11 maart 2007
|
|
Bart "kicks ass"!
Eindelijk
was het dan zo ver! Na een lange winter(slaap), gevolgd door enkele trainingen
en twee oefenwedstrijden, mochten we eindelijk weer aantreden voor een
officiële competitiewedstrijd. Na de koffie bij Ruud (inclusief de door
hem zelf gebakken cake, moet je vaker doen) begaven we ons goed gemutst naar
St. Michielsgestel. Het weer leende zich perfect voor een lekker partijtje
hockey. Op grond van de thuiswedstrijd (eindstand 7 – 3) en de stand op de
ranglijst waren wij min of meer verplicht om te winnen. Toch is altijd maar
afwachten hoe zo’n eerste wedstijd na de winterstop verloopt.
|
De wedstrijd werd geleid door twee heuse bondsscheidsrechters.
Bij iedere onderbreking werd de tijd stilgezet. Dit leverde meer zuivere
speeltijd op wat voor sommigen geen voordeel bleek te zijn.
Tijdens het koffiedrinken hadden we besloten om de wedstrijd
rustig te beginnen. Deels om even de kat uit de boom te kijken en deels om de
krachten te sparen voor de tweede helft. Echter wél met de overtuiging om met
drie punten van het veld te stappen.
In de eerste helft ging het redelijk gelijk op, al kregen wij de
beste kansen. Ook Jack moest echter een paar keer in actie komen. We kregen
niet echt grip op de wedstrijd. Dit kwam voornamelijk omdat vaak voor de lange
bal werd gekozen. De meeste ballen werden gemakkelijk door de achterhoede van
Dommel onderschept. Door het vele balverlies kwamen we niet aan hockeyen toe.
Dit is jammer en kostte ons een hoop onnodige energie. Gelukkig was daar weer
een bevlieging van Bart die scoorde op de voor hem unieke wijze (nagenoeg vanaf
de achterlijn) en liet een verbrouwereerde keeper achter, 1
– 0. Dit gaf de burger moet. In de rust hadden we afgesproken om meer op
balbezit te spelen en niet altijd direct de aanval te kiezen. Toch bleek al
vrij snel in de tweede helft dat de afgesproken speelwijze niet helemaal uit de
verf kwam. We lieten ons zelfs terugzakken en kwamen daardoor automatisch onder
druk te staan. Enkele uitstekende reddingen van Jack en nuttige interventies
van Milco en Nico voorkwamen de 1 – 1. Gelukkig werd het weer
“BART-TIME”. Met een soepele, zelfzekere tred en een sierlijke elegantie
stoomde Bart van eigen helft op naar de cirkel van Dommel, om vervolgens op
volle snelheid stijlvol de 2 – 0 binnen te tikken. Achter z’n adem aan toog
Bart hierna gelijk naar de dug-out voor een welverdiende (applaus)wissel. De
wedstrijd was gespeeld! Dommel dacht daar anders over en gaf de moed nog niet
op. Onze sluitpost gaf echter geen krimp. Gelukkig deelde Ruud de genadeklap
uit door met een individuele actie de 3 – 0 te maken. Deze stand was een beetje
geflatteerd en Dommel wist toch nog te scoren. Eindstand 3 – 1. Kortom, een
goed begin is het halve werk! Met drie punten smaakte het bier (in het
zonnetje) weer erg lekker!
Volgende week wacht Drunen A. Nieuwe ronde nieuwe kansen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten