18 maart 2012
Na
een lekker tochtje binnendoor waren we om 12.00 in Veghel. Lekker op het gemak
nog een kopje koffie en voor sommige een glas Cola om het bekende
Saucijzenbroodje weg te spoelen. Er heeste rust en ontspanning maar zaten vol
zelfvertrouwen in hun mooie clubhuis. Toch klopte er iets niet. We waren toch
met 11 spelers vertrokken? Er waren er nog maar 9 over! De bus met twee spelers
en onze supporter waren naar de club van Heeswijk gereden en stonden daar op
ons te wachten. Ook dat probleem werd snel opgelost en al snel waren we weer
met 11. Na een goede warming up kwamen we voor het laatst bij elkaar om het
strijdplan van A tot Z door te nemen. Frans werd nog even goed behandeld door
Ice-T en iedereen werd op zijn plaats gezet met een goede taakomschrijving. Het
moest gaan lukken! De bedoeling was rustig beginnen om krachten te sparen. We
waren tenslotte maar met 11 man. Echter dat verhaal ging niet op. We sneden als
een warm mes door hun verdediging. Ze hadden niets in te brengen! Doordat we zo
fit begonnen bleef de goal ook niet lang uit. Via diverse schijven kwam de bal
bij John en Lart, deze maakte een mooie combi van waaruit John de 1-0 maakte.
Nog geen 10 minuten later werd het al 2-0. Het was een zelfde combi alleen nu
wat het Lart die mocht scoren. Frans maakte nog gauw 3-0 of hij nergens last
van had, de eerste helft zat er op. In de rust werd er weinig gesproken.
Iedereen moest op adem komen. We hadden toch wel wat energie gebruikt. Alleen
Jochem had praatjes. Hij was tenslotte ontzien en had nog geen bal gehad. Na
een paar kleine tips gingen we weer. We moesten nog een helft! Ook nu ging het
vrij makkelijk. Al vrij snel mocht Folkert scoren na een prachtige counter via
diverse spelers. Ook nu gaf John de eindpass. Het ging gewoon allemaal te snel
voor de geel zwarte. Een van hun betere middenvelders was er dan ook klaar mee
en kompleet gefrustreerd pakte hij Lart hard van achteren !!! Heel onsportief!
Dat vonden hun eigen spelers ook en stuurde hem dan ook direct van het veld. Na
het incident merkten we toch dat het steeds moeizamer ging. We hadden toch wat
energie verbruikt. Dat had de tegenstander ook in de gaten. Na een counter aan hun
kant mochten ze toch nog scoren. Ze waren er blij mee, de schande was er af. De
wedstrijd liep nu op het einde en we zagen onderhand zwart- geel voor de ogen
maar we moesten toch nog 5 minuten. Met onze laatste energie haalden we er nog
een strafcorner uit. Waaruit onze Ice-T fantastische rebound goal maakten. Hij
kwam als een duveltje uit een doosje en was iedereen te snel af. Ook wij
stonden versteld. Na dit geweldige slot kwam er een einde aan. Mooie uitslag
die 5-1. We dronken nog een lekker pilske wat moeilijk op gang kwam omdat ze de
Pot vergeten waren. Dit was een tegenvaller, zoiets vergeet je gewoon niet als
je tegen Waalwijk speelt . Terwijl we nog wat aan het napraten waren kreeg onze
Folkerd een ernstig telefoontje. Zijn schoonmoeder was terwijl we aan het
hockeyen waren overleden. Het kwam niet geheel onverwachts maar zoiets komt
altijd hard aan. Bij deze wil ik Nicole en Folkerd namens het team heel veel
sterkte wensen in deze moeilijke periode. Groet Jotto.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten