26 april 2010
Hoezo jetlag Bij afwezigheid van onze ongenaakbare
speler/journalist Jacco wordt de wedstrijd van speelronde 19 kort en bondig
weergegeven door een andere schrijver, die zeker niet die pretenties en
talenten heeft. Volgende week ben je er toch wel weer Jacco?!?!? Nummer zes
stond op het menu. Op het menu schrijf ik, omdat WWVet al 3 wedstrijden
ongeslagen is met een doelsaldo van 10-1 en dan worden veteranen al gauw
overmoedig. Ondertussen is WWVet 8 punten los van de streep om degradatie en
met nog 4 wedstrijden voor de boeg moet dat geen probleem meer zijn. Dus lekker
hockeyend het seizoen eindigen zou je denken. Voor een aantal wel, maar
aangezien het ambitieniveau van sommigen in het team nog wel eens anders
(hoger) ligt geldt de term “lekker hockeyen”niet voor iedereen. Maargoed,
Olympia (Terneuzen) kwam op bezoek. Uit is er een top prestatie geleverd door
met 4-1 te winnen. Leermomenten uit de eerste wedstrijd was de stormloop in de
eerste 10-15 minuten, waarin zij sterk aandrongen maar gelukkig geen doelpunt
maakten. Vandaag enigszins hetzelfde laken en pak. Olympia het overwicht,
zonder echt gevaarlijk te worden. Wij wat speldenprikjes. En uit één zo’n
speldenprikje kwamen we op de 1-0, snelle counter die mooi werd uitgespeeld
door het trio Hein-Folkert (als afleiding)-John. Zouden we ze dan weer het
kunstje gaan fikken? Vooralsnog niet, binnen een paar minuten was het 1-1 uit
een strafcorner. De eerste helft werd in evenwicht afgesloten. In de rust de
gebruikelijke verwijzingen heen en weer, maar uiteindelijk de conclusie dat we
er nog alles van kunnen maken, als we er maar voor blijven vechten. Na een
slechte eerste 10 minuten van de tweede helft van onze zijde kwamen we tegen de
verhouding in toch op 2-1, Bart was het die uit een rebound van een strafcorner
het dak wist te bereiken. Dus weer een voorsprong, ondanks het overwicht van
Olympia. Het genieten van de voorsprong duurde nu nog korter, 1-1 werd het uit
wederom een strafcorner, waarbij er een luchtje aan hing dat de bal binnen de
cirkel als eerste werd gestopt. Aangezien één van de scheidsrechters toch wat
Terneuzens bloed had werd deze goedgekeurd. De wedstrijd leek vanaf dat moment
de kant op te vallen van Olympia, het werd vrij snel 2-3 en 2-4. Op dat moment
een terechte stand en velen langs de kant gaven geen cent meer voor WWVet. Maar
wat velen niet hadden gezien is dat na rust ons geheime wapen het veld in was
gekomen, Wicky of Ali of gewoon onze eigen Kurt. Eerst moest hij zich nog even
ontdoen van een jetlag, maar daarna stond hij al op de juiste plek voor het
doel om een bal in te tikken. Helaas had Sir John op dat moment er nog geen
vertrouwen in en ging zelf op avontuur. Helaas, dat mislukte. Niet veel later
deed zich een zelfde aanval voor en zorgde Wicky voor de aansluitingstreffer
3-4. Op dat moment leek het slechts voor de statistieken te gaan gelden, want
al snel daarna zorgde Olympia voor 3-5. Het was weer zo’n geplaatst schot van
die rooie midden-midden van Terneuzen. Dan denk je dat de wedstrijd als een
nachtkaars zou uitdoven, maar integendeel. Want Wicky staat in het veld en hij
zorgt voor de 4-5. Of was het een eigen doelpunt? In geval van twijfel krijgt
hij toch het doelpunt toegekend zou ik zeggen. En als kroon op zijn werk maakte
hij een heus hoofdklassendoelpunt. Een strakke slag van Bart D. wist hij vanaf
de kop van de cirkel tot doelpunt te promoveren via een welgemikte flats.
Subliem, 5-5 op het scorebord. Voor ons een winstpunt, Olympia was er verre mee
tevreden. Ik denk dat vooral het publiek de winnaar was met die 10 doelpunten.
Volgende week Breda B uit, Pieter z’n team. Deze reeks moeten we vasthouden en
aangezien Wicky er weer bij is weet je maar nooit. Echter dan als keeper heb ik
begrepen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten