijk toch niet werkten. Dientengevolge werd de wedstrijd op een
ordinair zandveld afgewerkt zonder de verkwikkende verkoeling van vers
gesproeid water.
Zoals reeds vermeld, zijn de eerste 15 - 20 minuten niet gadegeslagen door de schrijver van dit verslag en is de informatie danook uit diverse tweede handen. Hieruit mag het volgende opgemaakt worden; met een volledig ander middenveld, vanwege de afwezigheid van meerdere middenveldkrachten, waarin ook Sir John een plekje had gekregen, maar ja die kan dan ook alles, begonnen de WWvets zwak ende ongeïnspireerd aan de wedstrijd en kwamen verdiend met 0-1 achter. Geen reden tot paniek, maar wel tot wat verbale bijval zo links en rechts. Via wie anders dan (2x) Sir John was bij rust de schade alweer hersteld: 2-1 voor de WWvets. Verdere uitblinkers in het eerste deel van de wedstrijd (informatie uit 2e, en vooral hun eigen, hand): Jack Bergmans, die met verschillende spectaculaire reddingen het team op de been hield en door een moeilijke periode wist te loodsen, Dré van Drunen die met zijn surplus aan conditie en techniek alle gaten dichtliep die de minderbedeelde teamgenoten lieten vallen. Van de rest van de WWvetters kan ik alleen hun vergaande bescheidenheid optekenen.
RUSTSTAND: 1-2 voor de WWvets
Zoals reeds vermeld, zijn de eerste 15 - 20 minuten niet gadegeslagen door de schrijver van dit verslag en is de informatie danook uit diverse tweede handen. Hieruit mag het volgende opgemaakt worden; met een volledig ander middenveld, vanwege de afwezigheid van meerdere middenveldkrachten, waarin ook Sir John een plekje had gekregen, maar ja die kan dan ook alles, begonnen de WWvets zwak ende ongeïnspireerd aan de wedstrijd en kwamen verdiend met 0-1 achter. Geen reden tot paniek, maar wel tot wat verbale bijval zo links en rechts. Via wie anders dan (2x) Sir John was bij rust de schade alweer hersteld: 2-1 voor de WWvets. Verdere uitblinkers in het eerste deel van de wedstrijd (informatie uit 2e, en vooral hun eigen, hand): Jack Bergmans, die met verschillende spectaculaire reddingen het team op de been hield en door een moeilijke periode wist te loodsen, Dré van Drunen die met zijn surplus aan conditie en techniek alle gaten dichtliep die de minderbedeelde teamgenoten lieten vallen. Van de rest van de WWvetters kan ik alleen hun vergaande bescheidenheid optekenen.
RUSTSTAND: 1-2 voor de WWvets
De
2e helft werd een warme, zeer warme formaliteit. Volledig bijgetankt dacht
Breda E voortvarend aan de 2e helft te beginnen, maar een afgeslagen aanval
deed de bal bij Jotto belanden die met een schijnpass Sir John wist te
bereiken, en ja...moet ik nog verder schrijven...als een warm mes door boter,
sneed Sir John door de Bredasche defensie en verschalkte den keeper met een
simpele edoch dodelijk push in den hoek.
Breda deed hun uiterste best het spel van de WWvets te onregelen en kregen daar alle kans toe door het vele onnodig balverlies van de WWvets. Balverlies voorin, omschakeling door Breda, onderschepping door de WWvets verdediging die van geen wijken wilde weten, omschakeling door de WWvets, balverlies voorin...etc zo kan het grootste deel van de 2e helft wel beschreven worden.
Gebeurde er dan helemaal niets meer? Ja zeker wel, 30 counters van Breda leverde hen nog 2 gooolen op en zeer SPORTIEF gaf Breda zelf aan de scheidsrechter aan dat de derde aan hen toegekende goal, in de 2e helft, via de voet in de goal was beland. Hiermee bleef hun totaalaantal op 3 staan.
Uw WWvets wisten nog drie punten te drukken. Eerst wist Mark jr. AKA Strateeg een roadrunner rush te bekronen door naar de cirkel in te snijden en vanaf de achterlijn de bal met zoveel topspin voor te trekken dat de minste beroering van een onfortuinlijk Blauwhemd de voorzet tot doelpunt werd gepromoveerd.
Waar Dré vorig week nog zo schrok van een kans dat hij Sir John liet scoren, werden er deze keer geen cadeautjes uitgedeeld en voltrok hij zelf het vonnis. Verder werd er EINDELIJK maar zeker ook per ongeluk een werkende variant voor de strafcorner gevonden. De bal werd "uit het lood" aangegeven en Ice-T zag zich genoodzaakt de bal met zijn forehand aan te nemen, schrok van de ruimte die hij had, maar schakelde snel genoeg voor doelpunt nummer 6.
EINDSTAND: 3-6 en de zegekar van de WWvets wordt voller en voller.
Bij eerdere wedstrijden in Breda verliet er nog wel eens een WWvetter het veld met rood, nu verlieten alle WWvetters het veld met een rood hoofd. Zonder goed hockey, met veel hard werken bracht de 9de overwinning op rij de WWvets weer een stapje dichter bij het kampioenschap.
Volgende week de apoteose: 17 mei om 12:45 op veld B gaan uw geliefde WWvets op voor het 3e kampioenschap in 4 jaar. Al is het voor sommigen het eerste kampioenschap in zo'n 20 jaar ;-)
Breda deed hun uiterste best het spel van de WWvets te onregelen en kregen daar alle kans toe door het vele onnodig balverlies van de WWvets. Balverlies voorin, omschakeling door Breda, onderschepping door de WWvets verdediging die van geen wijken wilde weten, omschakeling door de WWvets, balverlies voorin...etc zo kan het grootste deel van de 2e helft wel beschreven worden.
Gebeurde er dan helemaal niets meer? Ja zeker wel, 30 counters van Breda leverde hen nog 2 gooolen op en zeer SPORTIEF gaf Breda zelf aan de scheidsrechter aan dat de derde aan hen toegekende goal, in de 2e helft, via de voet in de goal was beland. Hiermee bleef hun totaalaantal op 3 staan.
Uw WWvets wisten nog drie punten te drukken. Eerst wist Mark jr. AKA Strateeg een roadrunner rush te bekronen door naar de cirkel in te snijden en vanaf de achterlijn de bal met zoveel topspin voor te trekken dat de minste beroering van een onfortuinlijk Blauwhemd de voorzet tot doelpunt werd gepromoveerd.
Waar Dré vorig week nog zo schrok van een kans dat hij Sir John liet scoren, werden er deze keer geen cadeautjes uitgedeeld en voltrok hij zelf het vonnis. Verder werd er EINDELIJK maar zeker ook per ongeluk een werkende variant voor de strafcorner gevonden. De bal werd "uit het lood" aangegeven en Ice-T zag zich genoodzaakt de bal met zijn forehand aan te nemen, schrok van de ruimte die hij had, maar schakelde snel genoeg voor doelpunt nummer 6.
EINDSTAND: 3-6 en de zegekar van de WWvets wordt voller en voller.
Bij eerdere wedstrijden in Breda verliet er nog wel eens een WWvetter het veld met rood, nu verlieten alle WWvetters het veld met een rood hoofd. Zonder goed hockey, met veel hard werken bracht de 9de overwinning op rij de WWvets weer een stapje dichter bij het kampioenschap.
Volgende week de apoteose: 17 mei om 12:45 op veld B gaan uw geliefde WWvets op voor het 3e kampioenschap in 4 jaar. Al is het voor sommigen het eerste kampioenschap in zo'n 20 jaar ;-)
Tot
volgende week!
Heren Veteranen A
Geen opmerkingen:
Een reactie posten