10 december 2006
Na
de fantastische overwinning van vorige week tegen Den Bosch reste ons nog even
de laatste klus te klaren voor de winterstop, waarin we definitief een gat
konden slaan met de concurrentie. HOCO uit nog even aan de zegenkar binden en
de kampioensbuit zou eigenlijk al binnen zijn. Het gat zou dan immers 7 punten
bedragen. Anders zou het gat maar 2 punten bedragen, herbstmeister kon ons
echter niet meer worden ontnomen.
Half
elf verzamelen bij Jan Otto en Margriet voor een lekkere bak koffie en
worstenbroodjes. Na enig weerwoord werd de opstelling bepaald door de Majoor,
nog steeds twee geblesseerden (Jr en Dre) en een afwezige (Mathé) meegerekend.
De ziekenboeg is dus voor de winterstop toch nog teruggelopen. Bij HOCO in het
clubhuis aangekomen zat de gezelligheid er al flink in. Ik had eerder de
neiging een biertje te nemen bij binnenomst in plaatst van niets (we hadden
reeds genoeg koffie op). Bij het inspelen op het veld werd (achteraf gezien)
het verschil wellicht al duidelijk gemaakt, HOCO liep gezamelijk in, bij ons
gebeurde dat individueel.
HOCO
begon de wedstrijd duidelijk beter dan wij, al snel bleek dat zij (naar eigen
zeggen) eindelijk weer eens in hun beste opstelling speelde en dat was te zien.
Redelijk makelijk combineerend bereikte ze onze cirkel en wij kwamen er maar
erg moeilijk uit. HOCO zette ons bij het uitverdedigen flink onder druk en dat
wierp al snel vruchten af. Een backhand van hun beste speler verdween enigszins
gelukkig in de verrre hoek, voor Jack onhoudbaar. Een paar speldeprikjes van
Waalwijkse zijde zorgde bijna voor de gelijkmaker, maar alles bij elkaar was
HOCO de eerste helft gewoon beter. In de rust haalde de Majoor flink uit,
waarbij "ouwe Pul" ook een aantal rake opmerkingen plaatste. Al met
al kwam het er eigenlijk op neer dat het middenveld het wéér liet liggen. Ik
moet zeggen dat met name de middenmidden allerbelaberst speelde. M.n. van hem
wordt juist zoveel verwacht als er een sterke tegenstander zich aandient.
Wellicht dat hij toch maar moet gaan varen!?!
In
de tweede helft ging het in eerste instantie gelijk op, maar na een ten
onrechte goedgekeurde tweede goal (dreigen met slaan op kop cirkel) werd een
goed resultaat ons wel erg moeilijk gemaakt. Ondanks de vele strafcorners
die we gehad hebben, ook in de tweede helft bleek duidelijk dat HOCO een maatje
te groot was. Vorig jaar speelde ze nog Overgangsklasse en dat zijn ze nog
geenszins verleerd. Overigens willen ze dit jaar niet eens promoveren dit jaar,
na de jarenlange ervaring van heen en weer gaan tussen deze twee klassen.
Wellicht voor ons een lering??
De
score liep nog verder op tot 5-0 totdat de eer voor ons gered werd: een mooie
voorzet van Joep die door Frans als een echte spits subtiel erin gespeeld werd.
Mijn
advies, laten we deze wedstrijd snel vergeten, de rest pakken we en worden met
minimaal 2 punten voorsprong kampioen. HOCO zal immers nog wat wedstrijden
afkopen in het vervolg (na Dommel 2-2 en MOP 0-2), om het kampioenschap te
voorkomen.
Tot
slot: voor de statistieken: we gaan de winterstop in als koploper, 10 gewonnen,
slechts 3 verloren, doelsaldo +31 (GGG 2,4), grootste uitslag 8-1 (MEP thuis)
en het mooist van alles, twee keer van degradant HOCO verliezen en toch
koploper zijn.
A.s.
donderdag nog zeker trainen om deze teleurstelling weg te spoelen en 28
december allen aanwezig voor onze eigen ALV. Secretaris, krijgen we nog een
agenda?
Benjamin
P.S.
Jan Otto en Margriet, bedankt voor de gastvrijheid en de lekkere
versnapperingen, daar heeft het zeker niet aan gelegen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten