8 maart 2009
|
|
Waalwijk Vet A - Vlissingen A, 8 maart 2009
Drie maanden na onze
laatste serieuze competitie pot-jan-dorie-net-nie-gewonne-pot mochten de
geroemde en gelauwerde WWvets weer de wei in. De trouwe WWvetvolger weet dat
de Waalwijk Veteranen niet stil gezeten hebben tijdens de Winterstop. Sterker
nog, zoals in een van de andere weblogverslagen reeds gememoreerd ende voor
het nageslacht vastgelegd, tijdens deze stop zijn zowel Drunen Veteranen A
als B op pittige verliespartijen getrakteerd. Uitslagen van 9-0 en 8-0
respectievelijk doen toch vermoeden (en uw verslaggever kan bevestigen) dat
er door de WWvets zogenaamde "Golden Retriever" trainingspartijtjes
zijn gegeven: "Pak bal, pak bal...zo is ie braaf!"
|
Deze
meer dan geslaagde voorbereiding had echter maar een doel: goed beslagen ten
ijs verschijnen bij het begin van de 2e helft van de competitie. Ookal hebben
de WWvets op papier een "makkelijk" programma met 6 thuis en 4
uitwedstrijden, iedere wedstrijd begint met 0-0...Johan C. had het niet beter
kunnen zeggen!
De eerste horde in 2009 betrof de veteranen van Vlissingen, de koploper in de poule. Vlissingen staat aan kop met de meeste punten uit de minste wedstrijden. Een "Angstgegner" is het Vlissingse echter niet, in het teleurstellend verlopen seizoen 2007-2008, zijn de Vlissingers er zowel uit als thuis twee keer met 5-0 over den WWvette knie gegaan. Dit seizoen, bij hullie, bleef het 1-1 hetgeen door de hunne met gejuich werd ontvangen.
Bij ochtendgloren op de 8ste maart 2009 regende het pijpenstelen, maar bij de afslag om 11:00 op het "drukbezette" hockeycomplex aan de Olympiaweg, alwaar 2/3 van het bestuur een plekkie aan de kant had weten te bemachtigen, kwam er een welkom zonnetje tevoorschijn. Een betere RedBull kunnen de WWvets zich niet wensen, terwijl die van Vlissingen liever wat meer water gehad hadden hebben...
In tegenstelling tot menig partijtje in de Winterstop, was het volle ba(n)k bij de WWvets. Mark J., AKA jr. en worldfamous as: de strateeg, kwam met een ijzersterke opstelling op de proppen en verkondigde zijn geloof met de woorden: "Als wij vandaag drie keer scoren, dan winnen we!". Kijk dat zet de WWvets op scherp, en na het spelen van de volksliederen, oftewel de oerkreten ter verwelkoming van den tegenstander en de scheidsen, werd er afgeslagen voor de tweede helft van de competitie.
Vlissingen verkoos een 4-4-2 met inschuivende verdediger en wisselende voorhoede spelers, iets wat de WWvet-wedstrijdlezer (AKA Ice-T) alras in den smiezen had. Maar ja, je kunt als Vlissingen nog zulke leuke hockeybedoelingen hebben, maar als je iets wil bewerkstelligen, moet je wel eerst de bal hebben.
Tik-tik-tik lekker de bal in de ploeg, vrije man zoeken, bal in de ploeg, maar wel naar voren denken, dat was het motto van de WWvets vandaag. Normaal alleen een leuk idee, maar vandaa kwam het er ook uit, en omdat de inzet en werklust van die van Vlissingen daar bovenop ook nog wisten te evenaren, kon deze dag niet meer stuk,
Rustig uitgekiende opbouw, structurele pressing, en aanvallen over meerdere schijven scheurden de verdediging van Vlissingen aan stukken. Na de 1-0 van John, na voorbereidend werk van Mark J., hadden "de hunne" nog het idee: "niets aan de hand!", maar na de uitgespeelde 2-0 en 3-0 wist het intellect van Vlissingen dat er in WW alleen wat bier te halen was.
Zoals (ookal) in een ander log beschreven heeft de OPPERstrateeg van Waalwijk, Hein van B., afgelopen week gesproken en de WWvets iets over kwadranten en tramrails uitgelegd ende toe doen komen. Deze aanwijzingen werden in het veld vertaald en verhip(s), meer vrije mensen werden gevonden. John werd knap vrijgespeeld, en de verdediging van Vlissingen werd op dusdanige wijze overspoeld met vrije WWers dat het hen aan 1953 deed denken. Uit de vele kansrijke mogelijkheden verkoos John in al zijn wijsheid de steekpass op Ruud die dat vertrouwen beloonde met de 2-0! Goed keeperswerk van de Vlissingse goalie voorkwam nog even een verdere achterstand, maar uiteindelijk capitulatie volgde toch nog voor rust. Weer het betere hockeywerk, opbouw van achteruit, team effort, lopende mensen, meerdere vrijstaande mensen, via meerdere schijven de al lam gebeukte Vlissingers nog doller draaier, stelde John in staat de trekker over te halen: 3-0.
3-0 bij rust, met de uitspraak van Mark J. in het achterhoofd en een lentezonnetje in den rug, werd de tweede helft vakkundig en professioneel naar de hand van de WWvets gezet. Jack moest één keer handeld optreden waarbij hij een lob vakkundig en zonder enig showelement uit het doel wist te houden. Lart werd een keer (per ongeluk) getorpedeerd, tsja dat krijg je als je onnavolgbaar bent, vermande zich en vervolgde de wedstrijd zonder problemen.
Ondanks de 3-0 achterstand bleef Vlissingen gas geven en druk zetten, deste harder kwam de uitgespeelde 4-0 aan. Rustig rondspelen bij de WWvets, inspelen op het middenveld, bewegende mensen voorin, gaven Mark J. de ruimte om op zijn ongeëvenaarde snelheid de achterlijn te halen. Balletje voortrekken en de Pul restte niets anders dan de 4-0
in het net te leggen.
De 5-0 kwam pas na het missen van menige kans, maar was een schoonheid waar menig Italiaanse voetbalclub jaloers op zal zijn. Er zijn counters en er zijn Counters. Jotto was, tijdens een aanval van Vlissingen, door de deskundigen op de bank verder richting het Vlissingse doel gedirigeerd en prompt was er Vlissings balverlies. Een harde klap naar voren werd in een vloeiende beweging onder contrôle gebracht door Jotto. Bart (de B.) werd door de resterende verdedigers gevaarlijker geacht hetgeen Jotto dwong het buitenkansje zelf af te maken: 5-0!
5-0 en de complimenten van Vlissingen smaakten erg zoet, en het bier en de ballen erg lekker!
De WWvets afterparty werd weer druk bezocht en luister bijgezet door demonstratiepartijen van Dames 1 en Heren 1, en uiteindelijk ging eenieder voldaan en verzadigd huiswaarts.
Heren Veteranen A
De eerste horde in 2009 betrof de veteranen van Vlissingen, de koploper in de poule. Vlissingen staat aan kop met de meeste punten uit de minste wedstrijden. Een "Angstgegner" is het Vlissingse echter niet, in het teleurstellend verlopen seizoen 2007-2008, zijn de Vlissingers er zowel uit als thuis twee keer met 5-0 over den WWvette knie gegaan. Dit seizoen, bij hullie, bleef het 1-1 hetgeen door de hunne met gejuich werd ontvangen.
Bij ochtendgloren op de 8ste maart 2009 regende het pijpenstelen, maar bij de afslag om 11:00 op het "drukbezette" hockeycomplex aan de Olympiaweg, alwaar 2/3 van het bestuur een plekkie aan de kant had weten te bemachtigen, kwam er een welkom zonnetje tevoorschijn. Een betere RedBull kunnen de WWvets zich niet wensen, terwijl die van Vlissingen liever wat meer water gehad hadden hebben...
In tegenstelling tot menig partijtje in de Winterstop, was het volle ba(n)k bij de WWvets. Mark J., AKA jr. en worldfamous as: de strateeg, kwam met een ijzersterke opstelling op de proppen en verkondigde zijn geloof met de woorden: "Als wij vandaag drie keer scoren, dan winnen we!". Kijk dat zet de WWvets op scherp, en na het spelen van de volksliederen, oftewel de oerkreten ter verwelkoming van den tegenstander en de scheidsen, werd er afgeslagen voor de tweede helft van de competitie.
Vlissingen verkoos een 4-4-2 met inschuivende verdediger en wisselende voorhoede spelers, iets wat de WWvet-wedstrijdlezer (AKA Ice-T) alras in den smiezen had. Maar ja, je kunt als Vlissingen nog zulke leuke hockeybedoelingen hebben, maar als je iets wil bewerkstelligen, moet je wel eerst de bal hebben.
Tik-tik-tik lekker de bal in de ploeg, vrije man zoeken, bal in de ploeg, maar wel naar voren denken, dat was het motto van de WWvets vandaag. Normaal alleen een leuk idee, maar vandaa kwam het er ook uit, en omdat de inzet en werklust van die van Vlissingen daar bovenop ook nog wisten te evenaren, kon deze dag niet meer stuk,
Rustig uitgekiende opbouw, structurele pressing, en aanvallen over meerdere schijven scheurden de verdediging van Vlissingen aan stukken. Na de 1-0 van John, na voorbereidend werk van Mark J., hadden "de hunne" nog het idee: "niets aan de hand!", maar na de uitgespeelde 2-0 en 3-0 wist het intellect van Vlissingen dat er in WW alleen wat bier te halen was.
Zoals (ookal) in een ander log beschreven heeft de OPPERstrateeg van Waalwijk, Hein van B., afgelopen week gesproken en de WWvets iets over kwadranten en tramrails uitgelegd ende toe doen komen. Deze aanwijzingen werden in het veld vertaald en verhip(s), meer vrije mensen werden gevonden. John werd knap vrijgespeeld, en de verdediging van Vlissingen werd op dusdanige wijze overspoeld met vrije WWers dat het hen aan 1953 deed denken. Uit de vele kansrijke mogelijkheden verkoos John in al zijn wijsheid de steekpass op Ruud die dat vertrouwen beloonde met de 2-0! Goed keeperswerk van de Vlissingse goalie voorkwam nog even een verdere achterstand, maar uiteindelijk capitulatie volgde toch nog voor rust. Weer het betere hockeywerk, opbouw van achteruit, team effort, lopende mensen, meerdere vrijstaande mensen, via meerdere schijven de al lam gebeukte Vlissingers nog doller draaier, stelde John in staat de trekker over te halen: 3-0.
3-0 bij rust, met de uitspraak van Mark J. in het achterhoofd en een lentezonnetje in den rug, werd de tweede helft vakkundig en professioneel naar de hand van de WWvets gezet. Jack moest één keer handeld optreden waarbij hij een lob vakkundig en zonder enig showelement uit het doel wist te houden. Lart werd een keer (per ongeluk) getorpedeerd, tsja dat krijg je als je onnavolgbaar bent, vermande zich en vervolgde de wedstrijd zonder problemen.
Ondanks de 3-0 achterstand bleef Vlissingen gas geven en druk zetten, deste harder kwam de uitgespeelde 4-0 aan. Rustig rondspelen bij de WWvets, inspelen op het middenveld, bewegende mensen voorin, gaven Mark J. de ruimte om op zijn ongeëvenaarde snelheid de achterlijn te halen. Balletje voortrekken en de Pul restte niets anders dan de 4-
De 5-0 kwam pas na het missen van menige kans, maar was een schoonheid waar menig Italiaanse voetbalclub jaloers op zal zijn. Er zijn counters en er zijn Counters. Jotto was, tijdens een aanval van Vlissingen, door de deskundigen op de bank verder richting het Vlissingse doel gedirigeerd en prompt was er Vlissings balverlies. Een harde klap naar voren werd in een vloeiende beweging onder contrôle gebracht door Jotto. Bart (de B.) werd door de resterende verdedigers gevaarlijker geacht hetgeen Jotto dwong het buitenkansje zelf af te maken: 5-0!
5-0 en de complimenten van Vlissingen smaakten erg zoet, en het bier en de ballen erg lekker!
De WWvets afterparty werd weer druk bezocht en luister bijgezet door demonstratiepartijen van Dames 1 en Heren 1, en uiteindelijk ging eenieder voldaan en verzadigd huiswaarts.
Heren Veteranen A
Geen opmerkingen:
Een reactie posten