waterige topper

08 november 2010

WATERIGE TOPPER

 

Geheel tegen de weersvoorspelling in blijkt het zachtjes te regenen op de dag van de “topper”. Tijdens het keuvelen aan de Olympia-weg tellen we een kwartet invallers, opgeroepen uit het netwerk van Kootsj. Zoals gepland wordt de Efteling-file op professionele wijze omzeild. Vol goede moed stappen we door de parkeer-derrie naar het Were Di-se clubhuis, alwaar het gemoedelijk druk is. Ondertussen blijft het doorplenzen en gezien het compacte donkergrijze wolkendek zal dit niet snel overwaaien.

Onze wedstrijd is ingedeeld op het hoofdveld (semi-waterveld). Kijkende naar het laatste kwartier van een andere veteranenpot zien we “de bui al hangen”. De bal rolt nauwelijks, er is meer water dan veld. Op de andere 2 zandvelden kan gewoon worden doorgehockeyed. De Were Di-ers stellen ons gerust met de opmerking “als het stopt met regenen is het water zo weg”. Aha, “als het stopt met regenen”. Dus aflasten ligt voor de hand. Echter blijkt er een spirituele oplossing gevonden te zijn. We spelen de topper UIT in Waalwijk ! Zo gezegd zo gedaan. We stappen weer door de derrie en omzeilen opnieuw de Efteling-file. Afgesproken is dat beide teams een scheidsrechter leveren. Opvallend genoeg is het droog in Waalwijk. Er wordt nog geopperd om de wedstrijd alsnog in Tilburg te spelen “als het daar gestopt is met regenen”. Maar nee, met een uurtje vertraging vangt de wedstrijd dan eindelijk aan in Waalwijk.

Onder leiding van voortreffelijke scheidrechters zien we twee gelijkwaardige teams met kansen aan deze en gene zijde. Duidelijk is dat het stoppen en slaan bij onze veteranen in enkele situaties beter kan. Maar dit ligt natuurlijk aan het veld ! We spelen namelijk op veld B en ook nog eens zonder sir John. Dan wordt scoren moeilijk. Toch is het in de eerste helft een niks-aan-de hand wedstrijd: 0-0. Hein schoolt de veteranen tactisch bij in de rust. Er liggen duidelijk kansen op een overwinning.

In de tweede helft geeft Were Di meer druk. Via een vrije slag buiten de cirkel valt een tegendoelpunt. Had de bal wel 5 meter buiten de cirkel gerold ? Het doelpunt telt. Nog niks is verloren. We krijgen mooie kansen. Zo slaat Frans rakelings naast bij een strafcorner en ook Ice-T heeft weinig geluk bij een doelpoging. Met nog een minuut of twaalf te gaan gooit de “thuisploeg” de wedstrijd op slot. Onze keeper zit er nog goed bij, maar kan het tweede doelpunt van Were Di niet verhinderen: 2-0. Dit is ook de eindstand.

Na de wedstrijd wordt wegens gebrek aan kratten de bierpomp aangezwengeld. Zoals gebruikelijk analyseren we de wedstrijd grondig. Conclusie is dat ondanks het verlies deze tegenstander “thuis” te pakken moet zijn.