Liberty uit, altijd...

29 maart 2009

Liberty uit, altijd...

Liberty A - Waalwijk Vet A, 29 maart 2009 Jack B. alias de man met de oranje broek, onlangs ingeruild voor een groene, liet bij hoge uitzondering verstek gaan. Niet vanwege dat gedoe met die klok, maar waarschijnlijk had een blik op de WWvet kalender hem geleerd dat hij dit weekend wel gemist kon worden. Pieter, de betrouwbare sluitpost van JA1, nam zijn plaats in in de goal en keepte een zeer verdienstelijk wedstrijd.

Dongen ansich ist schon ein wenig schwerig zu finden, maar die hockeyvelden zijn gewoonweg verstopt als eieren met Pasen. Edoch geen nood, want de WWvets zijn uitgerust met een LartLart, die ons ook vandaag niet in de steek liet. Met een, door de Eftelingdrukte opgedrongen, toeristische route door het Landgoed Driessen, diverse zigzag wegen door de Kets, en zonder onderweg de volgers af te schudden, kwamen we ruim op tijd in Dongen aan...stop de tijd! Bij het kopje koffie belde het Sprangse duo, die op eigen gelegenheid richting Liberty vertrokken, op en moesten "aan het handje" naar het Alexandercomplex (waarom zou je het ook hockeycomplex noemen als het verwarrend kan) begeleid worden.
Liberty is een Engels woord en staat voor vrijheid, and that sums up what happens in the first quarter of the match today. Na de redelijk relaxte 0-1 van Lart die, na het eerste schot met z'n forehand op de keeper te schieten, in de rebound met zijn vertrouwde en geliefde backhand de keeper van Liberty wist te verschalken, nam Liberty de overhand. Over het hele veld waren er vrije Libertanen te vinden en als een volleert veteranenteam trokken ze massaal richting de Wollûkse goal. Driehoekje hier, dieptepass daar, en iedere keer als de Liberty supporters de toeter al naar de mond namen, stond hij daar...op zijn post...Ice T. De ene na de andere aanval werd door hem geneutraliseerd, op die ene na. Die ene was dan ook wel een hele mooie, niet de aanval, maar wel de goal: tip-in in de kruising. Zelfs Pieter had hier geen antwoord op. Uw geliefde WWvetters stichtte af en toe gevaar, maar van vlot lopende aanvallen was geen sprake, het was werken! Ook de strafcorners boden geen soelaas (en geen goals). 1-1 bij rust, even een hartig gesprek over de te volgen tactiek en wat meer attentie voor de gevaarlijk mannen van hullie.
Alhoewel we al niet het idee hadden dat Liberty hun spelletje van de eerste helft lang gingen volhouden, werd de 1-2 van harte welkom geheten. Lart had de bal in de 23, en zag John "Ja, kom maar hôr!" bij de goal, die deed netjes een stapje terug om een verdediger mee te trekken en als de Rode Zee voor Mozes opende zich de verdediging van Liberty en scheen het licht neder op...Ruud: tip-in en 1-2 voor de WWvets.
Zo vlak na rust ook een mentaal tikkie, en dus dubbel zo lekker!! De angel was duidelijk uit het spel van Liberty en we hoefden niet lang te wachten tot de marge wat groter werd. John nam (al ontkende hij het zelf) de bal wat ongelukkig aan, maar met een soepele lichaamsbeweging corrigeerde hij zich niet alleen, maar bracht de bal vrij voor een backhand die lekker hard in het dak van de goal verdween: 1-3. John had nog wel wat kansjes, dat is niet verwonderlijk voor iemand met zijn kwaliteiten, maar wel verwonderlijk is dat hij vrij in de cirkel een zekere goal laat liggen (en de afstand tot dé Bart niet verder verkleint) door een bal niet te stoppen. "Polletje van Van Breukelen" was zijn excuus...
Daarna nog enkele kansjes voor de WWvets waarbij de verdediging van Liberty zoek werd getikt, een oplettende Joep die wel zag waar de bal was gebleven, maar nog geen verdere goals. Die vielen pas tegen het eind, het was (weer) Joep die een goaltje wist mee te pikken, 1-4 en in het eindsignaal werd er door de Dongenaren nog een frommelaar gemaakt: eindstand 2-4. Een moeilijk maar verdiende overwinning voor de WWvets.

Na de wedstrijd werd de aandacht van de WWvets nog getrokken door een wedstrijd tussen de All Blacks en de Libertyten en werd ons door de tegenstander duidelijk gemaakt wat Liberty nog meer voor vrijheden betekent: vrijheid om zelf een sjotel bitterballen te verzorgen, vrijheid om zelf maatregelen te treffen om je dorst te lessen, en uiteraard de vrijheid om er zelf maar een leuke dag van te maken.

Heren Veteranen A