Waalwijk wint VET

12 oktober 2009

Waalwijk wint VET

Waalwijk Vet A - Breda D, 11 oktober 2009

Met alle regen van de voorgaande dag en nacht, was het hoofdveld gepromoveerd tot semi water veld. Een prima ondergrond voor uw geliefde WWvets om weer eens een subliem potje hockey op de mat te leggen. Zonder Dré, die ver weg aan het kijken is hoe goed hij het thuis wel niet heeft, maar mét de vers ingevlogen Wickie hadden we net zoveel wissels in de dug out als geblesseerden naast het veld.
Tegenstander deze dag was een mede-promovendus: Breda D, vorig jaar kampioen geworden onder de vlag van Breda F. Een team dat blijkbaar al tussen de 20 en 30x kampioen is geworden, getuige de twee gouden sterren op hun shirt. Aan de WWvets de schone taak deze palmares eens aan de actualiteit te toetsen.

Uit het brein van Jr. was een strategie ontsproten om de WWvet machine in te stellen op structureel hoogstaand hockey. In het begin van de eerste helft slaagde deze opzet volledig en het massaal toegestroomde publike genoot van volle teugen. Een gesloten verdediging die het balletje goed rond liet gaan, veel beweging op het middenveld, altijd iemand aanspeelbaar, en diepgang via de zijkanten leidde tot de ene goede aanval na de andere. Dat de WWvets de eerste goal maakten was geen verrassing. Uw geliefde WWvets bouwden de aanval rustig en geduldig op, wachtend op de fout van Breda D,  en die kwam. Na een snelle combinatie op het middenveld werd Jr. de diepte ingestuurd en snelde de cirkel in om de doelman met een lob te verrassen. De bal viel bij de tweede paal neder en het was Jotto die de bal promoveerde tot doelpunt: 1-0.

Het bleef lang 1-0, te lang en Breda D begon wat meer venijn in hun spel te leggen. Ze kwamen vaker voor de WWvette goal en wisten een enkele strafcorner te forceren, maar wel zonder te scoren. Waar het leek dat de 1-1 in de lucht hing, was het sir John die uit de rebound van een strafcorner de 2-0 maakte.
De keeper van Breda D was er lekker bij gaan liggen, beeldde zich een knapperend haardvuur in en had zich net een warme chocomelk ingeschonken...zo kon sir John eenvoudig de bal in het netje doen belanden: 2-0.

RUST: 2-0

In de tweede helft werd er bij de WWvets lustig doorgewisseld om iedereen hun spel-, maar ook hun uitblaasminuten te gunnen. Het spelniveau zakte behoorlijk en kwam niet meer op het niveau van het begin van de eerste helft. De gooolen bleven wel aan de goede kant vallen en weer sir John die zijn vorm etaleerde door de 3-0 binnen te schieten.
Een moment van onachtzaamheid in de WWvette cirkel en een attente spits van Breda D wist de 3-1 binnen te wurmen. Niks aan de hand, maar die van Breda dachten daar anders over: "snel de bal pakken!", werd er geschreeuwd om de plannen duidelijk te maken. Als volleerde Duitsers hadden zij van Breda in hun belevingswereld de "Anschlusstreffer" geschossen. Het kon Breda niet snel genoeg gaan en ze sloegen zelfs af voor Waalwijk om er zo snel mogelijk weer "een wedstrijd van te maken".
"Haastige spoed is zelden goed!" luidt het spreekwoord en zo geschiedde binnen de minuut... 4-1. Weer sir John die een diepe bal op waarde wist te schatten, met een geplaatst schot de Bredasche keeper passeerde en Bredanaars van hun goede bedoelingen beroofde.

Hiermee was het wel zeker dat de punten aan de Olympiaweg bleven, maar de wedstrijd bloedde allesbehalve dood.
Breda D scoorde, al of niet van buiten de cirkel, hun tweede. Het sterkste argument voor "buiten de cirkel" kwam van Jack: "anders had ik 'm wel gehad!", maar de goal werd geteld.
Die van Breda hadden misschien niet genoeg longinhoud om de WWvetters op het veld bij te houden, ze hadden wel meer dan genoeg adem over voor andere zaken. Veuls te veul gemekker van Breda D; op de scheids, op uw geliefde WWvetters, op hun eigen mede spelers, op het weer, op Donner, op Maradonna en zelfs op Kortjakje. Beste remedie tegen deze huillie van hullie: doorgaan met gooooole maken!
Jr scoorde de 5e; aannemen op de borst, wegdraaien van de tegenstander en met de punt van de backhand de keeper passerend.
Het slotakkoord was voor sir John die strafcornerdt nr 2 eventjes hard in de linker bovenhoek pushte. De keeper zat ook in de linkerhoek, maar de bal kwam voor de keeper rechts. Uiteraard altijd verwarrend...rechts, voor de kijkers links.

EINDSTAND: 6-2

Ergo ende dus, de zes-punten-pot gewonnen tegen een mede promovendus met zowel goed als slecht hockey en alles er tussen in. Er blijft nog voldoende uitdaging voor Rob.

Heren Veteranen A