28 september 2009
Waalwijk Vet A - Rosmalen A, 27 september 2009
De derde wedstrijd van het seizoen alweer en na de overwinning van vorige week hadden uw geliefde WWvets de smaak te pakken. Of was het misschien de BBQ @ Berinies, waarvoor u wordt verwezen naar een ander bericht op deze bijzonder populaire weblog, die in de smaakpapillen was blijven hangen.
Deze week mochten de WWvets de veteranen uit Rosmalen ontvangen, een team dat we twee jaar geleden ook tegen zijn gekomen. Het zelfde team? Ja amehoela, ja...het zelfde team. Een volledig gefacelift team met menig speler die nog moeite had met de naam van zijn nieuwe vereniging, getuige de "Kom op Wijchen!" welks werd gebruikt om zijn teamgenoten aan te sporen.
Onder een stralende najaarszon, zonder de VETTE aanwinst Wickie, werd er afgeslagen en het begin beloofde veel. Goed gegroepeerd en als team speelden de WWvets naar hartelust het balletje van wit naar wit. De eerste kans was voor sir John, goede steekpass van Lart, maar helaas speelde het blauwe oog van sir John op en bleef het nog even 0-0.
Rosmalen speelde geslepen, fysiek en met veel theater, veuls-te-veul theater. Nu weten we wel dat Rosmalen oostelijk van waalwijk ligt, maar dat er zoveel "Oosterse invloeden" in hun team zijn doorgedrongen is toch verrassend. In den beginne, was het die elluf, die blijkbaar iets te compenseren had en met een hoop poeha en huillie richting scheidsrechters zijn onsportieve fysieke aktie's (voornamelijk zonder bal) probeerde te verbloemen. Jammer, erg jammer.
Even terug naar waar het omdraait: de WWvets. Na het goede begin werd er helaas een goaltje weggegeven en vervolgens kreeg een Rosmalert de geest en slalomde op zijn gemak door het WWvet middenveld en de WWvet verdediging. De WWvets, in de persoon van hun Spiritueel Leider, wisten nog een strafcorner op de legguards van hun keepert doen belanden. Hard zat, maar niet goed genoeg in ut hoekske: 0-2 bij rust
INTERMEZZO: Nico E. alias "de beul" is bekend om zijn tomeloze inzet en verdiende zijn bijnaam met het schaven van zijn teamgenoten op de training. Nico E. is normaliter een hele aardige rustige jongen, in het veld te herkennen aan zijn wat kalende maar vooral Ferrari-rode hoofd. Zondag werd het ook hem allemaal even te veel en vergat hij zichzelf voor een klein moment, maar Nico weet dat hij als WWvetter een voorbeeldfunctie bekleedt. Vandaar de volgende strafregels:
Als WWvetter ben ik er me van bewust dat ik het goede voorbeeld moet geven en zal daarom nooit meer uit frustratie mijn stick tegen die blauwe container gooien.
Als WWvetter ben ik er me van bewust dat ik het goede voorbeeld moet geven en zal daarom nooit meer uit frustratie mijn stick tegen die blauwe container gooien.
Als WWvetter ben ik er me van bewust dat ik het goede voorbeeld moet geven en zal daarom nooit meer uit frustratie mijn stick tegen die blauwe container gooien.
Als WWvetter ben ik er me van bewust dat ik het goede voorbeeld moet geven en zal daarom nooit meer uit frustratie mijn stick tegen die blauwe container gooien.
Als WWvetter ben ik er me van bewust dat ik het goede voorbeeld moet geven en zal daarom nooit meer uit frustratie mijn stick tegen die blauwe container gooien.
Als WWvetter ben ik er me van bewust dat ik het goede voorbeeld moet geven en zal daarom nooit meer uit frustratie mijn stick tegen die blauwe container gooien.
De tweede helft was het uitgedachte strijdplan ver te zoeken. Het beetje conditie had samen met de uitgedachte strategie het strijdtoneel verlaten. Misschien was de wil er nog wel, maar de bijbehorende weg was ver te zoeken en helaas bij lange na niet genoeg. Twee Rosmalense doelpunten trokken de stand naar 0-4, en daarmee bleef de schade nog beperkt.
Niet de sportiefste wedstrijd van het seizoen mede vanwege de Duitschen Aktionen van hullie. Een verschil tussen die Duitsers en Rosmalen is er wel: Rosmalen was wel beter en heeft daarom ook verdiend gewonnen.
Volgende week gaan de WWvets weer LEKKER hockeyen in het verre Roosendaal.
Heren Veteranen A
Geen opmerkingen:
Een reactie posten