de Terriër vertelt...

11 april 2011

de Terriër vertelt...

De WW-vets bereidden zich vorige week al mentaal voor op een stevige reeks met pittige tegenstanders. Vandaag was Zevenbergen aan de beurt. De temperatuur was op deze zonnige dag al hoog opgelopen toen er om 11.00 uur werd gestart. Al snel werd duidelijk dat Zevenbergen van een ander formaat was dan de heren van Push. Desalniettemin lieten de WW Vets bij vlagen oogstrelend hockey zien met al in de eerste minuten een mooie tip in van Marcel. Helaas stuitte hij op de keepert.

Onze voorhoede werd niet alleen versterkt door Marcel, ook Roderick stond weer op scherp na een blessure. Zelfs sir John had zich uit het trainingspak gehesen en durfde het weer aan om na een vervelende hamstringblessure het veld na een kwartier te betreden. Dus WWvets waren op volle oorlogssterkte. Vele mooie combinaties van achter uit volgden, maar voorin werden onze spitsen kort gedekt, zodat er weinig kansen gecreëerd werden. Ook was de passing af en toe slordig met onnodig balverlies tot gevolg. Zevenbergen kreeg weinig kansen en zo golfde het spel op en neer waarbij de ruimtes op het middenveld steeds groter werden en Zevenbergen meer in het spel kwam met af en toe een scherpe uitbraak. Maar Jochem stond behalve te verbranden in de felle zon ook keurig z’n doel schoon te houden. Vlak voor rust wisten de WW vets met oogstrelende combinaties de immer strijdende Lart van bier te bereiken. Hij draaide zich met een schittende reverse vrij en wist de goalie te verschalken met een strak schot in de linker benedenhoek. 1-0 Een mooie stand om mee te rusten. Met verhitte koppen werd al lavend aan de meegebrachte waterflessen de messcherpe analyse van onze tactici Hein en Jochem aangehoord. In de tweede helft werd een mannetje extra op het middenveld geposteerd en kreeg de no8 van Zevenbergen permanente bewaking. Het eerste kwartier na rust had Zevenbergen daardoor moeite om in het spel te komen. En de WWvets creëerden wat kansjes maar wisten het doel niet te treffen. Ook de corner bracht geen geluk. Zevenbergen daarentegen wist uit een counter met het nodige geluk de tegentreffer te scoren 1-1. Deze uitslag deed recht aan het verloop van de wedstrijd en ondanks dat de WW vets aandrongen leek het ook de eindstand te worden. Maar zevenbergen nam hier geen genoegen mee en wist kort voor tijd Jochem nog een keer te verschalken, 1-2. Jammer, balen maar toch een mooie pot gespeeld. Tot laat in de middag bleven een aantal Zevenbergers hun vocht- en bitterballen gehalte aanvullen, nagenietend van hun overwinning. De komende 3 weken gaan uw WWvets in retraite om geest en spieren tot rust te laten komen, om vervolgens weer oogstrelend hockey in de 4 resterende wedstrijden in mei op de mat te leggen. Natuurlijk wordt er gewoon getraind.

Heren Veteranen A